Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Verslavingsreclassering: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Verslavingsreclassering&oldid=42573336 Tasja 3 jun 2006) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 20: | Regel 20: | ||
De huidige verslavingsreclassering is georganiseerd in een netwerkorganisatie van elf regionale verslavingszorginstellingen met een reclasseringsafdeling en een landelijk bedrijfsbureau. | De huidige verslavingsreclassering is georganiseerd in een netwerkorganisatie van elf regionale verslavingszorginstellingen met een reclasseringsafdeling en een landelijk bedrijfsbureau. | ||
{{Wikidata|Q2615746}} | |||
[[Categorie:Verslavingszorg]] | [[Categorie:Verslavingszorg]] | ||
[[Categorie:Straf]] | [[Categorie:Straf]] |
Huidige versie van 3 dec 2014 om 23:55
Verslavingsreclassering is de begeleiding van mensen die met justitie in aanraking zijn gekomen en die middelen gebruiken en/of gokken. Van de personen die justitie naar de verslavingsreclassering verwijst, is ruim 90% man. De gemiddelde leeftijd is 37,5 jaar. Naast hun verslaving hebben zij vaak te maken met een psychiatrische stoornis en problemen in relaties, met huisvesting, scholing of werk.
Het werk De verslavingsreclassering komt op verschillende momenten in het strafproces in beeld:
Vroeghulp is het eerste bezoek van de verslavingsreclassering aan een verslaafde arrestant in de politiecel of bij de rechter-commissaris.
Het reclasseringsadvies geeft antwoord op de vraag wat nodig is om iemands delictgedrag zo te beïnvloeden dat herhaling te voorkomen is. Vaak is dat met een combinatie van toezicht en begeleiding en een justitiële 'stok achter de deur'. Als iemand zich niet aan de voorwaarden houdt, is het mogelijk dat hij alsnog een voorwaardelijk opgelegde straf moet ondergaan.
Toezicht bestaat uit de componenten controle en begeleiding. De verslavingsreclassering controleert of de opgelegde voorwaarden wel worden nagekomen. Tegelijkertijd ondersteunt de verslavingsreclassering de cliënt bij het aanpakken van de problemen en blijft hem/haar motiveren om aan de voorwaarden mee te werken.
Geschiedenis De geschiedenis van de huidige reclasseringsorganisaties start in 1823. Reclasseringswerk is in de negentiende eeuw uitsluitend een particulier initiatief. De Reclasseringsregeling uit 1910 heeft een enorme invloed op de reclassering. De regeling maakt het voor verenigingen erg makkelijk om zich met reclasseringswerk bezig te gaan houden. Zo ontstaan tientallen instellingen en verenigingen.
De verzakelijking in de jaren tachtig resulteert in een reorganisatie van de reclassering in Nederland in 1995. Lokale reclasseringsorganisaties verdwijnen of gaan op in een van de drie landelijke organisaties. De negentien algemene reclasseringsstichtingen worden samengevoegd in de landelijke Stichting Reclassering Nederland. De zestien verslavingszorginstellingen met een reclasseringserkenning verengingen zich in de Stichting Verslavingsreclassering GGZ en het Leger des Heils/Jeugdzorg en Reclassering organiseert haar reclasseringsactiviteiten voortaan landelijk.
Verslavingsreclassering De huidige verslavingsreclassering is georganiseerd in een netwerkorganisatie van elf regionale verslavingszorginstellingen met een reclasseringsafdeling en een landelijk bedrijfsbureau.