Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Irene Verbeek: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Irene_Verbeek&oldid=42230671 7 okt 2014) |
||
| Regel 20: | Regel 20: | ||
In 1967 studeerde Irene Verbeek af aan de [[Hogeschool voor de Kunsten Utrecht|kunstacademie in Utrecht]] met een eervolle vermelding. Zij specialiseerde zich in de monumentale en versierende kunst bij Abraham Stokhof de Jong, die weer een leerling was geweest van [[Heinrich Campendonk]]. De melancholische motieven in het werk van Campendonck intrigeerden haar al vroeg, evenals het werk van [[Paul Klee|Klee]], [[Wassily Kandinsky|Kandinsky]] en [[Theo van Doesburg|Van Doesburg]], die allen bij het [[Bauhaus]] betrokken waren. Na haar studie verhuisde Verbeek naar [[Schiermonnikoog]]. Later vestigde ze zich in de stad [[Groningen (stad)|Groningen]]. Nu woont ze teruggetrokken in [[Oostum]] in het noorden van de provincie Groningen. | In 1967 studeerde Irene Verbeek af aan de [[Hogeschool voor de Kunsten Utrecht|kunstacademie in Utrecht]] met een eervolle vermelding. Zij specialiseerde zich in de monumentale en versierende kunst bij Abraham Stokhof de Jong, die weer een leerling was geweest van [[Heinrich Campendonk]]. De melancholische motieven in het werk van Campendonck intrigeerden haar al vroeg, evenals het werk van [[Paul Klee|Klee]], [[Wassily Kandinsky|Kandinsky]] en [[Theo van Doesburg|Van Doesburg]], die allen bij het [[Bauhaus]] betrokken waren. Na haar studie verhuisde Verbeek naar [[Schiermonnikoog]]. Later vestigde ze zich in de stad [[Groningen (stad)|Groningen]]. Nu woont ze teruggetrokken in [[Oostum]] in het noorden van de provincie Groningen. | ||
In de jaren zestig van de vorige eeuw kwam zij op advies van [[Johan Dijkstra (kunstenaar)|Johan Dijkstra]] bij de Vrije Schilders-academie van de kunstenaarsvereniging [[De Ploeg (Groningen)|De Ploeg]], waar zij in hetzelfde jaar als lid werd aangenomen. In 1978 bedankte ze voor dat lidmaatschap na een vergeefse poging om de | In de jaren zestig van de vorige eeuw kwam zij op advies van [[Johan Dijkstra (kunstenaar)|Johan Dijkstra]] bij de Vrije Schilders-academie van de kunstenaarsvereniging [[De Ploeg (Groningen)|De Ploeg]], waar zij in hetzelfde jaar als lid werd aangenomen. In 1978 bedankte ze voor dat lidmaatschap na een vergeefse poging om de kunstenaarsvereniging te vernieuwen. | ||
Vanaf | Vanaf 1968 tot 1975 was Irene Verbeek docent bij verschillende onderwijsinstellingen. Vanaf 1975 tot 2013 gaf zij les in eigen atelier. | ||
Bij de openingen van veel van haar exposities verwezenlijkte zij haar ideaal om verschillende kunstdisciplines bij elkaar te brengen. Zo werd een van de exposities in Amsterdam geopend met een toespraak van de musicus [[Dick Leutscher]], gevolgd door een compositie ''Lucebert, Van grote en kleine vogels (opus 35)'' van de componist [[Jacob ter Veldhuis]] en een film over de totstandkoming de schildering in de [[Stadsschouwburg (Groningen)|Stadsschouwburg van Groningen]], van de journalist | Vanaf 1969 exposeerde Irene Verbeek haar werk met grote regelmaat binnen en buiten de grenzen van Nederland. Bij de openingen van veel van haar exposities verwezenlijkte zij haar ideaal om verschillende kunstdisciplines bij elkaar te brengen. Zo werd een van de exposities in Amsterdam geopend met een toespraak van de musicus [[Dick Leutscher]], gevolgd door een compositie ''Lucebert, Van grote en kleine vogels (opus 35)'' van de componist [[Jacob ter Veldhuis]] en een film over de totstandkoming de schildering in de [[Stadsschouwburg (Groningen)|Stadsschouwburg van Groningen]], van de journalist/filmer Hans Fröling. | ||
Haar grafisch werk vond vooral erkenning in haar boeken. De toenmalige museumdirecteur [[Frans Haks]] wijdde in 1979 een expositie aan haar eerste boek als kunstwerk ''mensen dieren dingen''. | Haar grafisch werk vond vooral erkenning in haar boeken. De toenmalige museumdirecteur, [[Frans Haks]], wijdde in 1979 een expositie aan haar eerste boek als kunstwerk ''mensen dieren dingen''. In het jaar daarop introduceerde [[Jan van der Zee]] dit boek bij de kunstcriticus Hans Redeker en de graficus Christiaan Heeneman. Omdat Irene Verbeek in de traditie van [[Hendrik Nicolaas Werkman]] vernieuwingen in de grafische kunst wist door te voeren, werd besloten de Frankenthaler cilinderpers, waarop in 1944 bij de firma Jesse illegaal Het Parool werd gedrukt, aan haar over te dragen. | ||
In 1991 verenigde een aantal mensen zich in een stichting en nam het initiatief om in het noorden van Friesland een museum rondom het werk van Irene Verbeek op te richten: | In 1991 verenigde een aantal mensen zich in een stichting en nam het initiatief om in het noorden van Friesland een museum rondom het werk van Irene Verbeek op te richten: OerKa Irene Verbeek Museum, (www.oerka.nl). Het museum is sinds 2001 gevestigd in het terpkerkje van [[Raard]] bij Dokkum, waar jaarlijks wisselende exposities te zien zijn. | ||
==Stijl van werken== | ==Stijl van werken== | ||
| Regel 55: | Regel 39: | ||
Na haar eerste boek uit 1979 verschenen verschillende boeken van haar hand, zowel in eigen beheer als bij uitgeverij Philip Elchers en bij Ombre Productions. | Na haar eerste boek uit 1979 verschenen verschillende boeken van haar hand, zowel in eigen beheer als bij uitgeverij Philip Elchers en bij Ombre Productions. | ||
De boeken, waarvan sommige door haar zelf gedrukt, hebben kleine oplagen en combineren eigenzinnige, nieuwe technieken met een indringende inhoud. In 2008 begon Irene Verbeek met een nieuwe reeks boeken waarin wordt geëxperimenteerd met afstemming tussen woord, beeld en muziek. ''Het ooit'', het eerste boek in deze reeks, werd in 2009 ten doop gehouden in het Groninger museum door [[Henk van Os]]. Het tweede boek, '' | De boeken, waarvan sommige door haar zelf gedrukt, hebben kleine oplagen en combineren eigenzinnige, nieuwe technieken met een indringende inhoud. In 2008 begon Irene Verbeek met een nieuwe reeks boeken waarin wordt geëxperimenteerd met afstemming tussen woord, beeld en muziek. ''Het ooit'', het eerste boek in deze reeks, werd in 2009 ten doop gehouden in het Groninger museum door [[Henk van Os]]. Het tweede boek, ''TIJD tot later'', werd in 2011 gepresenteerd door Maartje de Haan, directeur van het [[Museum Meermanno]] in Den Haag. In 2013 werd haar boek ABEDEWOESCH en cd ''monoloque intérieur'' met muziek van [[JacobTV]] gepresenteerd door [[Job Cohen]] in het [[Museum Meermanno]]. Verscheiden boeken zijn opgenomen in de collectie van het [[Museum Meermanno]] en al haar boeken zijn aangekocht door de [[Koninklijke Bibliotheek (Nederland)|Koninklijke Bibliotheek]] en/of het [[Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie]] in Den Haag. | ||
==Externe link== | ==Externe link== | ||
Huidige versie van 20 okt 2014 om 22:37
| Irene Verbeek | ||
| Irene Verbeek | ||
| Irene Verbeek | ||
| Persoonsgegevens | ||
| Geboren | 5 mei 1945 | |
| Geboorteland |  Nederland
| |
| Nationaliteit | Nederlandse | |
| Beroep(en) | beeldend kunstenaar | |
 Informatie over Irene Verbeek bij het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie
| ||
Irene Verbeek (Eindhoven, 5 mei 1945) is een hedendaags Nederlands beeldend kunstenaar (schilder en graficus).
Leven en werk
In 1967 studeerde Irene Verbeek af aan de kunstacademie in Utrecht met een eervolle vermelding. Zij specialiseerde zich in de monumentale en versierende kunst bij Abraham Stokhof de Jong, die weer een leerling was geweest van Heinrich Campendonk. De melancholische motieven in het werk van Campendonck intrigeerden haar al vroeg, evenals het werk van Klee, Kandinsky en Van Doesburg, die allen bij het Bauhaus betrokken waren. Na haar studie verhuisde Verbeek naar Schiermonnikoog. Later vestigde ze zich in de stad Groningen. Nu woont ze teruggetrokken in Oostum in het noorden van de provincie Groningen.
In de jaren zestig van de vorige eeuw kwam zij op advies van Johan Dijkstra bij de Vrije Schilders-academie van de kunstenaarsvereniging De Ploeg, waar zij in hetzelfde jaar als lid werd aangenomen. In 1978 bedankte ze voor dat lidmaatschap na een vergeefse poging om de kunstenaarsvereniging te vernieuwen.
Vanaf 1968 tot 1975 was Irene Verbeek docent bij verschillende onderwijsinstellingen. Vanaf 1975 tot 2013 gaf zij les in eigen atelier.
Vanaf 1969 exposeerde Irene Verbeek haar werk met grote regelmaat binnen en buiten de grenzen van Nederland. Bij de openingen van veel van haar exposities verwezenlijkte zij haar ideaal om verschillende kunstdisciplines bij elkaar te brengen. Zo werd een van de exposities in Amsterdam geopend met een toespraak van de musicus Dick Leutscher, gevolgd door een compositie Lucebert, Van grote en kleine vogels (opus 35) van de componist Jacob ter Veldhuis en een film over de totstandkoming de schildering in de Stadsschouwburg van Groningen, van de journalist/filmer Hans Fröling.
Haar grafisch werk vond vooral erkenning in haar boeken. De toenmalige museumdirecteur, Frans Haks, wijdde in 1979 een expositie aan haar eerste boek als kunstwerk mensen dieren dingen. In het jaar daarop introduceerde Jan van der Zee dit boek bij de kunstcriticus Hans Redeker en de graficus Christiaan Heeneman. Omdat Irene Verbeek in de traditie van Hendrik Nicolaas Werkman vernieuwingen in de grafische kunst wist door te voeren, werd besloten de Frankenthaler cilinderpers, waarop in 1944 bij de firma Jesse illegaal Het Parool werd gedrukt, aan haar over te dragen.
In 1991 verenigde een aantal mensen zich in een stichting en nam het initiatief om in het noorden van Friesland een museum rondom het werk van Irene Verbeek op te richten: OerKa Irene Verbeek Museum, (www.oerka.nl). Het museum is sinds 2001 gevestigd in het terpkerkje van Raard bij Dokkum, waar jaarlijks wisselende exposities te zien zijn.
Stijl van werken
Veel voorkomende motieven in haar werk hebben te maken met de mens, het dier en de natuurelementen. Zij zelf noemt dat 'het vastleggen van het tijdloze in de werkelijkheid'. Haar werk is moeilijk onder een noemer te brengen. Niet alleen omdat haar werk zowel figuratief als abstract is, maar ook omdat haar techniek evolueert naar gelang het onderwerp.
Monumentaal werk
Naast haar vrije werk heeft Verbeek zeer uiteenlopende monumentale architectuurgebonden opdrachten uitgevoerd. Van deze genieten de plafond- en koepelschilderingen in de Stadsschouwburg van Groningen veel bekendheid.
Het boek als kunstwerk
Na haar eerste boek uit 1979 verschenen verschillende boeken van haar hand, zowel in eigen beheer als bij uitgeverij Philip Elchers en bij Ombre Productions.
De boeken, waarvan sommige door haar zelf gedrukt, hebben kleine oplagen en combineren eigenzinnige, nieuwe technieken met een indringende inhoud. In 2008 begon Irene Verbeek met een nieuwe reeks boeken waarin wordt geëxperimenteerd met afstemming tussen woord, beeld en muziek. Het ooit, het eerste boek in deze reeks, werd in 2009 ten doop gehouden in het Groninger museum door Henk van Os. Het tweede boek, TIJD tot later, werd in 2011 gepresenteerd door Maartje de Haan, directeur van het Museum Meermanno in Den Haag. In 2013 werd haar boek ABEDEWOESCH en cd monoloque intérieur met muziek van JacobTV gepresenteerd door Job Cohen in het Museum Meermanno. Verscheiden boeken zijn opgenomen in de collectie van het Museum Meermanno en al haar boeken zijn aangekocht door de Koninklijke Bibliotheek en/of het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie in Den Haag.