Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Max Wilms: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(+)
(cat)
 
(3 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 3: Regel 3:


==Loopbaan==
==Loopbaan==
Het [[nefroblastoom]] of de Wilmstumor werd naar hem vernoemd.
Wilms behaalde in 1890 zijn medisch [[doctoraal]] aan de Universiteit van [[Bonn]] en werd vervolgens benoemd tot assistent van de patholoog Eugen Bostroem (1850-1929) in [[Gießen]] en van [[internist]] Otto Michael Ludwig Leichtenstern (1845-1900) in [[Keulen]].  In 1899 behaalde hij aan de [[Universiteit Leipzig|Universiteit van Leipzig]] een graad in de chirurgie en in 1907 werd hij benoemd tot [[professor]] in de chirurgie aan de Universiteit van [[Bazel (Zwitserland)|Bazel]]. in 1910 kreeg hij een [[leerstoel]] aangeboden bij de [[Ruprecht-Karls-universiteit|Universiteit van Heidelberg]].
 
Toen Wilms in mei 1918 een Franse [[krijgsgevangene]] opereerde, die leed aan een opgezwollen [[strottenhoofd]], veroorzaakt door [[difterie]], werd hij besmet met deze ziekte en stierf binnen een paar dagen op de leeftijd van 50 jaar. Volgens de rapporten uit die tijd wist Wilms, voor hij stierf, het leven van de Franse soldaat te redden; na zijn dood werd hij als hoogleraar aan de Universiteit van Heidelberg opgevolgd door de chirurg Eugen Enderlen (1863-1940).
 
==Wetenschap==
Wilms is vooral bekend door zijn werk in de [[nefrologie]] en zijn pathologische studies, die vooral te maken hadden met de ontwikkeling van [[tumor]]cellen. In studies die de [[Nier (biologie)|nieren]] betroffen stelde hij dat tumorcellen ontstonden tijdens de ontwikkeling van het [[embryo]]. Hij publiceerde vervolgens zijn bevindingen in een invloedrijke monografie, getiteld '' Die Mischgeschwülste der Niere''. Als eerbetoon aan Wilms' belangrijke studies op het gebied van niertumoren werd het [[nefroblastoom]] (een kwaadaardige tumor aan de nieren) later ook wel Wilmstumor genoemd. 
 
Wilms leverde belangrijke bijdragen aan de ontwikkeling van de chirurgie; hij vond onder meer de methode van partiële verwijdering van de ribben uit, die werd gebruikt om [[tuberculose|longtuberculose]] te behandelen en verschillende andere chirurgische technieken. Daarnaast deed hij onderzoek op het gebied van de [[radiologie]] en gebruikte hij [[radiotherapie]] voor de behandeling van tumoren en tuberculose. Hij ontwikkelde verder onder meer een [[manometer]] voor het meten van [[hersenvocht]]. Samen met chirurg [[Ludwig Wullstein]] (1864-1930) publiceerde hij het ''Lehrbuch der Chirurgie'', een chirurgisch handboek, dat in verschillende talen verscheen.


==Externe links==
==Externe links==
*[http://www.whonamedit.com/doctor.cfm/2109.html Profiel] {{en}}
{{plainlinks div}}
* [http://www.whonamedit.com/doctor.cfm/2109.html Profiel] {{en}}
* {{DNB-Portal|102746508}} {{de}}
* {{DNB-Portal|102746508}} {{de}}
* [http://www.klinikum.uni-heidelberg.de/index.php?id=100761&L=cn&FS=0#c22920 Wilms' biografie] op de website van de [[Chirurgischen Universitätsklinik Heidelberg]] {{de}}
* [http://www.klinikum.uni-heidelberg.de/index.php?id=100761&L=cn&FS=0#c22920 Wilms' biografie] op de website van de [[Chirurgischen Universitätsklinik Heidelberg]] {{de}}
Regel 12: Regel 20:
* {{HistVV|wilms_m|S|1899|S|1907}}
* {{HistVV|wilms_m|S|1899|S|1907}}
* {{CPL|Wilms_1041}}
* {{CPL|Wilms_1041}}
{{Plainlinks div einde}}
{{DEFAULTSORT:Wilms, Max}}
[[Categorie:Chirurg]]
[[Categorie:Patholoog]]

Huidige versie van 13 jul 2012 om 08:34

Max Wilms

Karl Maximillian Wilhelm Wilms (* 5 november 1867 Geilenkirchen-Hünshoven - † 14 mei 1918 Heidelberg) was een Duits patholoog and chirurg.

Loopbaan

Wilms behaalde in 1890 zijn medisch doctoraal aan de Universiteit van Bonn en werd vervolgens benoemd tot assistent van de patholoog Eugen Bostroem (1850-1929) in Gießen en van internist Otto Michael Ludwig Leichtenstern (1845-1900) in Keulen. In 1899 behaalde hij aan de Universiteit van Leipzig een graad in de chirurgie en in 1907 werd hij benoemd tot professor in de chirurgie aan de Universiteit van Bazel. in 1910 kreeg hij een leerstoel aangeboden bij de Universiteit van Heidelberg.

Toen Wilms in mei 1918 een Franse krijgsgevangene opereerde, die leed aan een opgezwollen strottenhoofd, veroorzaakt door difterie, werd hij besmet met deze ziekte en stierf binnen een paar dagen op de leeftijd van 50 jaar. Volgens de rapporten uit die tijd wist Wilms, voor hij stierf, het leven van de Franse soldaat te redden; na zijn dood werd hij als hoogleraar aan de Universiteit van Heidelberg opgevolgd door de chirurg Eugen Enderlen (1863-1940).

Wetenschap

Wilms is vooral bekend door zijn werk in de nefrologie en zijn pathologische studies, die vooral te maken hadden met de ontwikkeling van tumorcellen. In studies die de nieren betroffen stelde hij dat tumorcellen ontstonden tijdens de ontwikkeling van het embryo. Hij publiceerde vervolgens zijn bevindingen in een invloedrijke monografie, getiteld Die Mischgeschwülste der Niere. Als eerbetoon aan Wilms' belangrijke studies op het gebied van niertumoren werd het nefroblastoom (een kwaadaardige tumor aan de nieren) later ook wel Wilmstumor genoemd.

Wilms leverde belangrijke bijdragen aan de ontwikkeling van de chirurgie; hij vond onder meer de methode van partiële verwijdering van de ribben uit, die werd gebruikt om longtuberculose te behandelen en verschillende andere chirurgische technieken. Daarnaast deed hij onderzoek op het gebied van de radiologie en gebruikte hij radiotherapie voor de behandeling van tumoren en tuberculose. Hij ontwikkelde verder onder meer een manometer voor het meten van hersenvocht. Samen met chirurg Ludwig Wullstein (1864-1930) publiceerde hij het Lehrbuch der Chirurgie, een chirurgisch handboek, dat in verschillende talen verscheen.

Externe links