Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Augusto Carlos Teixeira de Aragão: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(kopie van http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Augusto_Carlos_Teixeira_de_Arag%C3%A3o&oldid=31645559 van niet-ingelogde gebruiker wikipedia:user:84.91.213.125)
 
(proeflezen++)
Regel 1: Regel 1:
{{wiu|1=|2=2012|3=06|4=24}}
<nowiki>Hier tekst zonder opmaak invoegen</nowiki>
{{Infobox artiest
{{Infobox artiest
| naam          = Augusto Carlos Teixeira de Aragão
| naam          = Augusto Carlos Teixeira de Aragão
Regel 10: Regel 8:
| beroep        = militair, medicus, numismaticus, onderzoeker, archeoloog en historicus
| beroep        = militair, medicus, numismaticus, onderzoeker, archeoloog en historicus
}}
}}
'''Augusto Carlos Teixeira de Aragão'''  [[Orde van Aviz|Coma]] • [[Orde van Christus|CavC]] • [[Orde van Aviz|Cava]] • [[Orde van de Toren en het Zwaard|CavTE]] ([[Lissabon]], [[15 juni]] [[1823]] - [[Lissabon]], [[29 april]], [[1903]]) was een Portugees militair, dokter, numismaticus, onderzoeker, archeoloog en historicus. Als een officier van de Portugese leger, trok hij zich met de rang van generaal. Teixeira de Aragão wordt beschouwd als een van de "vaders" van de Portugese numismatiek.
'''Augusto Carlos Teixeira de Aragão'''  [[Orde van Aviz|Coma]] • [[Orde van Christus|CavC]] • [[Orde van Aviz|Cava]] • [[Orde van de Toren en het Zwaard|CavTE]] ([[Lissabon]], [[15 juni]] [[1823]] - [[Lissabon]], [[29 april]], [[1903]]) was een Portugees militair, dokter, numismaticus, onderzoeker, archeoloog en historicus. Als een officier van de Portugese leger, trok hij zich met de rang van generaal. Teixeira de Aragão wordt beschouwd als een van de ’vaders’ van de Portugese [[numismatiek]].


==Biografie==
==Biografie==
Hij was de zoon van Jose Maria Teixeira de Aragão en zijn vrouw, Mariana Hermogenes da Silva. Hij studeerde af in de geneeskunde, het bereiken van de positie van de chirurg-mor-in-chief van de Portugese leger.
Hij was de zoon van Jose Maria Teixeira de Aragão en zijn vrouw, Mariana Hermogenes da Silva. Hij studeerde af in de geneeskunde, en werd hoofdchirurg van het Portugese leger.


Als een chirurg in de parochie van [[Melides]] in het graafschap [[Grândola]], nam hij deel met hulp aan de slachtoffers van de 1849 [[dysenterie]]-epidemie.
Als chirurg in de parochie [[Melides]] in het graafschap [[Grândola]] verleende hij hulp aan de slachtoffers van de [[dysenterie]]-epidemie van 1849.


Van jongs af aan, wijdde hij zich aan het verzamelen van numismatiek, dat gecombineerd met zijn buitengewone intellectuele activiteit en een vriendschap met de koning Luis I van Portugal. Dit kon hij in de diepte duiken om dit gebied van de wetenschap.
Van jongs af aan wijdde hij zich aan het verzamelen van munten. Dit in combinatie met zijn buitengewone intellectuele activiteit en zijn vriendschap met koning Luis I van Portugal, maakte het hem mogelijk diep in het vakgebied van de numismatiek in te duiken.


In de jaren 1860, was hij een van de verantwoordelijken voor het werk van herontdekking van de archeologische site van de Romeinse stad Balsa in [[Tavira]].
In de jaren 1860 was hij een van de verantwoordelijken voor de herontdekking van de archeologische site van de Romeinse stad Balsa in [[Tavira]].


In 1867 trad hij op als Conservatieve van het Bureau van de Ajuda National Palace, en was verantwoordelijk voor het organiseren, catalogiseren en tentoonstelling van de inhoud van de collectie van het Ajuda Oudheden Museum. Ze verzamelde stukken van grote waarde die behoren tot de schatkamer van de Portugese Koninklijk Huis, de uitgestorven kloosters en particulieren.
In 1867 was hij Conservator van het kabinet van het ''Palácio Nacional da Ajuda'', en had hij de verantwoordelijkheid voor het organiseren, catalogiseren en tentoonstellen van de collectie van het Museu de Antiguidades da Ajuda (Oudheidkundig Museum van Ajuda), waarin waardevolle stukken verzameld waren die behoorden tot de schatkamer van het Portugese Koninklijk Huis, voormalige klooster en van particulieren.


Tijdens de uitvoering van deze functies, Teixeira de Aragão was belast met de taak om een ​​aantal van de objecten van de Portugese Royal Collection op de Exposition Universelle (1867) van Parijs. De Commission de l'histoire du Travail van deze tentoonstelling schreef de gouden medaille aan de collectie. In de periode van blootstelling, Teixeira de Aragão had de mogelijkheid om in contact te komen met de meest gerenommeerde van de wereld persoonlijkheden op het gebied van de numismatiek.
Tijdens de uitvoering van deze functies was hij belast met de taak om een ​​aantal van de voorwerpen van de Portugese koninklijke collection op de Exposition Universelle (1867) van Parijs. De ''Commission de l’histoire du Travail'' van deze tentoonstelling kende een gouden medaille toe aan de collectie. Gedurende de periode dat deze tentoonstelling liep, kon Teixeira de Aragão in contact komen met de op het gebied van de numismatiek meest gerenommeerde persoonlijkheden ter wereld.


In 1870 publiceerde hij ''Descrição Histórica das Moedas Romanas Existentes no Gabinete Numismático de sua Majestade El-Rei O Senhor D. Luiz I''. Een jaar later werd hij toegelaten als corresponderend lid van de Braziliaanse historische en geografische instituut door de Commissie van Archeologie en Etnografisch.
In 1870 publiceerde hij ''Descrição Histórica das Moedas Romanas Existentes no Gabinete Numismático de sua Majestade El-Rei O Senhor D. Luiz I''. Een jaar later werd hij door de Commissie Archeologie en [[Volkskunde|Etnografie]] toegelaten als corresponderend lid van het Braziliaans Historisch en Geografisch instituut.


In 1874 trad hij toe tot de onafhankelijkheid Historical Society of Portugal-SHIP, nadat bezet de functie van vice-penningmeester van het Centraal Comité van 1 december 1640.
In 1874 trad hij toe tot de ''Sociedade Histórica da Independência de Portugal'' (''Geschiedkundig genootschap van de Onafhankelijkheid van Portugal'', afgekort SHIP), nadat hij sinds 1 december 1640 de functie van vice-penningmeester van het Centraal Comité bekleedde.


In 1875, ging het publiek met de eerste van drie delen van het monumentale werk van de ''Descrição Geral e Histórica das Moedas Cunhadas em Nome dos Reis, Regentes e Governadores de Portugal''. Teixeira de Aragão kwam tot een vierde deel van dit werk plannen, waaronder de valuta's van Brazilië en Portugal West-Afrika landen, die bleef uit.
In 1875 publiceerde hij het eerste van drie delen van het monumentale werk van de ''Descrição Geral e Histórica das Moedas Cunhadas em Nome dos Reis, Regentes e Governadores de Portugal''. Teixeira de Aragão plande ook een vierde deel van dit werk, dat de valuta van Brazilië en Portugees West-Afrika zou behandelen, maar dit bleef uit.


In datzelfde jaar maakte deel uit van de Commissie van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten, benoemd door de regering van de tijd, met als doel de hervorming van Onderwijs voor Schone Kunsten, het plan voor de organisatie van de musea voor te stellen, en service van Historisch Monumenten en archeologie.
In hetzelfde jaar werd hij door de toenmalige regering benoemd tot een commissielid van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten, met het doel het kunstonderwijs, het organisatieplan van de musea en de dienst Historische Monumenten en Archeologie te hervormen.


Hij gereproduceerd de exacte vormgeving van de Medal of [[Olhão]] dat Olhanenses toegekend aan de toenmalige prins-regent D. João.
Hij nam de exacte vormgeving over van de Medaille van [[Olhão]] die Olhanenses aan de toenmalige prins-regent D. João toekende.


Op 28 december 1876, werd hij verkozen tot het gedeelte van de Geschiedenis en Archeologie aan de Koninklijke Academie van Wetenschappen van Lissabon.
Op 28 december 1876 werd hij verkozen voor de sectie ''Geschiedenis en Archeologie'' aan de ''Koninklijke Academie van Wetenschappen'' van Lissabon.


In 1877, nam deel aan de archeologische conferentie Citânia van Briteiros in [[Guimarães]].
In 1877 nam hij deel aan de archeologische conferentie Citânia van Briteiros in [[Guimarães]].


In 1880, werd lid van de commissie die door de Portugese koninklijke Orde van Architecten en Civiele Archeologos (RAACAP). Het hoofddoel van de vereniging was in verband met de aandelenemissie met tentoonstellingen aan regeringen inzake het behoud van historische monumenten.
In 1880 werd hij werd lid van een commissie, opgericht door de Portugese koninklijke Orde van Architecten en Civiele Archeologos (RAACAP). Het hoofddoel van de vereniging was het patrimonium te behouden door voor de regering tentoonstellingen van historische monumenten te organiseren.


Gedurende het jaar 1881 maakte deel uit van het organiserend comité genomineerd voor de tentoonstelling speciale lening tentoonstelling van Spaanse en Portugese Decoratieve kunst weergegeven op het [[South Kensington Museum]] in [[Londen]].
Gedurende het jaar 1881 was hij lid van het organiserend comité voor de speciale tentoonstelling van Spaanse en Portugese decoratieve kunst, die doorging in het [[South Kensington Museum]] in [[Londen]].


Hij was een lid van de Geographical Society van Lissabon, de "Societe Française de Numismatique" en het Comité van Oudheden van de "Real Academia de la Geschiedenis van Madrid." In Brazilië werd toegelaten als adviseur van de historische en geografische Instituut voor São Paulo.
Hij was een lid van het ''Geografisch Genootschap van Lissabon'', de ''Société Française de Numismatique'' en het ''Comité van Oudheden'' van de ''Real Academia de la Historia de Madrid''. In Brazilië werd hij toegelaten als adviseur van het Historisch en Geografisch Instituut van São Paulo.


==Werk==
==Werken==
* ''As minhas ferias''. Lisboa: Typographia da Academia das Bellas Artes, 1843. 64p.
* ''As minhas ferias''. Lisboa: Typographia da Academia das Bellas Artes, 1843. 64p.
* ''[http://catbib.cm-beja.pt/MULTIMEDIA/ASSOCIA/TEMATICABMB/FUNDOREGIONAL/908MONOGRAFIAS/VIDIGUEIRAFRAGMENT.PDF Vidigueira: Fragmentos históricos]''. Beja: ''O Bejense'', 1861.
* ''[http://catbib.cm-beja.pt/MULTIMEDIA/ASSOCIA/TEMATICABMB/FUNDOREGIONAL/908MONOGRAFIAS/VIDIGUEIRAFRAGMENT.PDF Vidigueira: Fragmentos históricos]''. Beja: ''O Bejense'', 1861.

Versie van 25 jun 2012 19:39

rel=nofollow

Augusto Carlos Teixeira de Aragão ComaCavCCavaCavTE (Lissabon, 15 juni 1823 - Lissabon, 29 april, 1903) was een Portugees militair, dokter, numismaticus, onderzoeker, archeoloog en historicus. Als een officier van de Portugese leger, trok hij zich met de rang van generaal. Teixeira de Aragão wordt beschouwd als een van de ’vaders’ van de Portugese numismatiek.

Biografie

Hij was de zoon van Jose Maria Teixeira de Aragão en zijn vrouw, Mariana Hermogenes da Silva. Hij studeerde af in de geneeskunde, en werd hoofdchirurg van het Portugese leger.

Als chirurg in de parochie Melides in het graafschap Grândola verleende hij hulp aan de slachtoffers van de dysenterie-epidemie van 1849.

Van jongs af aan wijdde hij zich aan het verzamelen van munten. Dit in combinatie met zijn buitengewone intellectuele activiteit en zijn vriendschap met koning Luis I van Portugal, maakte het hem mogelijk diep in het vakgebied van de numismatiek in te duiken.

In de jaren 1860 was hij een van de verantwoordelijken voor de herontdekking van de archeologische site van de Romeinse stad Balsa in Tavira.

In 1867 was hij Conservator van het kabinet van het Palácio Nacional da Ajuda, en had hij de verantwoordelijkheid voor het organiseren, catalogiseren en tentoonstellen van de collectie van het Museu de Antiguidades da Ajuda (Oudheidkundig Museum van Ajuda), waarin waardevolle stukken verzameld waren die behoorden tot de schatkamer van het Portugese Koninklijk Huis, voormalige klooster en van particulieren.

Tijdens de uitvoering van deze functies was hij belast met de taak om een ​​aantal van de voorwerpen van de Portugese koninklijke collection op de Exposition Universelle (1867) van Parijs. De Commission de l’histoire du Travail van deze tentoonstelling kende een gouden medaille toe aan de collectie. Gedurende de periode dat deze tentoonstelling liep, kon Teixeira de Aragão in contact komen met de op het gebied van de numismatiek meest gerenommeerde persoonlijkheden ter wereld.

In 1870 publiceerde hij Descrição Histórica das Moedas Romanas Existentes no Gabinete Numismático de sua Majestade El-Rei O Senhor D. Luiz I. Een jaar later werd hij door de Commissie Archeologie en Etnografie toegelaten als corresponderend lid van het Braziliaans Historisch en Geografisch instituut.

In 1874 trad hij toe tot de Sociedade Histórica da Independência de Portugal (Geschiedkundig genootschap van de Onafhankelijkheid van Portugal, afgekort SHIP), nadat hij sinds 1 december 1640 de functie van vice-penningmeester van het Centraal Comité bekleedde.

In 1875 publiceerde hij het eerste van drie delen van het monumentale werk van de Descrição Geral e Histórica das Moedas Cunhadas em Nome dos Reis, Regentes e Governadores de Portugal. Teixeira de Aragão plande ook een vierde deel van dit werk, dat de valuta van Brazilië en Portugees West-Afrika zou behandelen, maar dit bleef uit.

In hetzelfde jaar werd hij door de toenmalige regering benoemd tot een commissielid van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten, met het doel het kunstonderwijs, het organisatieplan van de musea en de dienst Historische Monumenten en Archeologie te hervormen.

Hij nam de exacte vormgeving over van de Medaille van Olhão die Olhanenses aan de toenmalige prins-regent D. João toekende.

Op 28 december 1876 werd hij verkozen voor de sectie Geschiedenis en Archeologie aan de Koninklijke Academie van Wetenschappen van Lissabon.

In 1877 nam hij deel aan de archeologische conferentie Citânia van Briteiros in Guimarães.

In 1880 werd hij werd lid van een commissie, opgericht door de Portugese koninklijke Orde van Architecten en Civiele Archeologos (RAACAP). Het hoofddoel van de vereniging was het patrimonium te behouden door voor de regering tentoonstellingen van historische monumenten te organiseren.

Gedurende het jaar 1881 was hij lid van het organiserend comité voor de speciale tentoonstelling van Spaanse en Portugese decoratieve kunst, die doorging in het South Kensington Museum in Londen.

Hij was een lid van het Geografisch Genootschap van Lissabon, de Société Française de Numismatique en het Comité van Oudheden van de Real Academia de la Historia de Madrid. In Brazilië werd hij toegelaten als adviseur van het Historisch en Geografisch Instituut van São Paulo.

Werken

Prijzen en onderscheidingen

Bestand:Medalha Teixeira de Aragão.jpg
Medaille Teixeira de Aragão, 1963 - S.P.N.

Bibliografie

Verwijzingen

rel=nofollow

Externe links

de:Augusto Carlos Teixeira de Aragão es:Augusto Carlos Teixeira de Aragão fi:Augusto Carlos Teixeira de Aragão fr:Augusto Carlos Teixeira de Aragão it:Augusto Carlos Teixeira de Aragão no:Augusto Carlos Teixeira de Aragão pt:Augusto Carlos Teixeira de Aragão sv:Augusto Carlos Teixeira de Aragão