Controverse over Indonesisch en Maleisisch

De controverse tussen de Maleisische en Indonesische taal is een onderwerp van discussie, vooral na de erkenning van het Indonesisch als officiële taal door UNESCO op 20 november 2023.

Erkenning door UNESCO

Het Indonesisch werd erkend als officiële taal tijdens een UNESCO-sessie, waarmee het de tiende taal is die in dit forum wordt gebruikt. Dit wordt gezien als een grote prestatie voor Indonesië, die de status en culturele diversiteit van het land benadrukt.

Reactie vanuit Maleisië

Deze beslissing heeft geleid tot reacties vanuit Maleisië, waar sommige mensen van mening zijn dat het Maleis erkend had moeten worden in plaats van het Indonesisch. Ze beweren dat het Indonesisch een variant van het Maleis is.

Uitleg van Indonesische functionarissen

Muhammad Abdul Khak, hoofd van het Centrum voor Taal- en Literatuurontwikkeling, reageerde door te stellen dat deze claims onjuist zijn. Hij legde uit dat het Indonesisch zich heeft ontwikkeld tot een nationale taal met unieke kenmerken en een andere woordenschat dan het Maleis. Hij benadrukte ook dat Maleisië niet betrokken was bij de aanvraag van het Indonesisch bij UNESCO.

Taalverschillen

Het Indonesisch wordt gezien als verder ontwikkeld dan het Maleis, met meer dan 718 regionale talen die de woordenschat verrijken. Dit proces van uitbreiding van de woordenschat is systematisch uitgevoerd om de culturele diversiteit in Indonesië weer te geven.

Afwijzing van het voorstel voor Maleis als ASEAN-taal

De Indonesische minister van Onderwijs, Cultuur, Onderzoek en Technologie, Nadiem Anwar Makarim, heeft het voorstel van de Maleisische premier om het Maleis als officiële taal van ASEAN te maken, afgewezen. Hij benadrukte het belang van het beschermen en promoten van het Indonesisch op internationaal niveau.

Maleis mislukt

Vergelijking met het Indonesisch, deskundigen, zoals professor Teo Kok Seoung, hebben opgemerkt dat het Maleis niet effectief is gebleken in het bevorderen van eenheid onder de multiraciale bevolking van Maleisië. In tegenstelling tot Maleisië, waar het Maleis niet in staat is gebleken om de verschillende etnische groepen te verenigen, heeft Indonesië met succes één taal kunnen gebruiken om meer dan 1.500 etnische groepen te verenigen.

Indonesiërs willen geen Maleisisch-Maleis leren

Historische en Culturele Verbondenheid

Indonesië en Maleisië delen een vergelijkbare historische en culturele achtergrond, vaak aangeduid als "serumpun". Ondanks deze overeenkomsten, hebben beide landen hun eigen ontwikkeling van taal en cultuur doorgemaakt, wat heeft geleid tot verschillen in het Maleisisch en Indonesisch.

Culturele Claims

Er zijn incidenten geweest waarbij Maleisië Indonesische culturele elementen heeft geclaimd, zoals de Pendet-dans en batik. Dit heeft soms geleid tot spanningen tussen de twee landen en kan de perceptie van Indonesiërs over het Maleisische en cultuur beïnvloeden.

Nationale Identiteit

In Maleisië bestaat het concept van "Ketuanan Melayu", dat de superioriteit van de Maleisische cultuur benadrukt. Dit creëert een situatie waarin Maleisiërs verwachten dat anderen, inclusief Indonesiërs, de Maleisische taal en cultuur leren en waarderen. Aan de andere kant voelen Indonesiërs misschien dat ze al een sterke eigen identiteit en cultuur hebben, waardoor ze niet de noodzaak zien om de Maleisische variant van hun taal te leren.

Percepties en Stereotypen

Er bestaan ook stereotypen en negatieve percepties aan beide zijden. Maleisiërs kunnen het gevoel hebben dat Indonesiërs de Maleisische taal niet waarderen, terwijl Indonesiërs kunnen denken dat ze de taal niet hoeven te leren omdat het een variant is van hun eigen taal.

Globalisering en Invloed van Buitenlandse Culturen

In het tijdperk van globalisering zijn veel mensen meer beïnvloed door dominante buitenlandse culturen, waardoor de interesse in het leren van de Maleisische taal mogelijk niet zo sterk is als Maleisiërs zouden hopen.

Misleidend Maleisisch concept van de natuur

Definitie van "Melayu"

Er is onduidelijkheid over wie als Malay kan worden beschouwd. In 1970 stelde president Mohamad Hatta een definitie voor die alle inheemse bewoners van Nusantara omvatte die de Malay-taal of dialecten spreken. Deze definitie leidde tot controverse, vooral onder niet-Melayu in Indonesië, die zich hierdoor buitengesloten voelden.

Politiek van Identiteit

Het concept van Alam Melayu wordt vaak gebruikt om de Malay-identiteit te versterken, wat kan leiden tot spanningen tussen etnische groepen. Bijvoorbeeld, de Bumiputra-wet in Maleisië, die leidde tot de deportatie van een groot deel van de Indiase bevolking, toont aan hoe identiteitspolitiek kan resulteren in discriminatie.

Reacties op Malay Suprematie

Er zijn zorgen onder niet-Melayu, vooral in Indonesië, dat de erkenning van het concept Alam Melayu de Malay-suprematie kan versterken. Dit creëert spanningen tussen Malay en niet-Malay, evenals tussen verschillende etnische groepen binnen de betrokken landen.

Sociale en Culturele Crisis

De spanningen die voortkomen uit dit concept leiden vaak tot sociale crises, zoals geweldsincidenten tussen etnische groepen. Voorbeeld hiervan zijn de Bali-bombardementen in 1969, die laten zien hoe etnische spanningen kunnen leiden tot geweld.

Invloed van Geschiedenis

De koloniale geschiedenis en de strijd voor onafhankelijkheid beïnvloeden ook hoe het concept Alam Melayu wordt begrepen en geaccepteerd. Veel mensen zien het als een manier om de naties in deze regio te verenigen, maar ook als een middel om de dominantie van de Malay over andere groepen te bevestigen.

Verbod op het spreken van Indonesisch

Een verbod of beperking op het gebruik van de Indonesische taal kan leiden tot publieke reacties, vooral van mensen die geloven dat taalfreiheid een mensenrecht is. Dit kan sociale en politieke spanningen veroorzaken, evenals de mogelijkheid van opstanden van groepen die zich gemarginaliseerd voelen. Politici gebruiken vaak taalkwesties om steun te verwerven van hun kiezersbasis. In dit kader kan een verbod op het Indonesisch dienen als een politiek instrument om hun positie onder Maleisische kiezers te versterken.