Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Théodore de Bèze

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Théodore de Bèze (ook Theodorus Beza; Vézelay, 24 juni 1519Genève (stad), 13 oktober 1605) was een Geneefs reformator van Franse afkomst.

Beza kwam uit een adellijke familie; zijn vader Pierre de Bèze was koninklijk baljuw in Vézelay. Vanaf zijn negende woonde hij in Orléans en Bourges in het huis van Melchior Volmar, een Duitse filoloog die hem introduceerde in het protestantisme. Na zijn rechtenstudie in Orléans verhuisde hij naar Parijs. Door de financiële ondersteuning van zijn ouders en van een oom, kon hij een zorgeloos bestaan leiden als Latijns dichter (Poemata juvenilia, Parijs 1548).

Na een ernstige ziekte, waardoor hij zich meer ging richten op zijn geestelijke behoeften, vertrok hij in 1548 naar Genève. Hij trouwde en trad toe tot de Gereformeerde Kerk. Tien jaar lang gaf hij vervolgens les in het Grieks in Lausanne en voltooide hij de berijmde vertaling van de Psalmen, die begonnen was door Clément Marot, het zogenaamde Geneefse Psalter, waarvan een gemoderniseerde versie later de basis werd voor het kerkelijk gezang van de gereformeerde gemeenten in Frankrijk.

Als strijdgenoot van Johannes Calvijn schreef hij geschriften over de predestinatie en het avondmaal van de Heer. Hij deelde Calvijns visie op de bestraffing van ketters en rechtvaardigde bijvoorbeeld de executie van Michael Servetus in een boek De haereticis a civili magistratu puniendis (1554). Hij won in het gereformeerde Zwitserland zoveel vertrouwen, dat hij in 1557 en 1558 meermaals deel uimaakte van delegaties die de protestantse vorsten van Duitsland verzochten om bij het Franse hof op te treden ten gunste van de door de religieuze vervollging bedreigde waldenzen in Piemonte en de in Parijs gearresteerde hugenoten.

 
rel=nofollow