Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Stadsmuur van York
De Engelse stad York is, sinds de Romeinse tijd, verdedigd door stadsmuren van een of andere vorm. Tot op de dag van vandaag, substantiële delen van de muren zijn nog intact, en York heeft meer mijl van intacte muur dan enige andere stad in Engeland. Ze zijn bekend als York City Walls, de Bar Walls en de Romeinse muren (hoewel dit laatste is een verkeerde benaming als zeer weinig van het bestaande metselwerk is van Romeinse oorsprong en het verloop van de muur aanzienlijk veranderd is sinds de Romeinse tijd).
Geschiedenis
De Romeinse muren
De oorspronkelijke muren werden gebouwd rond het jaar 71, toen de Romeinen een fort (castra) bezetten ongeveer 50 hectare of 21,5 hectare in de buurt van de oevers van de rivier de Ouse. De rechthoek van de muren werd gebouwd als onderdeel van de verdediging van het fort. De funderingen en de lijn van ongeveer de helft van deze Romeinse muren vormen een deel van de bestaande muren, als volgt:
- een deel (de westelijke hoek, waaronder de Multangular Tower) in de Museum Gardens
- de noord-westelijke en noord-oostelijke secties tussen Bootham Bar en Monk Bar
- een verdere traject tussen Monk Bar en de Merchant Taylors' Hall, aan het einde waarvan de onderste vakken van de oostelijke hoek van de Romeinse muur kan worden gezien aan de centrum kant van de bestaande muur.
De lijn van de rest van de Romeinse muur ging ten zuidwesten van de oostelijke hoek, het overschrijden van de via Principalis van het fort waar King's Square is nu gevestigd. De zuiderhoek was in wat nu Feasegate, en vanaf hier de muur bleef noordwesten naar het westen hoek. Het punt waar de muur stak de via Praetoria wordt gekenmerkt door een gedenkplaat in de Vierkant van St Helen's, in de buurt van de Mansion House.
Multangular Tower
De Multangular Tower in de Museum Gardens is de meest opmerkelijke en intacte overgebleven structuur van de Romeinse muren. Het was gebouwd als onderdeel van een serie van acht soortgelijke defensive torens. De muren zijn bijna zeker gemaakt door Septimius Severus, hoewel de Multangular Tower is waarschijnlijk een latere aanbouw van Constantijn de Grote rond 310–20 na Christus. Het heeft tien zijden, gebaseerd op een regelmatige veertien-zijdige figuur ontworpen dat een cirkel door de inwendige hoeken van het binnenoppervlak raakt aan de boog.[1] de achterste vier zijden missen om toegang te voorzien tot de de binnenkant van de toren.
Een lage plint of rok strekt zich uit van de laagste koers. Het staat bijna 9.1 meter hoog, heeft een uitwendige diameter van 14.8 meter aan de de voet en 14 meter boven de rok.[1] De lengte aan elke kant varieert van 2.3 meter tot 3.4 meter aan de binnenkant.[1] De toren De toren steekt voorbij de vliesgevel tot een afstand van 11.20 meter.[1] De funderingen zijn concreet, bovenop dat de toren zich uitstrekt met een puin en mortel kern tussen hardstenen geconfronteerde gangen van kleine magnesiumhoudende kalkstenen blokken.[1] Bij 4.6 meter een scarcement verminderd de dikte van de muur van 1.5 meter tot 1 meter, wat doorgaat tot nog 1.2 m voordat het wordt afgekapt door 3.4 m van 13de eeuwse metselwerk[1] waar pijlengleuven gezien kunnen worden.
Na de Romeinen
De Denen bezetten de stad in 867. In die tijd waren de Romeinse verdedigingen in slechte reparatie, en de Denen vernietigden alle torens behalve de Multangular Tower en restaureerden de muren.
De meerderheid van de overgebleven muren, die de gehele Middeleeuwse stad omsingelden, komen uit de 12e tot 14e eeuw, met enige reconstructie in de 19e eeuw en later uitgevoerd. Van de oostelijke hoek van de Romeinse muren, breidt de middeleeuwse muur zich uit tot de Layerthorpe Bridge. Na de brug, de King's Fishpool, een moeras gemaakt door de Noormannen's dammen van de rivier Foss, boden genoeg zekerheid aan voor de stad, en er werd geen muur gebouwd in dit gebied.
De muren hervatten buiten de nu gekanaliseerde Foss bij de Red Tower, een bakstenen gebouw dat veel gerestaureerd is in de loop der jaren. Ze gaan verder richting het zuidwesten om het Walmgate gebied heen, eindigend met een andere toren (Fishergate Postern), dichtbij het Kasteel van York, die vroeger werd omringd door zijn eigen muren en een gracht.
Na de Ouse, de muur wordt hervat bij Skeldergate, waar er ooit een andere achterpoort was. Ze komen langs Baile Hill, maken een rechte hoek en gaat noord-westelijk verder, parallel aan de binnenringweg. Dichtbij het treinstation, maken ze weer een bocht naar rechts in een noordwestelijke richting, en het eindigt bij Barker Tower aan de Ouse.
Barker Tower was ooit gekoppeld aan een ketting over de rivier, parallel aan de negentiende eeuwse Lendal Bridge. Een klein stuk van de muur loopt dan naar de ingang van de Museum Gardens, de Multangular Tower en de originele lijn van de Romeinse muur.
De muren zijn vandaag een geplande oude monument en een monumentaal pand.[2]
Referenties
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 RCHME 1962, Ebvuracum: Roman York (Koninklijke Commissie voor historische monumenten Engeland) pp.13-14
- º VR York, York City Wall. www.vryork.com. Gearchiveerd van de originele website op 17 Juli 2007. Geraadpleegd op 19 March 2007.
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met City walls of York op Wikimedia Commons.
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)