Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Smokkelen

Uit Wikisage
(Doorverwezen vanaf Smokkelhandel)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Een smokkeltunnel (in de Gazastrook).

Smokkelen oftewel sluiken of smokkelarij of sluikerij is het illegaal over de grens brengen van goederen. Daarnaast bestaat mensensmokkel waarbij mensen illegaal over de grens gebracht worden. Wie smokkelt noemt men een smokkelaar(ster) en hetgeen gesmokkeld wordt smokkel(waar/goed) oftewel smokkel/sluikhandel. In sommige dialecten verwijst het woord "smokkel" naar zoetigheden of junkfood. De term smokkelen gebruikt men in het algemeen ook voor oneerlijk zijn of bedriegen (bijvoorbeeld : spieken).


Oorzaken van smokkelen

Smokkel is voordelig wanneer een goed in het uitvoerland goedkoper of gemakkelijker te verkrijgen is dan in het invoerland. Dit kan verschillende oorzaken hebben.

Verbodsbepalingen in het invoerland

In veel landen zijn de aankoop en het bezit van bepaalde goederen verboden. Het bekendste voorbeeld zijn drugs, maar daarnaast bestaan er verbodsbepalingen op wapens, goud, alcoholische drank, anticonceptiemiddelen en boeken en films die in strijd zijn met de denkbeelden van de plaatselijke overheid.

Invoerrechten of accijnzen in het invoerland

Door invoerrechten en accijnzen kunnen er grote prijsverschillen ontstaan. Zo werd tot het eind van de 19e eeuw in Nederland een relatief hoge accijns op zout geheven. Nadat deze accijns in België in 1870 was afgeschaft bloeide de zoutsmokkel op. Van 1920 tot 1927 werden veel speelkaarten van België naar Nederland gesmokkeld omdat in Nederland toen hoge belastingen en invoerrechten op speelkaarten werden geheven. Momenteel zijn alcohol en sigaretten geliefde objecten voor smokkelaars.

Verbodsbepalingen in het uitvoerland

Veel landen verbieden de uitvoer van wapens naar oorlogsgebieden. De Verenigde Staten trachten de uitvoer van hoogwaardige technologie naar vijandige staten te voorkomen. Ook verbieden sommige landen de uitvoer van kunstwerken die van nationaal belang geacht worden.

Uitvoerrechten in het uitvoerland

Dit is een weinig voorkomende reden om te smokkelen. Bekend is de smokkel van Nederlandse klompen naar België.

Vormen van smokkelen

Er kunnen verschillende vormen van smokkelen worden onderscheiden.

Smokkelen voor eigen gebruik

De onschuldigste vorm van smokkelen die niet altijd bestraft wordt. Voorbeelden zijn de aankoop van softdrugs in Nederland door drugstoeristen en de aankoop van alcoholische drank door Scandinaviërs in hun buurlanden.

Tot een zekere hoeveelheid mogen veel goederen legaal worden meegenomen. Dit is dus geen smokkel. Voorbeelden zijn een halve liter alcoholische drank en de inhoud van de benzinetank.

Smokkelen door kleine smokkelaars

Kleine smokkelaars, ook wel pungelaars genoemd, zijn vooral actief geweest in de grensstreek tussen Nederland en België. Omdat zij gemakkelijk af te zetten goederen smokkelden, zoals boter, zout en suiker, konden zij hun waren gemakkelijk kwijt.

Grenswachters die smokkelende vrouwen betrapten hielden ze wel eens enige tijd vast in hun kantoor, waar de kachel aanstond, zodat de gesmolten boter de dames uit de rokken droop. Ook zijn er verhalen bekend over smokkel via cafés die pal op de grens lagen. Met name Baarle-Nassau en Baarle-Hertog, met hun ingewikkeld grensverloop, leenden zich uitstekend voor smokkel.

Was het smokkelen aanvankelijk nog een bijverdienste en min of meer een kat-en-muisspel tussen douaniers en de smokkelaars (zie de smokkelklomp), met name na de Tweede Wereldoorlog verhardde de situatie zich en traden criminele bendes, die vuurwapengebruik niet schuwden en zich voortbewogen in gepantserde voertuigen, op de voorgrond. Uit deze tijd (1956) stamt ook de smartlap: De smokkelaar.

Door de Europese integratie is het grenssmokkelen naar de achtergrond verschoven. De romantiek van het smokkelaarsvak wordt nu aangegrepen om toeristen te trekken. Tal van fietstochten zijn uitgezet langs de voormalige smokkelweggetjes, zoals het Smokkelaarspad te Ravels, het Smokkelpad te Lommel, het Smokkelpad te Gramsbergen, en het Smokkelpad in Zeeuws-Vlaanderen zijn er enkele van. Dat de werkelijkheid heel wat minder romantisch moet zijn geweest blijkt uit de zwijgzaamheid die oude voormalige smokkelaars aan de dag leggen wanneer heemkundigen hun ervaringen trachten op te tekenen.

Smokkelen door grote bendes

Grote bendes treden vooral op als de verkoop in het invoerland verboden is, zodat zij ook een greep op afzet moeten houden. Dit is met name het geval in de drugssmokkel.

Drugssmokkel naar Nederland

Eind 2003 is begonnen met zogenaamde "100% controles" om drugssmokkel tegen te gaan. Van vluchten uit aangewezen risicogebieden zoals de Nederlandse Antillen, Aruba, en later ook Suriname naar Nederland wordt voortaan iedereen gecontroleerd op drugs. Daardoor is het gemiddeld aantal smokkelaars teruggelopen van 35 à 50 per vlucht naar gemiddeld 2 per vlucht. Op Schiphol is een scan in gebruik genomen om snel duidelijk te maken of iemand bolletjes heeft geslikt. Sinds de ingebruikname hebben ruim 900 mensen op vrijwillige basis van de scan gebruikgemaakt. (Bron: Jaarverslag Nederlands ministerie van Justitie 2004.)

Het merendeel van de koeriers wordt tegengehouden op Curaçao International Airport, ook wel bekend als Vliegveld Hato.

Trivia

  • Een hilarisch en waargebeurd verhaal uit de Tweede Wereldoorlog is die van een goudsmokkelaar die gouden munten stopte in een holle wandelstok om zo langs de grenswachters te komen, wat tijden lang met succes lukte. Echter viel het de grenswachters na verloop van tijd op dat de bewuste passant op de terugweg aanzienlijk mínder met zijn wandelstok zwaaide dan op de heenweg (vanwege het grote verschil van gewicht).

Zie ook

Bronnen

  • Paul Spapens en Anton van Oorschot, Smokkelen in Brabant, de Kempenpers, Hapert, 1988.

Externe link