Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed
Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Prof. dr. Fernand Collin en prof. dr. Constant Leurs
Aansluiting
Seniorenkonvent Leuven en Antwerpse Gilde
Ledental
18
Verenigingskleuren
Rood-wit-rood
Motto
Ut vivat, crescat, floreatque, Moeder Sinjoria!
K.V.H.C Sinjoria (Katholieke Vlaamse Hoogstudentenclub Sinjoria) - beter bekend als Moeder Sinjoria - is een katholieke studentenclub te Leuven voor mannelijke studenten uit het Antwerpse. Ze is één van de vier clubs van de Antwerpse Gilde, dat op haar beurt deel uitmaakt van het overkoepelende Seniorenkonvent Leuven. De club werd opgericht in 1919.
Reeds in de negentiende eeuw verenigden Antwerpse studenten te Leuven zich in de Antwerpse Studentenkring (A.S.K.), later Koninklijke Antwerpse Studentenkring (K.A.S.K.). De voertaal binnen die club was toen Frans. Na de Eerste Wereldoorlog nam in heel Vlaanderen het Vlaams bewustzijn toe. De verhalen over Vlaamse soldaten die in de moeilijkheden kwamen op het slagveld, aangezien ze de Franse bevelen niet of slecht begrepen, lieten veel Vlamingen niet onberoerd. Het is in die context dat twee leden van de Franstalige A.S.K., Fernand Collin en Constant ‘Stan’ Leurs, besloten om de club te verlaten en een Nederlandstalige Antwerpse club op te richten.
Zo werd Moeder Sinjoria opgericht op 22 januari 1919 als katholieke en Vlaamse hoogstudentenclub die mannen groepeert uit het Antwerpse. De officiële naam van de club luidt dan ook Katholieke Vlaamse Hoogstudentenclub Sinjoria. Tijdens de eerste werkingsweken van de jonge club schreef Stan Leurs het clublied, dat na meer dan 100 jaar nog steeds bij aanvang van iedere clubavond door de leden gezongen wordt. Sinjoria werd een puriteinse club als het over de Nederlandse taal gaat: er werd besloten om Franse woorden volledig te weren tijdens de clubavonden. Ook die traditie wordt nog steeds tot vandaag gekoesterd. Collin en Leurs waren echter redelijk fanatiek in hun Vlaamsgezindheid en gingen nog een stap verder. In de reglementen van de club stond dat wanneer een lid van Sinjoria iemand van de A.S.K. tegen het lijf liep, hij deze met alle permissie agressief moest bejegenen.
In de beginjaren trok de club vooral oud-leerlingen aan van de jezuïeten op de Frankrijklei. Gedurende de jaren dertig is Sinjoria uitgegroeid tot een relevante club in het Leuvense studentenleven.[1] Deze naambekendheid had Sinjoria grotendeels te danken aan haar galabal dat in haar beste tijden meer dan 3000 aanwezigen aantrok. Sinjoria was de eerste club die samen met K.V.H.C. Lovania de bierpetjes gebruikte in Leuven en de club die de zirkel invoerde in het Vlaamse studentenleven in 1931. In de opeenvolgende clubjaren 1940-1941 en 1941-1942 leverde Sinjoria de Senior Seniorum of voorzitter van het Seniorenkonvent: Constant Stijnen.
Jaren 60
Tijdens de woelige jaren zestig leed menig traditionele studentenvereniging onder de anti-conservatieve geest en de talrijke studentenrevoluties die toen heersten en hun stempel drukten op het studentenleven. Bovendien werd in 1967 de senior Jan Tobback het slachtoffer van een dodelijk verkeersongeval. De club ging door moeilijke tijden die ze tot 1969 wist door te komen. In 1969 was de kous echter af, en hield de club op te bestaan.
Heroprichting
Tot 1987 althans. Toen richtte rechtenstudent Johan Mees ('Joe') samen met Karl Verlinden ('Fifi') Sinjoria weer op, nadat Gabriël Fehervari ('Romi') in 1984 tevergeefs een poging ondernomen had om een gemengd Sinjoria herop te richten.[2][3] Mees en Verlinden zijn hun plan tot heroprichting gaan voorstellen bij Fernand Collin thuis en kregen zijn zegen.[4] Er werden weer allerlei activiteiten op touw gezet en Sinjoria werd herboren door de dynamische inzet van haar leden tot een vereniging die deed denken aan haar vroegere gloriejaren. Zo was in het clubjaar 2004-2005 voor de tweede maal in de geschiedenis de Senior Seniorum een lid van Sinjoria: Jan Van den Brande ('Bruce'). Op 26 oktober 2019 werd de Antwerpse studentenclub gelauwerd voor haar 100-jarig bestaan in het Felix Pakhuis.[4] Gezien hun inactieve periode, is de club in 2023 echter bezig aan haar 87e actieve werkingsjaar. Sinjoria telt in het clubjaar 2022-2023 achttien actieve leden.
Sinds enkele jaren is er een oudledenwerking opgericht (Oudleden Sinjoria of kortweg OLS), die de clubleden financiële en organisatorische ondersteuning biedt.
De hoogstudentenclub Moeder Sinjoria verenigt leden uit Antwerpen en de Antwerpse regio. De club beoefent de traditionele activiteiten die geassocieerd zijn met Leuvense studentenclubs in het Seniorenkonvent, waaronder het organiseren van cantussen (drank- en zangfestijnen), het initiëren van nieuwe leden in een studentendoop en ontgroening, brouwerijbezoeken, samenkomsten met andere Leuvense clubs, sportactiviteiten, buitenlandse reizen etc. Bovendien worden ook de studentikoze tradities beoefent die geassocieerd worden met het Leuvense Seniorenkonvent zoals het zingen van een clublied en andere clubliederen uit de studentencodex en het dragen van linten en bierpetjes.
Sinjoria organiseert jaarlijks het Bal der Sinjoren te Antwerpen, waarvan in 2023 de 82e editie plaatsvond, en een Glow In The Dark TD te Leuven.
De lijfspreuk van de club luidt: Ut vivat, crescat, floreatque Moeder Sinjoria! (Dat Moeder Sinjoria moge leven, groeien en bloeien!).
De kenmerkende clubkleuren zijn die van de stad Antwerpen: rood-wit-rood, waarbij de verhouding 1:3:1 bedraagt. De linkerhelft van het wapenschild van de club toont het stadswapen van Antwerpen en de rechterhelft is dubbel geschuind en ingevuld met de zirkel. Bovenaan het schild is een faas geplaatst met de kleuren van het Seniorenkonvent: zwart - geel - blauw. Het stamcafé in Leuven is In Den Boule, waar de club iedere week samenkomt.
Problematiek en reglementering
De traditionele studentendopen bij (Leuvense) studentenclubs komen af en toe in opspraak, bijvoorbeeld na aanklachten betreffende dierenmishandeling in 2013.[5] De Universiteit Leuven richtte als reactie daarop een doopcharter op in een poging de studentendopen bij clubs en verenigingen veiliger te maken en te reglementeren. Door het ondertekenen van het charter verbindt een vereniging zich ertoe aan de stad door te geven waar en wanneer hun doop zal plaatsvinden, geen levende gewervelde dieren te gebruiken tijdens dooprituelen, en zich te onthouden van onder andere het plegen van geweld, racisme, staking, afpersing, pesterijen, ongewenst seksueel gedrag en discriminatie.[6] Tussen 2013 en 2019 weigerde Moeder Sinjoria het doopcharter te ondertekenen. In april 2019, volgend op de dood van een student in Leuven, werd besloten het doopcharter toch te ondertekenen, samen met 27 andere clubs van het Seniorenkonvent die daarvoor nog niet getekend hadden.[7]
Bestand:Zirkel Sinjoria.JPGDe zirkel van Moeder SinjoriaDe clubkleuren zijn rood (keel), wit (argent), rood (keel). Sinjoria is de enige club van het Seniorenkonvent waarbij de verhouding 1:3:1 bedraagt.
Sinjoria is de eerste studentenclub die de zirkel invoerde in het Vlaamse studentenleven in 1931.[8]
De club was bovendien samen met K.V.H.C. Lovania de eerste die de bierpetjes gebruikte in Leuven.
.png)
