Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Pet Shop Boys
| Pet Shop Boys | ||
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||
| Achtergrondinformatie | ||
| Jaren actief | 1981 - heden | |
| Oorsprong | Londen (Engeland) | |
| Genre(s) | Synthpop | |
| Label(s) | Kobalt Label Services Parlophone (1985-2013) | |
| Leden | ||
| Leadzanger | Neil Tennant | |
| Toetsenist / Zanger | Chris Lowe | |
| Website | ||
| (en) IMDb-profiel | ||
Pet Shop Boys is een Brits muzikantenduo, gevormd door zanger Neil Tennant (1954) en toetsenist Chris Lowe (1959). Vooral in de tweede helft van de jaren 80 scoren Pet Shop Boys hit na hit.
Achtergrond
De muziek van Pet Shop Boys bestaat uit elektronische pop- en dancemuziek; heftige, soms bombastische synthesizerklanken, aanstekelijke ritmes en enigszins emotieloze zang. Neil Tennant en Chris Lowe schrijven hun nummers zelf, waarbij Neil doorgaans voor de teksten verantwoordelijk is, en Chris voor de muziek. De groep onderscheidt zich met hun specifieke geluid, dat in de loop der jaren wel aan verandering onderhevig is. Ook kenmerkend is een perfectionistische inslag, waarbij niets aan het toeval wordt overgelaten. Zo zijn de hoezen van vrijwel alle uitgaven ontworpen door één ontwerper, Mark Farrow, die zich met zijn vaak minimalistische en stijlvolle ontwerpen weet te onderscheiden en trends weet te zetten.
Biografie
1981 - 1984
Het duo ontmoet elkaar bij toeval op 19 augustus 1981 in een elektronica-zaak in Londen, waar Neil een kabel voor zijn pasgekochte synthesizer zoekt. Het kost de verkoper ruim een kwartier om de betreffende kabel te vinden, en zo raken Neil en Chris, die op dat moment binnenkomt, aan de praat. Tijdens de ontmoetingen erna blijkt het muzikaal gezien te klikken en ontstaat het eerste nummer (Jealousy).
Als Neil in 1984 door zijn werkgever, het Britse muziektijdschrift Smash Hits, naar de Verenigde Staten wordt gestuurd voor een interview met The Police, neemt hij meteen enkele demo's mee. Hij is vastbesloten om discoproducer Bobby Orlando te ontmoeten tijdens de trip. Zowel Neil als Chris kan de muziek van Orlando erg waarderen. De ontmoeting vindt plaats en het resultaat hiervan is dat er enkele nummers worden opgenomen, waaronder de eerste versie van West End Girls. Het nummer wordt een club-hit in onder andere België, maar het zorgt niet voor een doorbraak.
Na een ruzie over rechten en royalty's volgt een breuk met Orlando. Orlando heeft echter ook nu nog steeds de rechten over de eerste opnamen van Pet Shop Boys. Dit is te merken aan obscure uitgaven die af en toe nog verschijnen van nummers als West End Girls en One More Chance, met name op het Duitse ZYX-label. Vaak in "nieuwe" versies, die niets met het origineel te maken hebben en ook geen enkele Pet Shop Boys-bemoeienis kennen.
1985 - 1988
In 1985 ontmoeten Neil en Chris manager Tom Watkins, die hen in maart een platencontract bezorgt bij het Parlophone-label van EMI. Neil neemt in dat jaar ontslag bij Smash Hits, om zich volledig op hun carrière te kunnen storten.
In datzelfde jaar wordt de eerste EMI-single Opportunities (let's make lots of money) uitgebracht. Het haalt de Engelse single Top 100 echter niet. Aan het eind van datzelfde jaar volgt een nieuwe, door Stephen Hague geproduceerde, versie van West End Girls, die in 1986 een nummer 1-hit wordt in vele landen, waaronder Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. Met Hague nemen ze ook het debuutalbum Please op, dat ook sterke singles als Suburbia, Love Comes Quickly en in 1986 een nieuwe versie van Opportunities (let's make lots of money) oplevert. Het geluid van de groep past perfect in de dan heersende trend van kille synthpop, waarmee ook groepen als Erasure en Depeche Mode successen behalen. Zes 12-inch mixen van het eerste album worden in 1986 uitgebracht op de mini-lp Disco.
In 1987 volgt het tweede album Actually. Het van dit album afkomstige nummer It's a Sin wordt wederom een wereldwijde hit, in Nederland bereikt het nummer 3 in de Top 40. Het album bevat een opvallende samenwerking met Dusty Springfield. De Britse zangeres is op dat moment volledig aan lager wal geraakt, maar Pet Shop Boys willen per se haar stem voor het nummer What have I done to deserve this?. Dusty zegt toe en het nummer wordt als tweede single van Actually wederom een top 10-hit in vele landen. Na het ingetogen Rent volgt de cover Always on My Mind. Het nummer is niet van het album afkomstig, maar wordt speciaal opgenomen voor een special over Elvis Presley op de Britse tv. Door de goede reacties wordt besloten het nummer als single uit te brengen in december 1987, wat hen de Britse kerst-nummer-1 hit van 1987 oplevert. De laatste single van Actually is een nieuwe versie van het nummer Heart in 1988, wederom een nummer 1-hit in Engeland.
In dat jaar schrijft en produceert Pet Shop Boys ook de hit I'm not scared voor Eighth Wonder, de band van actrice Patsy Kensit. Het nummer bereikt een top 5 notering in vele Europese landen.
Inmiddels zijn de opnamen gestart voor het derde studioalbum. Na enige discussie over de vorm en titel (het album lijkt op een Disco 2, aangezien het album zes lange versies bevat waaronder enkele oudere nummers), wordt het album als Introspective uitgebracht in de tweede helft van 1988. Het album kent overduidelijke house- en latin-invloeden, en betekent daarmee een koerswijziging. Singles van het album zijn: Domino dancing, Left to my own devices en It's alright. De twee laatstgenoemde nummers zijn geproduceerd door Trevor Horn. Verder bevat het album een nieuwe versie van Always on my mind, een remix van I want a dog, dat eerder als B-kant van de single Rent verscheen, en de Pet Shop Boys-versie van I'm not scared.
1989 - 1992
Vervolgens breekt een periode van samenwerkingen aan. In 1989 verschijnt het album Results van Liza Minnelli, dat is geproduceerd door Pet Shop Boys. Van het album verschijnen vier singles: Losing my mind, Don't drop bombs, So sorry, I said en Love pains. Vooral het eerste nummer is internationaal succesvol. Tevens bevat het albumcovers van de Pet Shop Boys-nummers Rent en Tonight is forever.
In 1989 krijgt ook de samenwerking met Dusty Springfield een vervolg, met de single Nothing has been proved, die fungeert als titelsong voor de film Scandal. De carrière van Dusty Springfield heeft een impuls gekregen en zij neemt een nieuw album op: Reputation. Het verschijnt in 1990 en vijf van de tien nummers zijn geproduceerd door Pet Shop Boys. Na Nothing has been proved wordt In private in 1990 ook een hit.
Ook leveren Neil en Chris enkele bijdragen aan het titelloze debuutalbum van de formatie Electronic, gevormd door New Order-zanger Bernard Sumner en The Smiths-gitarist Johnny Marr, dat in 1990 verschijnt. Op de single Getting away with it uit 1989 is Neil als achtergrondzanger te horen.
In 1990 belandt Pet Shop Boys ook weer in de studio voor het opnemen van een eigen album, met producer Harold Faltermeyer, bekend van de hit Axel F., de titelmuziek van de Beverly Hills cop filmreeks. De bedoeling is om terug te keren naar de "pure synthesizersound" van de jaren 80. Dit leidt tot een zeer ingetogen en enigszins depressief klinkend album, getiteld Behaviour. De muziek is minder gericht op de dansvloer en maakt duidelijk dat Neil en Chris tekstueel en qua arrangementen meer in hun mars hebben dan velen aanvankelijk dachten. So Hard en Being Boring zijn de eerste twee singles.
In 1991 verschijnt een opmerkelijke single: een combi-cover van twee verschillende nummers. De Pet Shop Boys brengen een eigen versie uit van het U2-nummer Where the streets have no name en koppelen dit aan de discoklassieker Can't take my eyes off you. Het nummer verschijnt als dubbele A-kant op single, samen met de Behaviour-track How Can You Expect To Be Taken Seriously? waarin de Pet Shop Boys de artiestenwereld op de hak nemen. De single ontlokt U2-zanger Bono de uitspraak: "What have we done to deserve this". Het nummer Jealousy is de vierde en laatste single van het album.
In het najaar van 1991 verschijnt de verzamel-cd Discography - The complete singles collection, waarop de eerste zestien singles van de groep zijn verzameld, samen met twee nieuwe tracks: DJ culture en Was it worth it?, die eveneens beide op single verschijnen. Aansluitend gaat de groep op tournee. Neil Tennant verzorgt in 1992 de lead-vocals op de single Disappointed van Electronic, terwijl Chris Lowe een nummer opneemt met Arsenal-voetballer Ian Wright: Do The Right Thing.
1993 - 1995
Na enige stilte komt het duo in 1993 met een nieuw album: Very. Naast het reguliere album verschijnt ook een speciale dubbel-cd Very Relentless. Op Relentless staan zes overwegend instrumentale dancetracks. Very wordt voorafgegaan door de single Can you forgive her?. Dat nummer valt niet alleen op door zijn afwijkende ritme, maar ook door de videoclip, waarin de Pet Shop Boys door een computerlandschap rondlopen met grote oranje-wit-gestreepte puntmutsen op. Als tweede single verschijnt Go West, een cover van de discogroep Village People uit de jaren 70. Het nummer wordt een wereldhit en klinkt vandaag de dag nog steeds in vele voetbalstadions. Het nummer bereikt ook de top 3 in Nederland en zal daarmee voorlopig hun laatste grote hit zijn in Nederland.
Op het album Very zijn tevens de nodige verwijzingen te vinden naar het thema homoseksualiteit, iets waar met name Neil Tennant inmiddels niet meer geheimzinnig over doet. Van het album verschijnen nog drie andere singles: I wouldn't normally do this kind of thing, Liberation en Yesterday when I was mad. In 1994 verschijnt ook een single die niet op Very staat. Voor een goed doel neemt Pet Shop Boys een single op met Jennifer Saunders en Joanna Lumley, actrices uit de comedyserie Absolutely Fabulous. De single draagt dezelfde titel als de serie en komt ook onder deze artiestennaam uit.
Niettemin is een remix van Absolutely Fabulous te vinden op het non-stop remixalbum Disco 2, dat in september 1994 verschijnt. Hierop staan ook remixes van nummer als Can you forgive her?, Liberation en Yesterday when I was mad. Aansluitend gaat Pet Shop Boys wederom op wereldtournee; vastgelegd op de video Discovery - Live in Rio.
In 1995 verschijnt de dubbel-cd Alternative met daarop alle B-kanten van de voorgaande 10 jaar. Als één van de weinige popgroepen schrijft de groep voor iedere single nieuwe, vaak bijzonder sterke, nummers, die niet op de reguliere albums verschijnen. Onder de fans hebben de B-kanten vaak een hogere status dan de a-kanten. De B-kant is voor hen vaak de voornaamste reden om een single te kopen, die zij immers al op het album hebben. Het nummer Paninaro, ooit de B-kant van Suburbia, wordt opnieuw op single uitgebracht in een nieuwe versie: Paninaro '95.
1996 - 2001
In 1996 heeft Pet Shop Boys samen met idool David Bowie een hit. Het gaat om een remix van het nummer Hallo Spaceboy, waarvan de oorspronkelijke versie op Bowie's album 1. Outside staat. Die versie telt slechts één couplet. Als suggestie zong Neil een tweede couplet in. Bowie was hierover echter zo tevreden dat de zanglijn van Neil overeind bleef, waardoor de 'remix' effectief een soort duet werd.
In september 1996 verschijnt het album Bilingual. Het laat duidelijke latin-invloeden horen. Hoewel de groep onverminderd populair blijft in met name het Verenigd Koninkrijk, Italië en Duitsland, bereikt de groep in de rest van Europa inmiddels nog slechts sporadisch de hitlijsten. De VS zijn al eind jaren 80 afgehaakt, mede doordat elektronische dansmuziek het moeilijk heeft in de daar dominante rockcultuur. Het openlijk homoseksuele karakter van Neil doet de populariteit van de groep in de VS eveneens geen goed. Verder worden de muzikale koerswijzigingen niet door iedereen geaccepteerd. De singles van Bilingual, onder andere Before, Se a vida é (that's the way life is) en A red letter day, zijn dan ook vooral bij de fans bekend en niet bij het grote publiek.
In 1997 verschijnt nog een cover van het musicalnummer Somewhere op single, gevolgd door een kleinschalige tournee in het Savoy Theatre in Londen. Hierna breekt een rustige periode aan. In 1998 levert Pet Shop Boys alleen een song, Screaming, voor de soundtrack van een remake van de filmklassieker Psycho.
In 1999 verschijnt het album Nightlife, waarop Pet Shop Boys enigszins terugkeert naar de meer elektronische synth-pop. Singles zijn I don't know what you want but I can't give it anymore, New York City boy en You only tell me you love me when you're drunk. De groep werkt ook samen met Kylie Minogue, in het nummer In denial. Net als een aantal andere tracks op Nightlife is dat nummer geschreven voor de musical Closer to Heaven, die in 2001 in het Londense West End debuteert. De musical ontvangt sterk wisselende kritieken. De soundtrack, met diverse nieuwe Pet Shop Boys-composities, gezongen door de cast, verschijnt later op cd.
Eveneens in 2001 worden de eerste zes Pet Shop Boys-albums opnieuw uitgebracht. Please, Actually, Introspective, Behaviour, Very en Bilingual verschijnen in een geremasterde dubbel-cd-uitvoering. Bij alle albums is een extra cd toegevoegd met B-kantjes, niet eerder uitgebrachte nummers of versies van nummers, uit de bij het album behorende periode.
2002 - 2005
In 2002 verschijnt het nieuwe studioalbum Release, met medewerking met ex-The Smiths-gitarist Johnny Marr. Er wordt weer geëxperimenteerd met muziekstijlen en instrumenten, wat vooral tot uiting komt in de aanwezigheid van gitaar in veel nummers. De singles Home and dry en I get along worden in heel Europa en Australië uitgebracht. Alleen Duitsland krijgt nog een derde single van het album: London.
In het voorjaar van 2003 verschijnt naar goede traditie weer een remixalbum in de Disco-reeks: Disco 3. Later dat jaar verschijnt een nieuw verzamelalbum: PopArt - The Hits. Op twee cd's staan 35 singles die allen de top 20 van de Engelse hitlijsten haalden. Daarbij horen ook twee nieuwe tracks: Miracles en Flamboyant, die beiden op single worden uitgebracht. Flamboyant, mede-geproduceerd door Tomcraft, is een eerste teken van de terugkeer naar de roots van de elektronische popmuziek. Alle clips verschijnen op de dvd PopArt - The Videos, die tevens enkele unieke clips van lange versies bevat.
In 2004 voert Pet Shop Boys samen met de Dresdner Sinfoniker een zelfgeschreven soundtrack op voor de filmklassieker Battleship Potemkin (1925), begeleid door de oorspronkelijke filmbeelden. Het concert, op 12 september op Trafalgar Square in Londen, is gratis toegankelijk en zorgt voor een volledig gevuld plein. Dezelfde soundtrack wordt later ook enkele malen in Duitsland opgevoerd, net als in de havens van Newcastle. In september 2005 wordt de soundtrack op cd uitgebracht. Het album verschijnt echter niet onder de naam Pet Shop Boys, maar als Tennant and Lowe.
Pet Shop Boys is op 2 juli 2005 één van de vele artiesten die belangeloos meewerken aan Live 8; een serie gratis concerten in diverse wereldsteden, bedoeld om druk uit te oefenen op de G8, om handelsbelemmeringen op te heffen die in het nadeel werken van ontwikkelingslanden. Pet Shop Boys is de hoofdact op het podium in Moskou.
2006 - 2008
Madonna steekt haar bewondering voor Pet Shop Boys niet onder stoelen of banken. Haar album Confessions on a Dance Floor uit 2005 bevat het nummer Jump, dat geïnspireerd is door West End girls. Dit alles leidt ertoe dat Pet Shop Boys een remix maken van het nummer Sorry, dat begin 2006 als single verschijnt en een grote hit wordt.
Inmiddels is Pet Shop Boys de studio ingedoken voor een nieuw album. Producer Trevor Horn wordt wederom ingeschakeld en het resultaat is een duidelijke terugkeer naar Pet Shop Boys van midden jaren 80. Het album Fundamental verschijnt op 22 mei 2006 en wordt door critici zeer positief ontvangen. Het album bereikt de top 5 in Engeland en Duitsland. Naast de reguliere versie van het album is er ook een dubbel-cd, met de bonus-disc Fundamentalism. Daarop staan enkele remixes, een duet met Elton John (In Private) en een ander nieuw nummer: Fugitive.
Het album wordt voorafgegaan door de single I'm with stupid, waarin de relatie tussen Tony Blair en George W. Bush op de hak wordt genomen. I'm with stupid is hun 21e top 10-notering in het Verenigd Koninkrijk. Later in het jaar verschijnen nog twee singles van het album: Minimal en Numb.
De groep geeft op 8 mei 2006 een bijzonder optreden in het Londense Mermaid Theatre, samen met het orkest van de BBC en muzikanten als Trevor Horn, Anne Dudley en Lol Creme. Tijdens dit concert, dat ook op BBC Radio 2 werd uitgezonden, treden onder anderen Robbie Williams en Rufus Wainwright als gastzangers op. In het najaar verschijnt het concert als dubbel-cd, onder de titel Concrete. Een BBC-documentaire over de carrière van Pet Shop Boys wordt eveneens officieel uitgebracht (dvd A Life In Pop).
Pet Shop Boys verleent in 2006 hun medewerking aan het album Rudebox van Robbie Williams, dat op 25 september 2006 verschijnt. Het album bevat een cover van het nummer We're The Pet Shop Boys van My Robot Friend; een nummer dat Pet Shop Boys eerder zelf ook opnam. Een andere track, She's Madonna, is geproduceerd en mede-geschreven door Pet Shop Boys. Dat nummer verschijnt in 2007 als een gezamenlijke Robbie Williams en Pet Shop Boys-single. Het nummer wordt alarmschijf bij 538 en bereikt nummer 2 in de Nederlandse hitlijsten. Enkele weken later verschijnt een Pet Shop Boys-remix van Read My Mind van The Killers op de cd-single van dat nummer.
Vanaf juni 2006 worden er concerten en optredens op festivals gepland. Deze concertreeks groeit langzaam uit tot een wereldtournee die tot oktober 2007 zal duren en ook Nederland en België aandoet. In mei 2007 verschijnt een dvd van de Fundamental Tour: Cubism. Het betreft hier een opname van het concert in Mexico-Stad op 14 november 2006. In juli 2007 zet Pet Shop Boys hun handtekening onder een nieuw platencontract bij Parlophone. Het oorspronkelijke contract dateert uit maart 1985 en werd in 1990 opnieuw onderhandeld. Fundamental is het laatste album dat onder het oude contract verscheen.
Op 8 oktober 2007 verschijnt het remixalbum Disco 4. Dit album is een verzameling van remixes die Pet Shop Boys voor andere artiesten maakte. Ook bevat het de eigen remix van de eerdere single I'm with stupid en een nieuwe remix van Integral. Dat nummer verschijnt op 4 oktober 2007 als eerste Pet Shop Boys-single niet op cd, maar uitsluitend als download. Wel is er een videoclip voor gemaakt, die onder meer op de officiële Pet Shop Boys-website te zien was.
2009 - 2012
Op 13 februari 2009 worden de eerste zes studioalbums opnieuw uitgebracht. Het betreft hier de geremasterde versies uit 2001, echter nu als enkele cd met het originele artwork. Op 18 februari 2009 ontvangt Pet Shop Boys een Brit Award voor de bijzondere bijdrage ('outstanding contribution') aan de muziek. Tijdens het gala geven zij een show waarbij in bijna 10 minuten hun grootste hits voorbijkomen, in een medley geproduceerd door Stuart Price. Als gastzangers treden Brandon Flowers (The Killers) en Lady Gaga op.
Op 23 maart 2009 verschijnt een nieuw album: Yes. Het is opgenomen met hulp van het productieteam Xenomania en wordt voorafgegaan door de single Love etc., die redelijk succesvol is en ook in Nederland de nodige airplay krijgt. De tweede single, Did you see me coming?, komt uit op 1 juni 2009.
Tijdens de opnamen van Yes werkte Pet Shop Boys mee aan een nummer van de Britse meidengroep Girls Aloud, getiteld The Loving Kind. Het nummer werd mede geschreven door Neil en Chris, en Neil is te horen op de achtergrond in het refrein. The Loving Kind wordt op 16 januari 2009 uitgebracht in een versie die afwijkt van de albumversie. Het nummer wordt een top 10-hit in de Engelse Top 40.
In juni 2009 gaat Pet Shop Boys van start met hun Pandemonium tour. Het jaar wordt afgesloten met de release van de ep Christmas op 14 december 2009. De ep bevat een vernieuwde versie van het nummer It doesn't often snow at Christmas, dat oorspronkelijk in 1997 cadeau werd gedaan aan leden van de fanclub. De ep piekt op #40 in de Engelse singles-chart.
Op 15 februari 2010 verschijnt een live album/dvd, getiteld Pandemonium. Het is een concertregistratie, opgenomen op 21 december 2009 in de O2 Arena in Londen. In juni 2010 is Pet Shop Boys één van de headliners tijdens het Glastonbury Festival. Op 1 november 2010 verschijnt het compilatie-album Ultimate. Het album bundelt de grootste hits op één schijfje, inclusief een nieuw nummer: Together.
Op 17 maart 2011 gaat de balletvoorstelling The Most Incredible Thing in première in Sadlers Wells in Londen. Het gaat om een bewerking van een sprookje van Hans Christian Andersen. Pet Shop Boys schreef de muziek voor de voorstelling. De muziek verschijnt op 14 maart 2011 op cd. In het voorjaar van 2012 wordt de voorstelling opnieuw uitgevoerd.
Op 4 april 2011 wordt aangekondigd dat Pet Shop Boys als 'special guest' zullen optreden in het voorprogramma van de tournee 'Progress' van Take That. Die tournee vindt plaats in de zomer van 2011 en strijkt onder meer neer in de Amsterdam ArenA.
In februari 2012 verschijnt het dubbel-album Format, een collectie van 38 B-kanten en bonustracks uit de periode 1996 tot 2009. In april 2012 brengt Morten Harket (zanger van a-ha) een solo-album uit met daarop het nummer Listening, geschreven door Pet Shop Boys.
In september 2011 kondigt Pet Shop Boys de opnames van een nieuw studioalbum aan. Het album wordt grotendeels in Los Angeles opgenomen, met producer Andrew Dawson. In mei 2012 zijn de opnames voltooid. Op 11 juni wordt de titel van het nieuwe album bekendgemaakt: Elysium. Op de officiële website verschijnt die dag een videoclip voor de albumtrack Invisible. De eerste single van het album heet Winner en komt op 2 juli digitaal uit.
Op 12 augustus 2012 treedt Pet Shop Boys op tijdens de grootse sluitingsceremonie van de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen. In het Olympic Stadium spelen ze voor de 80.000 aanwezigen het nummer West End Girls. Kort daarna, op 7 september, verschijnt Elysium, gevolgd door een tweede single, Leaving op 15 oktober.
Op 6 december is er een eenmalig optreden met het BBC Philharmonic Orchestra. Behalve een selectie van oude en nieuwe nummers gaat die dag een speciaal muziekstuk in première dat Pet Shop Boys componeerde ter ere van wetenschapper Alan Turing. Het jaar wordt afgesloten met een derde single van Elysium: op 31 december 2012 verschijnt Memory of the future in licht geremixte vorm.
2013 - heden
In de zomer van 2012 laat Pet Shop Boys in een interview weten dat het schrijfproces voor het volgende album al is voltooid. Het duo begint daarna met de opnames van een meer dance-georiënteerd album. Verder wordt een nieuwe wereldtournee ("Electric") aangekondigd, die in maart 2013 van start gaat en uiteindelijk tot eind 2014 doorloopt, met ook nog enkele concerten in de zomer van 2015.
Op 14 maart 2013 wordt bekend dat Pet Shop Boys na 28 jaar het platenlabel Parlophone verlaat. Ze hebben contract getekend bij Kobalt Label Services, voor de wereldwijde release van een nieuw studioalbum. Het duo start een nieuw platenlabel, x2 Recordings, waarop het nieuwe album Electric verschijnt op 15 juli 2013. Het album is geproduceerd door Stuart Price en bereikt nummer 15 in de Nederlandse Album Top 100. De tracks Axis, Vocal, Love is a bourgeois construct en Thursday verschijnen op single. Op het laatstgenoemde nummer is ook rapper en zanger Example te horen.
Tijdens de BBC Proms, op 23 juli 2014, gaat een nieuw muziekstuk van Pet Shop Boys in première. A man from the future gaat over het leven en werk van de Britse wiskundige en computerpionier Alan Turing.
In 2015 begint Pet Shop Boys aan een nieuw album, dat opnieuw door Stuart Price wordt geproduceerd. Medio januari verschijnt een mysterieuze website: whatissuper.co, met een klok die aftelt naar donderdag 21 januari 2016, 13.00 uur GMT. Op dat moment wordt duidelijk dat het nieuwe album Super heet en op 1 april 2016 gaat verschijnen. De track Inner Sanctum gaat in première. Het nummer The Pop Kids wordt de lead-single, enkele maanden later gevolgd door Twenty-something. In september volgt Say it to me als derde single.
Op 6 mei 2016 verschijnt het album Electronica 2 van Jean Michel Jarre, met daarop het nummer Brick England, dat samen met de Pet Shop Boys is gemaakt. Op 13 oktober 2016 start de Pet Shop Boys-wereldtournee ("Super") die doorloopt tot aan oktober 2017. Tijdens deze tournee verzorgen Pet Shop Boys twee concerten in Nederland: ze treden op in 013 Tilburg en theater Carré in Amsterdam.
De laatste vijf albums die de Pet Shop Boys op het label Parlophone uitbrachten, verschijnen eind 2017 opnieuw in speciale, geremasterde uitgaves ("Further Listening") met bonustracks, remixes en niet eerder uitgebrachte nummers. Op 28 juli komen de nieuwe uitgaves van "Nightlife", "Release" en "Fundamental" uit, op 20 oktober volgen "Yes" en "Elysium". In 2018 volgen de eerste zes albums, met tracklistings die overeenkomen met die van de eerdere re-issues in 2001.
Samenwerkingen
Pet Shop Boys verwerft niet alleen bekendheid met eigen nummers, maar ook met de opvallende samenwerkingen die zij aangaan.
Als producers en schrijvers werken zij onder andere samen met:
- Eighth Wonder (op de single I'm Not Scared, 1988)
- Liza Minnelli (op het album Results, 1989)
- Dusty Springfield (op het album Reputation, 1990)
- Boy George (op de single The crying game, titelsong van de gelijknamige film, 1992)
- Cicero (op het album Future boy, 1992)
- Kylie Minogue (het nummer Falling, op het album Kylie Minogue, 1994)
- Tina Turner (het nummer Confidential op het album Wildest dreams, 1996)
- Robbie Williams (op het album Rudebox, 2006)
- Girls Aloud (het nummer The Loving Kind, op het album Out of Control, 2008)
- Morten Harket (het nummer Listening, op het album Out of my Hands, 2012)
Als remixers werken zij onder andere voor:
- Blur (Girls & Boys, 1994)
- David Bowie (Hallo Spaceboy, 1996)
- The Bloodhound Gang (Mope, 2000)
- Atomizer (Hooked on radiation, 2003)
- Yoko Ono (Walking on thin ice, 2003)
- Rammstein (Mein Teil, 2004)
- Madonna (Sorry, 2006)
- The Killers (Read my mind, 2007)
- MGMT (Kids, 2008)
- Lady Gaga (Eh Eh (Nothing Else I Can Say), 2009)
 Zie Discografie van Pet Shop Boys voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Producenten en remixers
Pet Shop Boys roept regelmatig de hulp in van vooraanstaande namen in de muziekindustrie. Zo hebben zij zich onder andere laten bijstaan door producers als Bobby Orlando, Stephen Hague, Julian Mendelsohn, Trevor Horn en Harold Faltermeyer, die allen een belangrijke bijdragen geleverd hebben aan de sound van de jaren 80. Enkele andere producenten met wie de Pet Shop Boys hebben samengewerkt zijn David Morales, Craig Armstrong, Faithless-brein Rollo Armstrong, Xenomania en Stuart Price.
Ook maakt Pet Shop Boys veelal gebruik van vooraanstaande mixers. Regelmatig roepen ze de hulp in van remixers die op dat moment nog nauwelijks bekend zijn, maar die later onder hun eigen naam regelmatig grote successen zullen boeken.
Voorbeelden hiervan zijn:
- Shep Pettibone (onder andere West End girls, 1985 - Opportunities (let's make lots of money), Love comes quickly, 1986 - What have I done to deserve this?, 1987 - Heart, 1988 - Left to my own devices, 1988)
- Arthur Baker (In the night, Suburbia, 1986)
- François Kevorkian (Rent, 1987)
- Frankie Knuckles (I want a dog, 1987 - Left to my own devices, 1988)
- DJ International (It's alright, 1989)
- The KLF (So hard, It must be obvious, 1990)
- David Morales (So hard, 1990 - Where the streets have no name (I can't take my eyes off you), How can you expect to be taken seriously?, 1991 - I don't know what you want but I can't give it any more, New York City boy, 1999)
- Brothers in Rhythm (We all feel better in the dark, 1990 - How can you expect to be taken seriously?, DJ Culture, Was it worth it?, 1991 - Go west, 1993)
- Moby (Miserablism, 1991)
- Altern 8 (Music for boys, 1991)
- Rollo (Faithless) (Can you forgive her?, 1993, en Absolutely Fabulous, 1994)
- Heller & Farley (Go west, 1993)
- Kevin Saunderson (Go west, 1993)
- DJ Pierre (I wouldn't normally do this kind of thing, 1993)
- Coconut 1 (I wouldn't normally do this kind of thing, 1993 - Yesterday, when I was mad, 1994)
- Jam & Spoon (Young offender en Yesterday, when I was mad, 1994)
- Angel Moraes (Paninaro '95, 1995)
- Tin Tin Out (Paninaro '95, 1995)
- Tracy & Sharon (Paninaro '95, 1995)
- Danny Tenaglia (Before, 1996)
- K-Klass (Billingual, 1996)
- Love to Infinity (Before, 1996)
- Deep Dish (Se a vida é, 1996)
- Trouser Enthusiasts (Discoteca, 1996 - A red letter day, Somewhere, 1997))
- Motiv 8 (A red letter day, 1997)
- Basement Jaxx (A red letter day, 1997)
- Blank & Jones (Home and dry, 2002 - Love comes quickly, 2003)
- Eric Prydz (Miracles, 2003)
- Tomcraft (Flamboyant, 2004, en In private, 2006)
- Scissor Sisters (Flamboyant, 2004)
Hitlijsten
| Zie Discografie van Pet Shop Boys voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Albums
| Album(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/75/100 |
Datum van verschijnen |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Disco | 17-11-1986 | 13-12-1986 | 7 | 16 | Remix album |
| Actually | 07-09-1987 | 19-09-1987 | 6 | 21 | |
| Introspective | 10-10-1988 | 22-10-1988 | 11 | 20 | |
| Behaviour | 22-10-1990 | 03-11-1990 | 34 | 6 | |
| Discography - The complete singles collection | 04-11-1991 | 23-11-1991 | 26 | 14 | Verzamelalbum |
| Very / Very relentless | 27-09-1993 | 16-10-1993 | 11 | 22 | |
| Disco 2 | 12-09-1994 | 01-10-1994 | 36 | 6 | Remix album |
| Alternative | 07-08-1995 | 26-08-1995 | 34 | 7 | B-sides album |
| Bilingual | 02-09-1996 | 14-09-1996 | 39 | 5 | |
| Nightlife | 11-10-1999 | 23-10-1999 | 61 | 4 | |
| Release | 01-04-2002 | 13-04-2002 | 71 | 2 | |
| Fundamental | 22-05-2006 | 27-05-2006 | 42 | 5 | |
| Yes | 23-03-2009 | 28-03-2009 | 34 | 7 | |
| The most incredible thing | 11-03-2011 | 19-03-2011 | 61 | 1 | |
| Format | 03-02-2012 | 11-02-2012 | 82 | 1 | |
| Elysium | 07-09-2012 | 15-09-2012 | 28 | 2 | |
| Electric | 12-07-2013 | 19-07-2013 | 15 | 6 | |
| Super | 01-04-2016 | 09-04-2016 | 13 | 2 |
| Album(s) met hitnoteringen in de Vlaamse Ultratop 50/100 |
Datum van verschijnen |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Alternative | 1995 | 02-09-1995 | 44 | 1 | B-sides album |
| Bilingual | 1996 | 28-09-1996 | 28 | 3 | |
| Nightlife | 1999 | 23-10-1999 | 29 | 2 | |
| PopArt - The Hits | 2003 | 06-12-2003 | 89 | 3 | Verzamelalbum |
| Fundamental | 2006 | 03-06-2006 | 33 | 6 | |
| Yes | 2009 | 28-03-2009 | 69 | 4 | |
| Pandemonium | 12-02-2010 | 27-02-2010 | 100 | 2 | |
| Ultimate | 29-10-2010 | 13-11-2010 | 71 | 1 | |
| Elysium | 07-09-2012 | 15-09-2012 | 44 | 6 | |
| Electric | 12-07-2013 | 20-07-2013 | 25 | 11 |
Singles
| Single(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 |
Datum van verschijnen |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| West End Girls | 28-10-1985 | 04-01-1986 | 3 | 11 | Nr. 4 in de Single Top 100 |
| Suburbia | 22-09-1986 | 22-11-1986 | 2 | 11 | Nr. 3 in de Single Top 100 |
| Opportunities (let's make lots of money) | 1986 | 14-02-1987 | 23 | 5 | Nr. 30 in de Single Top 100 |
| It's a sin | 15-06-1987 | 11-07-1987 | 3 | 9 | Nr. 3 in de Single Top 100 |
| What have I done to deserve this? | 10-08-1987 | 29-08-1987 | 2 | 9 | met Dusty Springfield / Nr. 2 in de Single Top 100 / Alarmschijf |
| Rent | 12-10-1987 | 14-11-1987 | 28 | 4 | Nr. 25 in de Single Top 100 |
| Always on my mind | 30-11-1987 | 19-12-1987 | 3 | 9 | Nr. 5 in de Single Top 100 |
| Heart | 21-03-1988 | 23-04-1988 | 11 | 6 | Nr. 11 in de Single Top 100 |
| Domino dancing | 12-09-1988 | 24-09-1988 | 7 | 10 | Nr. 9 in de Single Top 100 / Alarmschijf |
| Left to my own devices | 14-11-1988 | 10-12-1988 | 19 | 6 | Nr. 18 in de Single Top 100 |
| It's alright | 26-06-1989 | 15-07-1989 | tip9 | - | Nr. 41 in de Single Top 100 |
| So hard | 18-09-1990 | 27-10-1990 | 15 | 6 | Nr. 11 in de Single Top 100 |
| Being boring | 1990 | - | Nr. 66 in de Single Top 100 | ||
| Where the streets have no name - Can't take my eyes off you | 11-03-1991 | 06-04-1991 | 13 | 6 | Nr. 14 in de Single Top 100 |
| Was it worth it? | 09-12-1991 | 11-01-1992 | tip7 | - | Nr. 50 in de Single Top 100 |
| Can you forgive her? | 01-06-1993 | 03-07-1993 | 28 | 5 | Nr. 29 in de Single Top 100 |
| Go west | 20-08-1993 | 02-10-1993 | 3 | 13 | Nr. 5 in de Single Top 100 |
| I wouldn't normally do this kind of thing | 15-11-1993 | 11-12-1993 | tip2 | - | Nr. 45 in de Single Top 100 |
| Yesterday, when I was mad | 09-09-1994 | 15-10-1994 | 35 | 1 | Nr. 28 in de Single Top 100 |
| Paninaro '95 | 20-07-1995 | 12-08-1995 | 30 | 3 | Nr. 37 in de Single Top 100 / Alarmschijf |
| Hallo spaceboy | 30-03-1996 | 30-03-1996 | 24 | 4 | met David Bowie / Nr. 33 in de Single Top 100 / Alarmschijf |
| Before | 22-04-1996 | 04-05-1996 | tip2 | - | |
| Se a vida é (That's the way life is) | 12-08-1996 | 24-08-1996 | tip11 | - | |
| Somewhere | 23-06-1997 | 12-07-1997 | tip20 | - | |
| I don't know what you want but I can't give it any more | 19-07-1999 | 31-07-1999 | tip20 | - | Nr. 64 in de Single Top 100 |
| New York City boy | 27-09-1999 | 30-10-1999 | 34 | 4 | Nr. 40 in de Single Top 100 |
| You only tell me you love me when you're drunk | 10-01-2000 | - | Nr. 42 in de Single Top 100 | ||
| Home and dry | 18-03-2002 | - | Nr. 51 in de Single Top 100 | ||
| I get along | 15-07-2002 | - | Nr. 81 in de Single Top 100 | ||
| I'm with stupid | 05-05-2006 | - | Nr. 64 in de Single Top 100 | ||
| She's Madonna | 23-02-2007 | 24-02-2007 | 2 | 13 | met Robbie Williams / Nr. 3 in de Single Top 100 / Alarmschijf |
| Love etc. | 02-02-2009 | - | Nr. 76 in de Single Top 100 | ||
| Leaving | 2012 | - | Nr. 69 in de Single Top 100 |
| Single(s) met hitnoteringen in in de Vlaamse Ultratop 50 |
Datum van verschijnen |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| West End girls | 1985 | - | Nr. 3 in de Radio 2 Top 30 | ||
| Love comes quickly | 1986 | - | Nr. 29 in de Radio 2 Top 30 | ||
| Suburbia | 1986 | - | Nr. 1 in de Radio 2 Top 30 | ||
| It's a sin | 1987 | - | Nr. 2 in de Radio 2 Top 30 | ||
| What have I done to deserve this? | 1987 | - | met Dusty Springfield / Nr. 4 in de Radio 2 Top 30 | ||
| Rent | 1987 | - | Nr. 18 in de Radio 2 Top 30 | ||
| Always on my mind | 1987 | - | Nr. 2 in de Radio 2 Top 30 | ||
| Heart | 1988 | - | Nr. 6 in de Radio 2 Top 30 | ||
| Domino dancing | 1988 | - | Nr. 6 in de Radio 2 Top 30 | ||
| Left to my own devices | 1988 | - | Nr. 23 in de Radio 2 Top 30 | ||
| It's alright | 1989 | - | Nr. 13 in de Radio 2 Top 30 | ||
| So hard | 1990 | - | Nr. 5 in de Radio 2 Top 30 | ||
| Being boring | 1990 | - | Nr. 20 in de Radio 2 Top 30 | ||
| Where the streets have no name - Can't take my eyes off you | 1991 | - | Nr. 5 in de Radio 2 Top 30 | ||
| Can you forgive her? | 1993 | - | Nr. 14 in de Radio 2 Top 30 | ||
| Go west | 1993 | - | Nr. 2 in de Radio 2 Top 30 | ||
| I wouldn't normally do this kind of thing | 1993 | - | Nr. 14 in de Radio 2 Top 30 | ||
| Yesterday, when I was mad | 1994 | - | Nr. 16 in de Radio 2 Top 30 | ||
| Paninaro '95 | 1995 | 19-08-1995 | 35 | 2 | |
| Se a vida é (That's the way life is) | 1996 | 07-09-1996 | 50 | 1 | |
| New York City boy | 1999 | 09-10-1999 | 20 | 8 | Nr. 20 in de Radio 2 Top 30 |
| Home and dry | 2002 | 30-03-2002 | tip4 | - | |
| Miracles | 2003 | 29-11-2003 | tip17 | - | |
| Flamboyant | 2003 | 10-04-2004 | tip13 | - | |
| I'm with stupid | 2006 | 13-05-2006 | tip4 | - | |
| She's Madonna | 2007 | 03-03-2007 | 3 | 17 | met Robbie Williams |
| Love etc. | 2009 | 09-05-2009 | tip18 | - | |
| Winner | 2012 | 04-08-2012 | tip55 | - | |
| Leaving | 2012 | 20-10-2012 | tip73 | - | |
| Vocal | 2013 | 27-07-2013 | tip91* |
Radio 2 Top 2000
| Nummer(s) met noteringen in de Radio 2 Top 2000 | '99 | '00 | '01 | '02 | '03 | '04 | '05 | '06 | '07 | '08 | '09 | '10 | '11 | '12 | '13 | '14 | '15 | '16 | '17 | '18 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Always on my mind | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 1848 | - | - | - | |
| Go west | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 1785 | 1992 | - | 1958 | 1876 | 1764 | 1914 | 1795 | |
| It's a sin | 537 | 611 | 845 | 762 | 1236 | 1241 | 1262 | 1618 | 1792 | 1387 | 1574 | 1678 | 1681 | 1794 | 1571 | 1415 | 1444 | 1303 | 1459 | |
| She's Madonna (met Robbie Williams) | - | - | - | - | - | - | - | - | 1279 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | |
| West End girls | - | 933 | 1346 | 1023 | 1458 | 1486 | 1979 | 1801 | - | 1852 | 1936 | 1864 | 1807 | 1764 | 1555 | 1402 | 1497 | 1333 | 1525 |
Externe link
- (en) Officiële website
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Pet Shop Boys op Wikimedia Commons.
| Pet Shop Boys |
|---|