Paul Weller

Paul Weller
Afbeelding gewenst
Algemene informatie
Volledige naam	John William Weller
Bijnaam	"The Modfather"
Geboren	25 mei 1958
Land	Woking, Surrey, Verenigd Koninkrijk
Werk
Jaren actief	1977 - 1989 1991 - heden
Genre(s)	Rock, Poprock, Punkrock, Mod revival
Beroep	Muzikant
Instrument(en)	Gitaar, Piano, Basgitaar
Label(s)	V2 Records
Verwante artiesten	The Jam, The Style Council, Smokin' Mojo Filters, Ocean Colour Scene
Officiële website

John William Weller (Paul Weller); Woking, Surrey, geboren 25 mei 1958, is een Brits muzikant en zanger. Hij werd bekend met de bands The Jam en The Style Council, alvorens vanaf begin jaren negentig als solo-artiest aan het werk te gaan. Sindsdien staat Weller bekend als een van de meest geliefde en invloedrijke artiesten van Groot-Brittannië.

Biografie

Jeugd

Weller groeide op als zoon van Ann (schoonmaakster) en John Weller (taxichauffeur, amateurbokser, bouwvakker); hoewel hij het niet breed had zetten zijn ouders alles op alles om hem te geven waar hij om vroeg. Als tiener ontdekte Weller The Beatles en raakte hij geïnteresseerd in de Modcultuur.

The Jam

Zie The Jam voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

The Style Council

Zie The Style Council voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Solocarrière

1990-1991

In zijn Style Council-periode deed Weller steeds verwoedere pogingen om het Jam-imago af te schudden met als gevolg dat hij niet alleen zijn fans kwijtraakte maar ook zichzelf. In 1990, toen hij voor het eerst in dertien jaar zonder platencontract zat, keerde hij noodgedwongen terug naar zijn roots. Hij luisterde weer naar de muziek uit zijn jeugd maar ook naar artiesten als Neil Young, Van Morrison en Steve Winwood in diens Traffic-periode.

Deze "mannen met baarden", die hij jarenlang heeft verafschuwd, inspireerden hem om weer liedjes te schrijven op de akoestische gitaar; de eerste resultaten werden vanaf november 1990 in de kleine zalen ten gehore gebracht met de Paul Weller Movement (waarvoor ex-Councildrummer Steve White weer in dienst wordt genomen). Het tekort aan solomateriaal werd opgevuld met enkele Jam- en Council-nummers.

In 1991 verscheen de eigen beheer-single Into Tomorrow met op de B-kant het van Modernism afkomstige That Spritual Thing. Weller was er zich van bewust dat geen enkele grote platenmaatschappij zich naar zijn voorwaarden zou schikken, maar toen hij in november door Japan toerde kreeg hij voldoende geld om er zijn eerste solo-album van op te nemen.

1992-1994

Voor de Europese markt tekende Weller bij Go! Discs, een onafhankelijke platenmaatschappij die hem wel die artistieke vrijheid gunde waar hij zo op gesteld was. Maar omdat PolyGram de distributeur is moest hij een flink percentage aan royalty's afstaan plus de rechten op de catalogi van The Jam en The Style Council. Op 31 augustus 1992 verscheen zijn titelloze solodebuut, waarop de singles Uh-Hoh, Oh-Yeh en Above The Clouds te vinden zijn. De experimentele Council-albums Cost of Loving en Confessions Of A Pop Group lagen de critici echter nog vers in het geheugen.

Pas toen Weller op 6 september 1993 zijn tweede album (Wild Wood) uitbracht sloot Engeland hem opnieuw in de armen. Hij won een Brit Award voor beste mannelijke artiest, stond weer in uitverkochte zalen, bracht een live-album uit (Live Wood) en werd door de Britpopgeneratie tot Modfather verheven. Maar zoals hij op de B-kant van Above The Clouds zingt, Everything Has A Price To Pay; en het hernieuwde succes ging ten koste van zijn huwelijk dat inmiddels ook een dochter (Leah) had voortgebracht.

1995-1996

Voorafgegaan door de singles Out Of The Sinking en The Changing Man bracht Weller in 1995 zijn derde soloalbum uit waarop hij wordt bijgestaan door o.a. Steve Winwood, leden van het op sleeptouw genomen Ocean Colour Scene en Noel Gallagher (in ruil voor medewerking aan What's the Story Morning Glory? van Oasis).

Stanley Road, vernoemd naar zijn gesloopte jeugdadres, kwam vanuit het niets op één en bleef een jaar lang in de albumlijsten staan. In Nederland werd het zijn succesvolste plaat sinds The Gift van The Jam. Ook de derde single You Do Something To Me deed het goed. Speciaal voor het benefietalbum van Warchild formeerde Weller met Paul McCartney en Noel Gallagher The Smokin' Mojo Filters; ze namen een coverversie op van het Beatles-nummer Come Together.

Op 9 juni 1996 gaf Weller een openluchtconcert in Finsbury Park; zelf noemde hij het "A Lazy Sunday" (naar de hit van de Small Faces), de lovende pers noemde het "Modstock", een woordspeling op de Madstock-concerten van het herenigde Madness. In augustus scoorde hij zijn eerste, en tot nu toe enige, solo top 5-hit met Peacock Suit, de voorbode van het album Heavy Soul dat in 1997 uitkwam.

1997-2003

Heavy Soul werd nummer 2 in de albumlijsten, maar het succes van zijn voorganger werd niet geëvenaard. En daar kwam nog bij dat Go! Discs werd overgenomen en opgeheven door PolyGram. Weller werd bij Island ondergebracht aan wie hij twee albums moest leveren, te beginnen met het hitoverzicht Modern Classics (een knipoog naar Modernism dat alsnog is uitgebracht als onderdeel van een boxset). In 1999 deed Weller het wat rustiger aan en aan het eind van het jaar werd Wild Wood, mede dankzij een bierreclame, opnieuw een hit.

Na het album Heliocentric (2000) mocht Weller eindelijk vertrekken bij Island en tekende hij een contract bij Independiente, het nieuwe label van ex-Go! Discs-baas Andy MacDonald. Hij debuteerde daar met Days Of Speed, het live-verslag van de akoestische solotournee uit 2001. Nieuw studiowerk verscheen in 2002; op Illumination werkte Weller niet langer samen met Brendan Lynch en kroop hij weer zelf achter de productietafel. Het leverde hem dan wel een nummer 1 album op, maar Stanley Road blijft nog altijd ongeëvenaard. Om financiële redenen werd besloten het contract te beëindigen, waardoor het rariteitenkabinet Fly On The Wall (2003) op Island verscheen.

2004-2009

Weller tekende bij V2, het nieuwe label van ex-Virgin baas Richard Branson en nam in 2004 een album met covers op. Hij deed dat in de Amsterdamse Studio 150 dat tevens de naamgever is voor deze verzameling. Studio 150 deed het een stuk beter dan voorgaande platen en leverde o.a. de single Wishing On A Star (Rose Royce) op. Thinking Of You (Sister Sledge) wordt het themanummer van Children in Need, de jaarlijkse BBC-inzamelingsactie voor kansarme kinderen.

In 2005 werd het tienjarig jubileum van Stanley Road gevierd met een luxe heruitgave; later in het jaar verscheen As Is Now waarmee Weller volgens de pers eindelijk een waardige opvolger voor zijn succesplaat heeft afgeleverd. Op 5 december, de dag waarop Weller een concert gaf in de Alexandra Palace, verscheen de single Here's The Good News met de instrumentale B-kant Super Lekker Stoned.

In 2006 ontving Weller een oeuvreprijs tijdens de Brit Awards en gaf een mini-concert met onder meer een uitvoering van Town Called Malice. As Is Now werd opnieuw uitgebracht met toegevoegde live-opnamen. Deze komen echter niet van de Brits maar van de Ally Pally als voorproefje van het live-album Catch Flame. Weller heeft altijd geweigerd om Jam-, Council- en solonummers op een dezelfde verzamelaar te laten uitbrengen, maar Hit Parade vormt daar een uitzondering op.

In 2007 verleende Weller zijn medewerking aan een herdenkingsconcert voor Traffic-drummer Jim Capaldi en stond op 07-07-07 op Live Earth. Met vaste gitarist Steve Cradock (tevens OCS) begon hij aan een duotournee die ze op 14 september naar Paradiso breacht. Op 29 oktober verscheen een luxe heruitgave van Wild Wood. Zangeres Gabrielle samplede het titelnummer op haar single Why ? en werd bijgestaan door Weller zelf.

Ondertussen herhaalde de geschiedenis zich; Weller besloot om zijn liveband te vernieuwen, behoudens Steve Cadock. Dit resulteerde in het dubbelalbum 22 Dreams dat in mei 2008 uitkwam.

Op 24 april 2009 verloor Weller zijn vader die meer dan 30 jaar z'n manager is geweest.

2010-2017

In april 2010 kwam het album Wake Up The Nation uit; Bruce Foxton, met wie hij sinds 2006 weer on speaking terms is, speelde daarop een nummer mee en was te gast bij twee concerten. Als tegenprestatie verleende Weller een gastbijdrage aan Foxtons tweede solo-album dat in 2012 uitkwam. Datzelfde jaar kwam Weller met Sonik Kicks waarop Krautrock-invloeden te horen zijn. Daarna volgden Saturn's Pattern (2015) en A Kind of Revolution (2017).

Privé

Weller was drie keer getrouwd en heeft van vier verschillende vrouwen totaal 8 kinderen. Zijn jongste werd geboren in 2017.

Discografie

Albums

Album(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/75/100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
Paul Weller	01-09-1992	03-10-1992	87	3
Wild wood	06-09-1993	-
Stanley Road	07-06-1995	26-08-1995	17	22
Heavy soul	23-06-1997	12-07-1997	77	5
Heliocentric	10-04-2000	-
Illumination	16-09-2002	28-09-2002	69	4
Studio 150	13-09-2004	18-09-2004	36	7
As is now	11-10-2005	29-10-2005	89	2
Catch-flame! - Live at the Alexandra Palace	2006	17-06-2006	83	2	Livealbum
22 Dreams	30-05-2008	07-06-2008	30	8
Wake up the nation	16-04-2010	24-04-2010	60	4
Sonik kicks	23-03-2012	31-03-2012	60	3
Saturns pattern	11-05-2015		22
A kind revolution	12-05-2017		45

Album(s) met hitnoteringen in de Vlaamse Ultratop 50/100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
Studio 150	2004	25-09-2004	53	3
As is now	2005	29-10-2005	72	2
Catch-Flame! - Live at the Alexandra Palace	2006	01-07-2006	96	1	Livealbum
22 Dreams	2008	07-06-2008	27	7
Wake up the nation	2010	24-04-2010	11	7
Sonik kicks	2012	31-03-2012	33	4
Saturns pattern	11-05-2015		30
A kind revolution	12-05-2017		25

Singles

Single(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
You do something to me	1995	16-09-1995	29	8	Nr. 21 in de Single Top 100
Wild wood	2000	27-05-2000	38	2	Nr. 35 in de Single Top 100
Wishing on a star	2004	-			Nr. 97 in de Single Top 100

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18
Wild wood	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1783	1947	-	-
You do something to me	-	-	-	-	707	602	768	736	906	784	658	761	817	722	707	719	684	743	702

Dvd's

Dvd's met hitnoteringen in de Nederlandse Music Top 30	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
Celebrating Jon Lord at the Royal Albert Hall	2014	11-10-2014	4	9	met Deep Purple, Bruce Dickinson, Glenn Hughes, Rick Wakeman, Orion Orchestra & Paul Mann

  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Paul Weller op Wikimedia Commons.