Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Art Brut (kunst)

Uit Wikisage
(Doorverwezen vanaf Outsider muziek)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bestand:Waldau-Wolfli.jpg
Adolf Wölfli: Waldau
Bestand:WolfiBandHainLarge.jpg
Adolf Wölfli's Irren-Anstalt Band-Hain, 1910

Art Brut (ook wel Outsider art of Outsiderkunst genoemd) is een stijl in de schilderkunst van de 20e eeuw en hedendaagse kunst. Het wordt voornamelijk gebruikt bij kunstenaars die de conventionele "hoog-lage" kunstwereld rejecteren en zich buiten de marges ervan vestigen, of aan een geestelijke ziekte lijden. In de muziekwereld is het verschijnsel zeldzamer en in een aantal gevallen het gevolg van een drugsverleden van de muzikant.

Outsider art staat in een antagonistische relatie met de cultuur. Deze kunstenaars blijven fundamenteel asocialen, zowel met betrekking tot hun omgeving als met betrekking tot hun culturele context (uit: l'Art Brut, M. Thévoz). Outsider art genereert hierdoor een wervelende flux van nieuwe werelden die uit de mens en de materie ontspringen. Haar taal is die van de subversiviteit, de weerspannigheid van het individu en de weerbarstigheid van de materie.

Geschiedenis

De Franse wijnhandelaar-kunstschilder Jean Dubuffet lanceerde het begrip Art Brut toen hij, in juni 1948, de Compagnie de l'Art Brut stichtte, te Parijs, samen met de geestelijke vader van het Surrealisme André Breton en Jean Paulhan, in de kelders van de Galerie René Drouin op de Place Vendôme. In 1972 had Roger Cardinal het, omtrent Art Brut, over Outsider Art, in zijn gelijknamig werk. Beide begrippen dekken dezelfde stroming.

Het was daarbij de bedoeling exposities te organiseren van een kunst, die hij omschreef als "...allerlei producties (tekeningen, schilderijen, haakwerken, gemodelleerde of gesculpteerde figuren, enz.) met een spontaan en inventief karakter, die zo weinig mogelijk afhankelijk zijn van de gewone kunst of van culturele voorschriften en die voortkomen van duistere personen, die vreemd zijn aan de professionele artistieke milieus...". De gevestigde kunst noemde hij Art Culturel, die echter nooit puur kon zijn.

Er volgden geruchtmakende exposities van oa. Adolf Wölfli, Alfredo Pirucha en Joseph Crépin, doch de Compagnie hield het maar uit tot in oktober 1951.

Ze werd heropgericht in juli 1962, maar nu ondergebracht in de Rue de Sèvres, 137. Naast de exposities, publiceerde men, vanaf 1964, de Cahiers de l'Art Brut en l'Art Brut dans l'écrire.

Voorbeelden

De Nederlander Willem van Genk gaat door voor een der voornaamste outsiders. Hij concentreert zich overwegend op de buitenwereld, vooral dan de transportmiddelen.

Pascal Tassini hanteert een opeenhoping van knopen om uiting te geven aan de zonderlinge denkbeelden van het Ik en de Binnenwereld.

Heide De Bruyne symboliseert in cocons het gevangenzitten in zichzelf.

Sylvain Cosijns tekent op kinderlijk eenvoudige wijze mysterieuze gedaanten zonder gezicht, die aldus als geesten ronddwalen.

Met zicht op ziel is een tweejaarlijkse Belgische tentoonstelling die het werk van Outsider kunstenaars in het licht plaatst.

Beroemde Art Brut-muzikanten

Externe link

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Outsider art op Wikimedia Commons.

rel=nofollow