Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Moritoen

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Moritoen was een West-Vlaamse instelling voor volwasseneneducatie. De in Brugge gevestigde vereniging bood van 1968 tot 2013 programma's aan op het gebied van artistieke vorming, literaire verkenning, filosofie, persoonsvorming en gezondheid.

Geschiedenis

De vereniging zonder winstoogmerk ontstond in 1968 uit de oud-leerlingenbond van de Broeders Xaverianen, op initiatief van Jacques Blomme en Robert Braet. De naam Moritoen werd gekozen in een periode waarin, door de publicaties over het Gruuthusehandschrift, de naam van de middeleeuwse Brugse dichter Jan Moritoen in de belangstelling was gekomen. De doelstelling was het organiseren van kwalitatief hoogstaande programma's op het gebied van artistieke vorming, literaire verkenning, filosofie, persoonsvorming en gezondheid.[1] De eerste jaren werden alle programma's georganiseerd en geleid door de stichter Jacques Blomme, bijgestaan door zijn echtgenote Ria Blomme. Vanaf 1974 werd een voltijdse medewerker aangetrokken, Luc Kempynck (1937-1999). Toen deze ontslag nam in 1993, werden drie voltijdse medewerkers aangesteld, met name Guido De Meulenaere, Jan Timmerman en Rie Van Duren.

Moritoen zorgde voor de organisatie en de begeleiding van honderden sociaal-culturele programma's, geleid door deskundige begeleiders. De activiteiten gingen door in Brugge en geleidelijk ook in Oostende, Knokke-Heist, De Haan, Oostkamp, Blankenberge, Torhout en Roeselare. De vereniging organiseerde haar bijeenkomsten onder meer in het Rijkenheem van de Xaverianen, in verschillende vergaderplekken en weldra in een eigen huis in de Eekhoutstraat. Ze kreeg in 1998 de steun van de stad Brugge, door het ter beschikking stellen van een huis (Lange Vesting 112 in Sint-Andries) waar de meeste bijeenkomsten konden plaatsvinden, en, onder vorm van subsidies, vanwege het Ministerie voor Cultuur en de Provincie West-Vlaanderen.[2][3]

Onder het ministerschap van Bert Anciaux werd beslist dat in ieder arrondissement een gelijkaardige vormingsinstelling moest komen en een officieel, financieel ondersteund statuut zou krijgen. Moritoen achtte zich, als vrije instelling, niet meer in de mogelijkheid om aan de gestelde voorwaarden te voldoen en bleef vanaf 2004 ongesubsidieerd en onafhankelijk verder werken.[4][5][6][7] Katrien Hennau werd in 2005 de vijfde dagelijkse coördinator.[8] In de loop der jaren werd een financiële reserve aangelegd, die toeliet met freelance medewerkers nog een aantal jaren verder te werken.

In 2013 werden de activiteiten gestaakt en in 2017 werd de vereniging ontbonden.[9][10] Een saldo van 5.000 euro werd verdeeld tussen de vzw's Integraal (Brugge) en Oranje (Sijsele), die eveneens vormingsprogramma's organiseren.[11]

Programma's

De vereniging stelde een uitgebreid gamma van programma's voor.

Culturele programma's behandelden onder meer kunstgeschiedenis, fotografie, kalligrafie. Als freelance begeleiders werkten mee: Damien Deceuninck, Hugo De Cnodder, Cathérine Duprès, Mieke Felix en Yves Leterme.

Culturele reizen bestonden uit dagtrips, themagerichte stadsbezoeken, bezoeken aan tentoonstellingen en musea. Er werden ook reizen georganiseerd naar o.m. Italië, New York en Zuid-Europa.

Op muzikaal gebied waren er een aantal kort- en langlopende programma's, gewijd aan muziekgeschiedenis en muziek beluisteren, per componist, thema of periode. De voornaamste begeleiders waren Michel Dutrieue en Robert Minnebo.

Een aantal programma's behandelden de filosofie en spiritualiteit. Er werden sessies gewijd aan het existentialisme, aan het boeddhisme, enz. De programma's werden hoofdzakelijk begeleid door Jan Timmerman, vaste medewerker van Moritoen. Een belangrijke inbreng in de organisatie van programma's was de Nederlandse psychiater Anna Terruwe.

De literaire programma's kenden een sterke traditie binnen Moritoen. Dit gold voor de 'literaire verkenningen', rond een bepaalde (levende) schrijver en zijn werk. Een hoogtepunt was de bijeenkomst waar Marguerite Yourcenar actief aan deelnam. Daarnaast was er een Schrijfacademie, die kortlopende cursussen en schrijfweekends organiseerde.

Over de thema's "persoonsvorming" en "gezondheid" organiseerde Moritoen tal van programma's, onder titels zoals "Lichaam bron van levenswijsheid", "Assertiviteitstrainingen", "Tao van de voedings-en kruidenleer", "Astrologie". Programmaverantwoordelijke was Rie Vanduren, stafmedewerkster bij Moritoen.

Op het gebied van expressie wijdde Moritoen bijeenkomsten aan zangateliers, dansimprovisaties en kleurcursussen.

Moritoen organiseerde ook een regionaal gespreid aanbod van cursussen gewijd aan onder meer yoga, tai-chi en boeddhistische meditatie.[12]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • Jacques BLOMME, Idès CALLEBAUT, Georges DE CORTE, Georges VERFAILLIE, Stad en onstad: een leerpakket voor een betere stad, Brugge, Moritoen, 1975.
  • Herman DE DIJN e.a., Van zelfontplooiing tot spiritualiteit, vier teksten naar aanleiding van dertig jaar Moritoen, Kapellen, Pelckmans, 1998.
  • Moritoen-berichten, driemaandelijks tijdschrift dat de programma's aankondigde die voor de volgende drie maanden werden geprogrammeerd.

rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow