Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Minerva (Belgisch bedrijf)

Uit Wikisage
(Doorverwezen vanaf Minerva (België))
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Minerva Motors S.A.
Oprichting 1897
Oprichter(s) Sylvain de Jong
Industrie - Fietsen
- Motorfietsen
- Vrachtwagens
- Auto's
rel=nofollow

Minerva was in het begin van de 20e eeuw een Belgisch motor-, fiets- en automerk dat koningen en filmsterren onder zijn klanten mocht rekenen. Het werd opgericht in 1897.

Oprichting

Stichter Sylvain de Jong (1868-1928) werd geboren in Amsterdam (Nederland) en verhuisde naar Antwerpen (België) waar hij in 1895 samen met zijn twee broers Henri en Jacques en met drie Antwerpse handelaars fietsen begon te maken onder de naam "Mercury Cycle Co". In 1897 begon Sylvain zijn eigen bedrijf (S. de Jong & Co), en de merknaam werd Minerva. De naam kwam van de Romeinse godin Minerva, de godin van de wijsheid en de kunsten. Het bedrijf was gevestigd in de Karel Oomsstraat in Antwerpen, en produceerde al snel 200 fietsen per week.

In 1900 begon Minerva ook motorfietsen te maken. Dit gebeurde simpelweg door een ¾ pk 172 cc Zürcher & Lühti-clip-on motor aan de voorste framebuis van een Minerva-fiets te monteren. Aanvankelijk slaagden de ingenieurs van Minerva er niet in om het concept aan het rijden te krijgen. Jan Olieslagers, een werknemer die de gemaakte fietsen bij de klanten thuis afleverde, wist ten slotte de motorfiets rijvaardig te maken. Olieslagers werd later wereldberoemd door de wereldrecords die hij vestigde met motorracen en vliegen. Later kocht Minerva de licentie van Zürcher & Lühti en ging deze eencilinders zelf bouwen. De cilinderinhoud ging naar 211 cc waardoor het vermogen naar 1½ pk ging.

Al in 1901 begon de verkoop behoorlijk te lopen. En bepaald niet alleen in België: over de hele wereld! In Londen ontstond zelfs een werkplaats (Holborn Viaduct, London E.C.) waar de Minerva-motorfietsjes werden geassembleerd. Echter, het verdeelpunt in Londen ging in vereffening op 31 december 1904.[1] In 1902 waren er al 211-, 232-, 269- en 331 cc versies te koop. Er werden al eerste successen in wedstrijden geboekt.

Motorfietsen en inbouwmotoren

Minerva Motors Ltd.

In hetzelfde jaar veranderde de bedrijfsnaam in "Minerva Motors Ltd." en David Citroen, een Nederlander die importeur voor Groot-Brittannië was, werd mededirecteur.

In 1904 werd de cilinderinhoud opnieuw vergroot (433 cc) en het vermogen was nu 3½ pk. De clip-on motor werd voor het laatst geproduceerd en Minerva produceerde haar eerste auto. Het bedrijf verhuisde naar een nieuwe werkplaats in Berchem. De autoproductie stond de ontwikkeling van een heel nieuwe eigen motorblok kennelijk niet in de weg, want in 1905 kwam Minerva met een 4½ pk sterke 577 cc V-twin op de markt. In 1908 verschenen de eerste Minerva's met de karakteristieke, cilindervormige tank en er kwam ook een 855 cc V-twin van 8 pk. De motorfietsproductie eindigde waarschijnlijk in dit jaar, maar in 1909 en 1910 werden nog steeds Minerva-motorfietsen verkocht, waarschijnlijk uit de resterende voorraden. Minerva was met haar inbouwmotoren inmiddels wereldleider geworden. Ze werden door meer dan honderd merken ingebouwd en naar hartenlust gekopieerd.

Romania

In 1903 leverde Minerva al motorblokken aan grote buitenlandse merken zoals Adler, Opel, Humber en Royal Enfield. In sommige gevallen werden deze motorblokken onder de naam "Romania" verkocht. Ze hingen dan niet aan de voorste framebuis, maar stonden rechtop onder in het frame. De afwijkende naam was kennelijk nodig om de patenten van de gebroeders Werner op deze "Nieuwe Wernermethode" te omzeilen. Ook een Minerva-model met deze motor werd als Romania verkocht.

Scooters en bromfietsen

In de jaren vijftig bouwde men wel nog een tijdje MV Agusta-scooters in licentie. Waarschijnlijk werden er rond 1958-59 ook nog bromfietsen met ILO-motor gemaakt. Het bedrijf probeerde ook nog met scootauto's in de markt te blijven, maar kon uiteindelijk toch niet overeind blijven.

Auto's

Vanaf 1904 begon Minerva ook auto's te bouwen. Toen het bedrijf in 1908 de rechten op een nieuwe stille motor kocht, de Knight-schuivenmotor, begon het echt goed te gaan. Minerva werd bekend om zijn luxueuze, goed afgewerkte, snelle, op maat gemaakte auto's. Al snel kende het begoede deel van de wereldbevolking Minerva. Leden van de koningshuizen van België, Roemenië, Thailand en India, mensen van adel, filmsterren en grote bedrijfsleiders zoals Henry Ford, kunstenares Anna Boch[2] reden rond in een Minerva uit Antwerpen.

De productie van auto's ging echter ten koste van motorfietsen, waarvan de productie in 1908 werd gestopt.

De gouden jaren

In 1911 was Minerva de grootste fabriek van België met 1600 personeelsleden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd België door Duitsland bezet en werd de Minerva-fabriek leeggeroofd. Desondanks kon het bedrijf na de oorlog opnieuw starten. In 1920, keerden ze terug vanuit Amsterdam naar België om met de productie van de 20CV 3.6-litre 4 cilinder (type NN) en 30CV 5.3-litre 6 cilinder modellen aan te vangen.

De jaren 1920 waren de gouden jaren. Op 26 augustus 1921 gaf de gemeente Mortsel toestemming voor de oprichting van een fabriek in het dorpsdeel Luithagen.[3] In 1922 kregen de auto's voor het eerst een mascotte met het hoofd van de Romeinse godin Minerva op de radiator, ontworpen door Pierre de Soete.

Groot

In de autowereld was Minerva in die jaren een grote naam. Het was te vergelijken met Rolls-Royce. Het bedrijf had meer dan 6500 werknemers, en in 1927 wilde oprichter Sylvain de Jong uitbreiden. Daarvoor had hij nieuw kapitaal nodig van investeerders waardoor zijn eigen belang in de onderneming verwaterde. Op 24 oktober 1929 crashte de beurs van New York. Er was een drastische verlaging in de vraag naar luxe-auto's. Daarnaast was Sylvain de Jong het jaar ervoor aan kanker gestorven.

Ondergang

In 1934 ging Minerva ten onder aan de economische recessie. Het bedrijf fuseerde met een ander Belgisch automerk, Imperia. Het bedrijf bleef bestaan.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikte de Duitse bezetter de fabrieken van Minerva in Mortsel als "Frontreparaturbetrieb Erla VII’" voor de opslag en fabricage van vliegtuigonderdelen. Bij een mislukte geallieerde aanval op de Erla-fabriek op 5 april 1943 vielen in Mortsel meer dan 900 burgerslachtoffers. (de bommen vielen meer dan een kilometer van hun doel)

Na de Tweede Wereldoorlog werd het bedrijf Nieuwe Maatschappij Minerva N.V. opgericht door Mathieu van Roggen (die ook al Imperia bezat), dat in licentie licht aangepaste terreinwagens van Land Rover bouwde in opdracht van het Belgisch leger, en daarnaast nog tientallen civiele Land Rover-licenties vooral bedoeld voor de exportmarkt. (Belgisch Kongo, Portugal, Brazilië, Australië)

In de jaren vijftig bouwde men wel nog een tijdje MV Agusta-scooters in licentie. Waarschijnlijk werden er rond 1958-59 ook nog bromfietsen met ILO-motor gemaakt. Het bedrijf probeerde ook nog met scootauto's in de markt te blijven, maar kon uiteindelijk toch niet overeind blijven.

Tegenwoordig

Vandaag de dag behoren Minerva's tot veel gezochte klassieke auto's. Ze zijn veel geld waard, vooral de eerdere types zonder schuivenmotor. Er zijn nog een 150-tal vooroorlogse Minerva's in België, maar die komen vanzelfsprekend maar zelden uit de verwarmde garages van de eigenaars. Ongeveer 300 naoorlogse 4x4 Land Rover-licenties zijn vandaag in België nog ingeschreven.

In de Rodestraat te Antwerpen – tegen de zijgevel van de Nijverheidsschool – kan men tegenwoordig een gedenktsteen zien van autofabrikant Minerva, ter ere van de tijdens W.O. I gesneuvelde Minerva-werknemers. Deze gedenksteen sierde vroeger de gevel van de Minervafabriek. Het monument werd in 1939 verplaatst naar de huidige locatie, hoewel deze locatie eigenlijk niets met Minerva te maken had. Het is samen met een originele Minerva die te bewonderen is in het MAS het enige overblijfsel in de stad van het ooit zo roemrijke automerk.

De stad Mortsel heeft sinds 15 juli 1930 een Minervastraat.[3]

Modellen

Een – onvolledige – lijst van de automodellen van Minerva.

Trivia

  • De Nederlandse vliegtuigbouwer en autoconstructeur Frits Koolhoven begon in 1907 zijn carrière bij Minerva.
  • In 1925 ontwikkelde Minerva ook een vliegtuigmotor de "Knight": een V8 zonder kleppen met 180 pk. De motor werd geen succes.
  • Door het bedrijf werd een voetbal- en atletiekclub opgericht: Minerve FC.

Externe links

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • Egon Duchateau, Geert Huylebroeck, Nick Jonkheere, Rick van Eycken, Luc Freson, A-Z der Belgische motoren, 2008 Motorboeken uitgeverij Freson. ISBN 978-907734-6105
  • Erwin Tragatsch, Alle Motorräder 1894-1981: Eine Typengeschichte. 2500 Marken aus 30 Ländern, Stuttgart 1997. ISBN 3-87943-410-7
  • Erwin Tragatsch, The Illustrated Encyclopedia of Motorcycles, Secaucus 1985. ISBN 0890098689
  • Het Motorrijwiel
  • Yesterdays Antique Motorcycles

Referenties

  1. º London Gazette, 6 January 1905, p.8.
  2. º Anna Boch verkennen en het schilderen van de kusten van Frankrijk met haar auto Minerva
  3. ↑ 3,0 3,1 B. Gastmans (red.), "Het Mortsels stratenboek," Mortselse Heemkundige Kring 2009.
rel=nofollow
rel=nofollow
Overgenomen van "http://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Minerva_(Belgisch_bedrijf)&oldid=303355"