Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Meno (Plato)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Dit artikel is een deel van de serie over:
De Dialogen van Plato
Vroege periode:
Apologie van SocratesCharmides
Protagoras - Euthyphro
IonCritoAlcibiades I
Hippias MajorHippias Minor
LachesLysisEuthydemus
Middenperiode:
CratylusGorgias
MenexenusMeno
Phaedo - Symposium
StaatPhaedrus
Late periode:
ParmenidesTheaetetus
TimaeusCritias
SofistStaatsman
PhilebusWetten
Betwiste geschriften:
ClitophoEpinomis
BrievenHipparchus
Minos - Theages
Alcibiades IIMinnaars
Niet geschreven:
Hermocrates - Ongeschreven leer

In de dialoog Meno van Plato geraakt Socrates in gesprek met Meno. Deze vraagt hem of deugd aangeleerd kan worden. Socrates gaat hierop in en stelt voor dat ze beiden trachten te achterhalen of deugd kan onderwezen worden. Voor ze dat kunnen aanvatten, moeten ze een definitie vinden van wat deugd eigenlijk is.

In de loop van het gesprek stelt Socrates twee hypothesen voor:

  1. Als deugd een vorm van kennis is, dan kan ze aangeleerd worden
  2. Als ze iets vinden dat goed is (deugdzaam) dat geen kennis is, dan is het mogelijk dat deugd (iets goeds) ook geen vorm van kennis is en dus niet kan worden aangeleerd.

Om hieruit te geraken besluit Socrates dat deugd gelijk kan worden gesteld aan wijsheid. Alles wat goed is, gaat immers gepaard met wijsheid. Als deugd wijsheid is, dan kan het niet iets zijn dat aangeboren is. Dus... deugd moet aangeleerd worden.

Meno is bereid om dit te aanvaarden. Maar Socrates vraagt zich dan weer af: "Als deugd wijsheid is die aangeleerd kan woerden, waar zijn dan de leraars?"

Als Socrates een geacht Atheens burger met de naam van Anytus ondervraagt, suggereert hij dat mogelijk de sofisten die deugd onderwijzen. Anytus wijst dit verontwaardigd af, want volgens hem zijn sofisten een bron van corruptie. Dan zou eerder een Atheense heer zoals hij die titel van leraar verdienen! Socrates wijst hem er echter fijntjes op dat veel van die waardige burgers klieren van zoontjes hebben en hun opvoeding dus duidelijk gefaald heeft... Dit alles brengt Socrates ertoe om te besluiten dat deugd dan toch geen vorm van kennis is, zelfs al is het een soort wijsheid.

Socrates slaat nu een nieuw pad in. Misschien is deugd helemaal geen resultaat van kennis maar een waar geloof. Kennis is immers de vaardigheid om zich rekenschap te geven van wat we weten, terwijl we toch sterk in iets kunnen geloven zonder die overtuiging te kunne verrechtvaardigen.

De eindconclusie is dat deugd noch aangeboren is, noch aangeleerd kan worden. Socrates oppert dat het misschien gewoon een 'geschenk van de goden' is, iets dat we ontvangen zonder het te begrijpen...

 
rel=nofollow