Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Menexenus

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Dit artikel is een deel van de serie over:
De Dialogen van Plato
Vroege periode:
Apologie van SocratesCharmides
Protagoras - Euthyphro
IonCritoAlcibiades I
Hippias MajorHippias Minor
LachesLysisEuthydemus
Middenperiode:
CratylusGorgias
MenexenusMeno
Phaedo - Symposium
StaatPhaedrus
Late periode:
ParmenidesTheaetetus
TimaeusCritias
SofistStaatsman
PhilebusWetten
Betwiste geschriften:
ClitophoEpinomis
BrievenHipparchus
Minos - Theages
Alcibiades IIMinnaars
Niet geschreven:
Hermocrates - Ongeschreven leer

De Menexenus (Μενέξενος in het Oudgrieks) is een korte dialoog van Plato. Hij werd waarschijnlijk geschreven kort na 387 v.Chr, in dezelfde periode als de Gorgias.

In deze tekst valt Socrates de retoriek aan. De dialoog begint met een gesprek tussen Socrates en de jonge Menexenus die zich voorbereidt om zijn debuut te maken in het openbare leven. Socrates brengt op een ironische manier 'hulde' aan de welsprekendheid, en vooral aan de epitaphioi, toespraken ter ere van gesneuvelde soldaten. Socrates zelf reciteert een grafrede, die volgens hem afkomstig is van Aspasia, zijn lerares in de in de retoriek en levensgezellin van Pericles. Deze redevoering vormt de kern van de dialoog.

Deze dialoog completeert de Gorgias die eveneens de rol van de welsprekendheid in de politiek en in het gerecht aanpakt. Het leidt echter niet tot een inzicht of les, maar lijkt opgevat te zijn als een pastiche of parodie die de leegheid van de epitaphioi blootlegt. Iedereen met wat slimheid kan zich op dit soort 'trucs' beroepen om gelijk wat aan te tonen. Hiermee brengt Plato bij monde van Socrates de hele activiteit van bombastische retoriek in diskrediet. Socrates' toespraak zit vol historische onnauwkeurigheden en inconsistenties, waarvan een van de opvallendste de vermelding is van de vrede van Antalcidas, die in werkelijkheid meer dan 10 jaar na de dood van Socrates werd gesloten.

 
rel=nofollow