Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Jan A.M. Kremer

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bestand:Jan Kremer 2019 4x3 landscape.jpg

Jan A.M. Kremer (Venray, 9 mei 1959)[1] is gynaecoloog aan het Radboudumc en hoogleraar aan de Radboud Universiteit, beide in Nijmegen. Hij is voorzitter van de Kwaliteitsraad van het Zorginstituut Nederland en lid van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS). Daarnaast is hij adviseur bij Strategy&, lid van de Raad van Toezicht van het OLVG en lid van de Raad van Commissarissen van Ksyos.

Hij doorliep de middelbare school in Venray (Boschveldcollege). Daarna studeerde hij aanvankelijk biologie en later geneeskunde in Nijmegen. Na zijn studie promoveerde hij bij Professor Rune Rolland met als onderwerp het herstel van de menstruele cyclus na een bevalling. Zijn opleiding tot gynaecoloog deed hij in Nijmegen en Den Bosch.

Van 2007 tot 2012 was Kremer hoogleraar Voortplantingsgeneeskunde. In 2013 werd hij hoogleraar Patiëntgerichte Innovatie.[1]

Hij is jarenlang hoofd geweest van het Nijmeegse IVF-team en initieerde in 2003 de 'Digitale IVF Poli' en in 2009 ‘MijnZorgnet.nl’, een platform voor persoonlijke gezondheidsdossiers. Hij begeleidde 25 promovendi en is (mede-) auteur van meer dan 200 PubMed publicaties.

Kremer maakt zich hard voor een andere denkwijze met betrekking tot kwaliteit in de gezondheidszorg. Volgens hem is de invloed van meetinstrumenten en protocollen te ver doorgeschoten, en is kwaliteit niet eenvoudig meetbaar; zowel patiënten als zorgverleners herkennen zich dan ook te weinig in de gangbare praktijk.[2]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow