Hermann Friedrich Kohlbrügge

Hermann Friedrich Kohlbrügge (ook: Herman Frederik Kohlbrugge; Amsterdam, 15 augustus 1803 – Elberfeld, 5 maart 1875) was een Nederlands gereformeerd theoloog. Hij was predikant van de Nederlands gereformeerde kerk in Elberfeld (Duitsland).

Leven

Kohlbrügge groeide op in een lutherse familie. Van 1819 tot 1821 bezocht hij een school voor Latijn en later het Atheneum in Amsterdam. Hij wijdde zich aan de studie van de Heidelbergse catechismus, filosofie, theologie en oosterse talen. Ook werkte hij bij de zeepfabriek van zijn vader. Hij promoveerde in 1825 in Utrecht in de theologie op een verhandeling over Psalm 45, die hij een bruiloftspsalm voor Christus en zijn volk noemde.

In 1826 werd hij hulppredikant in de gereformeerde gemeente van Amsterdam.

Hij trouwde met Catharina Louisa Engelbert, en op 27 april 1830 werd hun zoon Gerrit geboren.

Nadat Catharina Louisa op 12 februari 1833 was overleden, reisde Kohlbrügge voor een revalidatiekuur naar het Rijnland. Hij kreeg toelating om preken in een gereformeerde kerk in Elberfeld. De overheid vreesde dat zijn prediking een gevaar zou vormen voor de pas bereikte vereniging van de gereformeerde en lutherse kerk, en de Duitse Bond wees hem uit. Na zijn terugkeer in Nederland trouwde hij op 31 oktober 1834 met Ursulina Philipina Barones van Verschuer.

In 1847 kreeg Kohlbrugge een toelating van koning Friedrich Wilhelm IV van Pruisen om een nieuwe denominatie te vormen, die zou bestaan uit een enkele kerkgemeente, de Niederländisch-Refomirte Gemeine in Elberfeld. Hij bekleedde daar een ambt als geestelijke tot zijn overlijden in 1875. Hoewel dit een ’afgescheiden’ gemeente was, was Kohlbrügge op zich geen voorstander van afscheiding, en had hij het verzoek van Anthony Brummelkamp om zich af te scheiden van de gereformeerde staatskerk, afgewezen.

Vanaf 1856 preekte Kohlbrügge in verschillende Nederlandse kerken en in 1864 reisde hij naar Bohemen en Moravië om ook daar te prediken.

Zijn theologie was sterk beïnvloed door onder meer Maarten Luther. „In een preek over Romeinen 7:14 wees Kohlbrügge ook op de radicaliteit van de zonde van de mens en vooral in zijn streven naar heiliging en benadrukte hij dat God goddelozen en niet heiligen rechtvaardig maakt”. Na het overlijden van professor Johannes Wichelhaus, bezocht Kohlbrügge de universiteitsstad Halle (Saale), op uitnodiging van dompredikant Andreas Samuel Neuenhaus.

In zijn homilieën tijdens de oorlog van 1866 en 1870/1871 stelde Kohlbrügge Pruisen voor als een beschermende macht tegen het ongeloof. Aanhangers van Kohlbrügges theologie bekleedden decennialang pastorale functies, met name in de lagere provincie Bentheim.