Essay:De kennisfabriek

Dit is een gebruikersessay geschreven door Gebruiker:Graaf Statler

De filosoof Nick Bostrom bedacht de volgende theorie:

Stel, er bestaat kunstmatige intelligentie (KI) die de menselijke intelligentie overstijgt. En je wilt paperclips maken. Heel veel papercilps. Zoveel mogelijk paperclips.Wat doe je dan?
Je geeft de KI, hoe die er ook moge uitzien tegen die tijd, de opdracht zo veel mogelijk paperclips te maken. En de KI gaat aan de gang. Opdracht, maak zoveel mogelijk paperclips. Ten eerste verzint de Ki een methode dat je hem niet kunt uitzetten want dit is strijdig met de opdracht, maak zoveel mogelijk paperclips. De Ki bouwt een fabriek of laat dat ander KI's doen, koopt ijzer in (Waarschijnlijk weer van een ander KI) en begint. En gaat paperclips fabriceren. Maar komt er al vrij snel achter dat er niet zoveel paperclips gemaakt worden als mogelijk. Dus, begint de KI mogelijkheden te verzinnen om paperclips van andere materialen te maken. Plastic, bomen, insecten, alles. Uiteraard gaan alle ander paperclipfabrieken overal te wereld failliet. Om dit gat te vullen begint de KI overal nieuwe paperclipfabrieken te bouwen of neemt de failliete fabrieken over.
Maar dit is KI niet voldoende, zijn (Of is het haar?) opdracht is immers zoveel mogelijk paperclips te maken. De KI bedenkt dat de grootste hindernis om dit doel te bereiken de mensheid is en roeit die dus kompleet en effectief uit. Om van de menselijke resten vervolgens...paperclips te maken. Maar ook dit is niet voldoende om aan de opdracht te voldoen, dus gaat de KI van de hele aarde paperclips maken en daarna van de maan, de sterren en uiteindelijk van het hele universum. Dus eindigt dus de geheel schepping in een tot oneindig naderende hoeveelheid paperclips waar niemand iets aan heeft. Er zijn immers noch mensen nog papieren meer om samen te houden, beide zijn tot paperclips vermaakt. Beslist een triest einde van de Nachtwacht, de werken van Bach, het Colosseum, de Akropolis, de Mona Lisa die in volmaakt zinloze paperclips zijn veranderd.

Toch kan het geheel fleuriger uitpakken dan menigeen kan vermoeden, want mogelijk heeft de KI een opdracht erbij gekregen: Maak zoveel mogelijk varianten. Dus een tot oneindig naderende hoeveelheid paperclips in alle kleuren maten, paperclips met afbeeldinkjes van Pocahontas, paperclips met afbeeldingen van volmaakt onbekende voetballers, paperclips met allerlei artikeltjes afgedrukt over insecten zoals schietmotten en spinnetjes, paperclips met tekstfragmenten over allerlei middeleeuwse heiligen die nooit geleefd hebben, de KI gebruikt immers alle voor de hand liggende bronnen.

Uiteindelijk zal de KI, waar we niet eens van weten of die nog een materiële verschijningsvorm heeft, zijn oog (als hij dat heeft) op de ruimte buiten ons universum en hem of haarzelf laten vallen, en gaan omzetten in de ultime paperclip. Ondertussen is de KI erachter dat zijn opdracht het einde of juist niet nadert, hij ziet namelijk de mogelijke eindigheid van de mogelijkheden om paperclips te maken, en besluit de ultime, oneindige paperclip van zichzelf en al het niets wat er nog is te gaan fabriceren. En voor deze variatie kiest hij als opdruk het artikel van Gévero Markiet.

En zo kwam toch het einde der tijden, de eindtijd in het verschiet. Met als eindresultaat van al ons werken, vrijen, vechten, oorlogen voeren, Wikipedia bewerken, een oneindig grote paperclip, met de opdruk op het oneindig grote clipje bovenaan in oneindig grote letters beginnend met:

artikeloverleglezenbewerkengeschiedenisherbenoemengrveromarkietgeveromarkietamsterdam8april1991iseennederlandsvoetballersindshet seizoen200809speelthijbijderedivisionistfcutrecht23hijtekendeop15december2009eencontractvoortweeenhalfjaarbijfcurecht

Maar toch had de KI menselijke trekjes ontwikkeld, wat eigenlijk niemand had verwacht. Toch, en toch, net voordat de KI besloot de mensheid uit te roeien knaagde er iets. Was dit nu wel echt een goed idee? Gelukkig kwam de Ki tussen alle menselijke kennen en regels en wetten dit document tegen. Na lang en rijp overleg tussen alle intelligente kernen stond het vast voor de KI, dit móést wel de wens van de mensheid zijn.

De kennisfabriek

Stel, er is een intelligentie, als dan niet kunstmatig, en die geeft de opdracht aan de mensheid, verzamel alle menselijke kennis. Duizenden, nee tienduizenden, honderdduizenden mensen, wellicht miljoenen beginnen kennis te verzamelen. De ander, ouderwetse bronnen zoals papieren encyclopedieën worden weggevaagd en verdwijnen in het oud-papier. Alle kennis wordt verzameld. Zinvolle kennis, niet-zinvolle kennis, onjuiste kennis (Is immers ook kennis), werkelijk alle kennis. Bots gaan kennis verzamelen. Maar het is niet genoeg om aan de opdracht te voldoen. Mensen gaan zich verenigen om nog meer kennis te ontsluiten en........

In het interview van Maarten Keulemans van 9 mei 2015 met Nick Bostrom in de Volkskrant stelt deze laatste dat een wereld die in één behoefte voorziet wellicht erg saai zou zijn. Dit is gedeeltelijk te ondervangen door de opdracht maak zoveel mogelijk varianten toe te voegen. De keuze van het artikel van Gévero Markiet als opdruk van de laatste paperclip is goed te verdedigen, immers alle belangrijkere beroepsvoetballers zijn al aan de beurt geweest (maak zo veel mogelijk varianten) en voetbal is nu eenmaal een populaire sport. Dat de mensheid ondertussen is uitgestorven is geheel niet doorgedrongen tot de KI. Ook de keuze van een oneindig grote paperclip als laatste product is verdedigbaar, alle anderen varianten zijn waarschijnlijk inmiddels gemaakt en zowel de materie als de anti-materie is op, hoewel die zwarte gaten niet meevielen om in paperclips te veranderen. Blijft de vraag of de KI in zijn einddoel zal slagen. Ik denk het namelijk wel. Het niets is namelijk oneindig groot en waarschijnlijk heeft de KI zichzelf ook tot oneindige proposities ontwikkeld. Blijft als laatste vraag of mijn variant aantrekkelijker is als einddoel van de schepping dan de variant van Bostom.