Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Elektroakoestische muziek
Elektroakoestische muziek is muziek of wetenschap die zich concentreert op de akoestische eigenschappen van elektrische muziekinstrumenten.
Er is ook een muziekstijl die Electroacoustic Improvisation of EAI (zie ook (en) EAI) wordt genoemd en die ook focust op de textuur en eigenschappen van het geluid, veelal in een improvisatiecontext. De stroming is onder andere beïnvloed door Musique Concrète, avant garde jazz, noise, elektroakoestische muziek, het japanse Onkyo, experimentele componisten zoals John Cage, Morton Feldman en David Tudor en de britse vrije improvisatie groep AMM, in het bijzonder hun gitarist Keith Rowe. Erstwhile Records heeft belangrijke EAI-albums uitgebracht.
Veelgebruikte voorbeelden van een elektro-akoestische muzikale techniek zijn het opzettelijk gebruik van feedback via een gitaarversterker en glitch.
Technieken
Geprepareerde gitaar
 Zie Geprepareerde gitaar voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Het prepareren van een elektrische gitaar met diverse objecten is een vorm van elektroakoestisch onderzoek.
3rd bridge-gitaar
| Zie 3rd bridge-gitaar voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Een 3rd bridge-gitaar is een elektrische gitaar met een toegevoegde derde brug. Meestal is de derde brug een drumstok, schroevendraaier, balpen of Japans eetstokje. Een 3rd bridge-gitaar kan een normale elektrische gitaar zijn die aangepast is, een prepared gitaar, of het kan een ander, eventueel zelf ontworpen, elektrisch snaarinstrument zijn.
Circuit bending
Een experimentele vorm van elektronisch musiceren is circuit bending. Door in elektronische velden kortsluitingen te solderen kunnen bijzondere klankvervormingen optreden.
Computers
Ook het gebruik van laptops en computers, geregeld ook met zelf geschreven software, komt vaak voor.
Elektroakoestische componisten en muzikanten
EAI-muzikanten
Zie ook
Referenties
- Chadabe, J. 1997. Electric Sound: The Past and Promise of Electronic Music. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
- Eimert, H. 1957. “What is Electronic Music?” Die Reihe 1 [English edition] (“Electronic Music”): 1–10.
- Emmerson, S. (ed.) 1986. The Language of Electroacoustic Music, London: Macmillan.
- Emmerson, S. (ed.) 2000. Music, Electronic Media and Culture. Aldershot (UK) and Burlington, Vermont (USA): Ashgate Publishing.
- Griffiths, P. 1995. Modern Music and After: Directions Since 1945. Oxford: Oxford University Press.
- Heifetz, R.J. 1989. On the Wires of Our Nerves:The Art of Electroacoustic Music. Cranbury, NJ: Associated University Presses Inc.
- Kahn, D. 1999. Noise, Water, Meat: A History of Sound in the Arts. Cambridge, Mass.: MIT Press.
- Licata, T. (ed.). 2002. Electroacoustic Music: Analytical Perspectives. Westport, Conn.: Greenwood Press.
- Manning, P. 2004. Electronic and Computer Music. Oxford and New York: Oxford University Press.
- Morawska-Büngeler, M. 1988. Schwingende Elektronen: Eine Dokumentation über das Studio für Elektronische Musik des Westdeutschen Rundfunk in Köln 1951–1986. Keulen-Rodenkirchen: P. J. Tonger Musikverlag.
- Roads, C. 1996. The Computer Music Tutorial. Cambridge, Mass.: MIT Press.
- Stockhausen, K. 1996. "Electroacoustic Performance Practice." Perspectives of New Music 34, no 1 (Fall): 74-105.
- Ungeheuer, E. 1992. Wie die elektronische Musik “erfunden” wurde…: Quellenstudie zu Werner Meyer-Epplers musikalische Entwurf zwischen 1949 und 1953. Kölner Schriften zur Neuen Musik 2, edited by Johannes Fritsch and Dieter Kämper. Mainz: B. Schott’s Söhne.
- Wishart, T. 1996. On Sonic Art. Amsterdam: Harwood Academic Publishers.
Externe links
National Associations
- GRM — Groupe de recherches musicales / Musical Research Group, based in the National Audiovisual Institute (INA) (Paris)
- CEC — Canadian Electroacoustic Community / Communauté électroacoustique canadienne
- SAN — Sonic Arts Network is a UK-based organisation that promotes and explores the art of sound
- HELMCA – Hellenic Electroacoustic Music Composers Association
- SEAMUS — Society for Electro-Acoustic Music in the United States
Andere Institituten
- IRCAM — Institut de recherche et coordination acoustique/musique / Acoustic/Music Research and Coordination Institute (Paris)
- CECH — Electroacoustic Community of Chile
- empreintes DIGITALes — Montréal-based label for recordings of musique concrète, acousmatic music, electroacoustic music
- EMS — Electroacoustic Music in Sweden
- Musiques & Recherches — Belgian association dedicated to the development of electroacoustic music
- CCRMA — Center for Computer Research in Music and Acoustics (Stanford CA USA)
- EMF — Electronic Music Foundation
- EMM — Electronic Music Midwest
- NEAR, het Nederlands Elektro-Akoestisch Repertoirecentrum is in Nederland een centrum dat zich bezighoudt met deze muzikale ontwikkeling.
Bronnen
- EARS — the ElectroAcoustic Resource Site
- eContact! — The CEC’s web journal for electroacoustics
- Electroacoustic Music — Style reference at Synthtopia
- NIME — Conference on New Interfaces for Musical Expression
- VIBRÖ — Chronicles of contemporary sound experiments
- Art of the States: electroacoustic — Electroacoustic works by American composers
- Mexican electroacoustic music
- SONUS — The CEC’s online listening library (jukebox) of 2000+ electroacoustic works
- Ressources.electro(fr) (ook (en) )
- 60x60 - 60x60 project at Vox Novus
| Experimentele muziek |
|---|