Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Een rijk land moet rijk leven: Nederland op zoek naar balans

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Een rijk land moet rijk leven is een boek van de Nederlander Martin ten Cate, bankier bij ABN AMRO en bedrijfseconoom (micro-econoom). Het werd op 5 maart 2015 gepresenteerd en gevolgd door een forumdiscussie onder leiding van Han de Jong in het auditorium van het hoofdkantoor van ABN AMRO in Amsterdam.[1]

De panelleden waren:

Doelstelling

Het voorwoord van de auteur geeft in de laatste zin het doel van het boek aan:

"De doelstelling van dit boek is het starten van een breed nationaal debat over de (on)zin van ons enorme spaaroverschot."

Invalshoek

De auteur stelt de samenhang te onderzoeken tussen de Nederlandse hypotheekschuld, pensioenfondsen en staatsschuld.[2] Het jaarlijks verplicht fiscaal gunstig pensioensparen, Witteveenkader, heeft er volgens de auteur voor gezorgd dat de pensioenfondsen meer geld bezitten dan de Nederlandse hypotheekschuld en staatsschuld tezamen. Tevens blijken volgens de auteur de pensioenpremies een drijvende kracht achter het decennialange toenemende Nederlandse exportoverschot.

Samenvatting

De auteur geeft aan dat Nederland een rijk calvinistisch land is, dat niet naar zijn financiële mogelijkheden leeft. Daarmee berokkent Nederland zich volgens Ten Cate schade. De titel van het boek is tevens de laatste zin van het boek. De auteur noemt het daar een wenkend perspectief.[3]

Hoe komt Nederland volgens de auteur aan een oplopend exportoverschot van 60 miljard per jaar?

  • Via het systeem van verplicht sparen in de tweede pijler voor het pensioen, wordt jaarlijks 30 miljard [4] euro aan pensioenpremies verplicht collectief bespaard.
  • Het overschot op de lopende rekening was in Nederland voor de invoering van de euro al omgerekend 30 miljard euro op jaarbasis. De laatste jaren is dat overschot opgelopen tot 60 miljard euro.[5] Met een percentage van ruim 10% ligt dat fors hoger dan de maximaal toegestane 6% door de Europese Commissie in het kader van haar Macro Imbalance Procedure(MIP).[6]
  • In de twintigste eeuw belegde Nederlandse pensioenfondsen nog voor 90% binnen Nederland. Dat percentage is gedaald naar 14%.[7] De vorderingen op het buitenland van de pensioenfondsen zijn zo opgelopen tot boven de 1000 miljard euro. Dat levert een constante geldstroom richting Nederland op.
  • Jaarlijks wordt 30 miljard[8] euro aan pensioenpremie geheven en 25 miljard euro aan pensioenen uitbetaald. Anno 2015 zou volgens Ten Cate een omslagstelsel nog steeds goedkoper zijn. De opgespaarde pensioenpot van 1200 miljard valt dan volgens hem vrij. Dit bedrag is groter dan de staatsschuld en de hypotheekschuld tezamen.[9]
  • Het enorme spaaroverschot bij de pensioenfondsen zorgt voor lagere rentes op de kapitaalmarkt. Het gevolg is dat de pensioenpremies actuarieel moeten worden verhoogd wegens de lagere dekkingsgraad en de rente nog verder daalt. Het systeem van sparen voor je pensioen (= kapitaaldekkingsstelsel) leidt tot een gigantisch geldpakhuis dat andere eurolanden ontberen.
  • Het boek gaat naar het eind toe steeds meer over tot de beschrijving van wat de auteur een luxeprobleem noemt. Het geld van de pensioenfondsen heeft Nederland bij omschakeling naar een omslagstelsel over: 1200 miljard euro en het wordt elk jaar meer. Bijna 80.000 euro per Nederlander. De Nederlandse staat kan van dit bedrag 409 miljard[10] euro claimen als uitgestelde belastingheffing, waarmee de Nederlandse staatsschuld negatief wordt.
  • Nederland lijdt derhalve aan een gigantisch onderbesteding van circa 60 miljard per jaar.

Bronvermelding

rel=nofollow