Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Een gouden haan op een kerk ‘waar geen kip meer komt’

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Een gouden haan op een kerk ‘waar geen kip meer komt’

door Bas van de Hoeven

Een film van Jos Kruisbergen is als een tijdmachine. Neem de documentaire Kathedraal van Maas en Waal in oude luister hersteld uit 1999, die begint en hup, je staat weer in de vorige eeuw.

Pater Wouter Heuft sluit nog huwelijken, Jan Rikken fotografeert alles wat er gebeurt tussen Maas en Waal en Adrie van de Klok plaatst een gouden haan op de spits van de Drutense Ewaldenkerk. Van tevoren drinkt hij een biertje, niet tegen de zenuwen. ‘Als het mislukt, dan heb ik dat pilsje toch gehad’, zegt de oud-aannemer.

Het plaatsen van de vergulde haan is het officiële sluitstuk van de grondige renovatie die na de bouwvak in 1998 begon. Kruisbergen volgt de schilders Wim Visee en Kees van Arkel, kijkt mee hoe leidekkers hun oude ambacht uitoefenen en volgt het eerste huwelijk dat in de Ewaldenkerk wordt voltrokken nadat de steigers uit de kerk zijn gehaald. Renate Coppers en Erik Klaassen geven elkaar het jawoord, direct aan pater Heuft en via hem aan God.

Nardje van den Berg vertelt over de bange oorlogsjaren. Toen de Duitsers de toren kapot schoten. Vijf doden lagen er op een zaterdagmorgen voor de kerk. Van den Berg weet nog dat hij een brokstuk mee naar huis nam. ‘Als brandhout, uit pure armoede, maar ’s avonds kwam die lange kapelaan die balk weer ophalen.’

Gerrit Wolbrink, voorzitter van de restauratiecommissie, steekt zijn trots niet onder stoelen of kerkbanken. Hij vertelt dat de Ewaldenkerk, een in 1875 opgeleverd meesterwerk van architect Pierre Cuypers, nu weer vele jaren mee kan. Piet Zondag bekijkt de activiteiten met gemengde gevoelens. Hij denkt dat de haan niet meer op de toren komt. Op de vraag ‘waarom niet?’, antwoordt Zondag: ‘Er komt toch geen kip meer in de kerk.’