Communicatiemiddel

Een videogesprek tussen Zweden en Singapore.

Een communicatiemiddel oftewel communicatiemedium (mv. -media) is een apparaat of ander middel om te communiceren oftewel om een boodschap over een grotere afstand te (ver)zenden en/of ontvangen.

Moderne technische communicatiemiddelen

• een telefoon:
  • een zgn. vaste verbinding of lijn d.m.v. een bedraad telefoontoestel met eraan verbonden hoorn. Doorgaans alleen voor spraak. Maar recente technologie in de centrales maakt ontvangst van sms mogelijk na auditieve omzetting ervan.

    Een variante is de portable of draagbare telefoon op (evtl. oplaadbare) batterijen, waarbij een eenheid van hoorn, toetsenbord en nu vaak afleesscherm vrij verplaatsbaar is door het huis, met een max. afstand van ca. 25 m van de telefooncontactdoos;

  • een mobiele telefoon, zowel voor spraak als voor sms.
• een computer, doorgaans met een aansluiting op het internet voor onder meer E-mail.
• een radiotoestel, tot de jaren 50 met elektronenbuizen, later met transistoren en nu met IC's (Integrated Circuits; geïntegreerde schakelingen of chips).

Oudere technische communicatiemiddelen

• een semafoor.
• een telegraaf.
• een spreekbuis

Niet-technische, aloude communicatiemiddelen

• een postduif.
• een rooksignaal.
• een tamtam.

Andere vormen van communicatiemiddelen

• Verkeersmiddellen, communicatie, mogelijk gemaakt door bijvoorbeeld : autowegen of voertuigen.
• Post, communicatie middels post.
• Communicatiesatelliet, communicatie middels een ruimtesatelliet.
• Walkie-talkie, portofoon (ook : speelgoed).
• Muziek als communicatiemiddel.
• Scheidsrechtersfluitje.

  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Communication tools op Wikimedia Commons.

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

• Statistische gegevens over de verspreiding van communicatiemedia in de voornaamste landen (bron: Statistiek en Economische Informatie (FOD Economie, K.M.O., Middenstand en Energie))