Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Bernd Brackman

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Bernd Brackman (1960) is een Nederlandse pianist.

Opleiding

Bernd Brackman kreeg zijn eerste pianolessen op vierjarige leeftijd van zijn moeder Frieda Brackman-Hoogerwerf, pianiste en muzieklerares aan de Haarlemse Muziekschool. Hij vervolgde zijn opleiding bij Jaap Spaanderman en wijdde zich in die periode ook aan de studie van harmonie, contrapunt, analyse en compositie. Vanaf 1978 studeerde hij bij Jan Wijn aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam, waar hij in 1985 afstudeerde. Zijn kennis vervolmaakte hij bij meesters als Vlado Perlemuter, Támas Vasáry, György Sándor, Peter Feuchtwanger, Roberto Szidon, Naum Grubert, Leon Fleisher, en bij de violisten Sándor Vegh en Ivry Gitlis.

Prijzen en onderscheidingen

Tussen 1971 en 1975 won Bernd Brackman vier keer het Jeugd Muziek Concours voor Noord-Holland. Hij won het Willem Pijper Concours in Rotterdam (1981), de tweede prijs op het Europese Frank Martin Concours in Utrecht (1984), de Elisabeth Evertsprijs (1984) en het Jacques Vonk Concours in Amsterdam (1985).

Activiteiten

Het solorepertoire van Bernd Brackman reikt van Johann Sebastian Bach tot John Cage, met de nadruk op Bach, Ludwig van Beethoven, Franz Schubert, Frédéric Chopin, Maurice Ravel en Olivier Messiaen. Als kamermusicus werkt(e) hij samen met o.a. de violisten Jeroen de Groot, Marieke Blankestijn, Marin Mars en Daniel Rowland (EOE Optiebeurs-prijs 1995), de cellisten Hervé Hodan, Gregor Horsch, Angela Stevenson en Beitske Verheij, en de fluitisten Abbie de Quant en Jacques Zoon. Ook werkte Bernd Brackman samen met Hans Henkemans, Cor de Groot (piano à quatre mains), Daniël Wayenberg (diens Concert voor drie piano’s en orkest), Reinbert de Leeuw, Jan Willem de Vriend en Ed Spanjaard. Naast concertpianist is Bernd Brackman leraar. Verschillende leerlingen van hem wonnen prijzen op concoursen in binnen- en buitenland.

Discografie

  • Le Merle Noir, Franse fluitmuziek uit de twintigste eeuw (met Jacques Zoon)
  • Fin de Siècle, French Flute Masterpieces of the nineteenth century (met Jacques Zoon)
  • Nederlandse muziek voor fluit en piano (met Jacques Zoon, Edison Klassiek 1997).
  • Het complete repertoire voor cello en piano van Heitor Villa-Lobos (met Beitske Verheij)
  • The French collection (met Jeroen de Groot)
  • Unforgettable (met Jeroen de Groot)

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel is (gedeeltelijk) overgenomen vanaf beitske-verheij.nl, dat onder CC-BY-SA/GFDL beschikbaar is.
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow