Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Anne Frank Huis

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Het Anne Frank Huis is een monument ter gedachtenis aan Anne Frank en haar familie. Het huis staat in Amsterdam aan de Prinsengracht 263-267.

Geschiedenis

Prinsengracht 263 is samen met Prinsengracht 265 in 1635 gebouwd door Dirk van Delft, eigenaar van verschillende percelen in de buurt. Van ±1740 tot 1764 woonde er de schatrijke drogerijenhandelaar Isaäc van Vleuten. Hij verbouwde in 1740 het pand, waarbij onder andere de voorgevel werd vernieuwd en een achterhuis gebouwd. Rond 1840 vond opnieuw een verbouwing plaats. Toen werd de topgevel vervangen door een eenvoudige rechte kroonlijst, een lijstgevel waar er velen van zijn. In de tweede helft van de 19e eeuw vond de firma A. d'Ailly in chemicaliën hier onderdak. Van 1928 tot eind 1939 was de pianolarollenfabriek Euterpe er gevestigd.

Onderduik van de familie Frank

Op 1 december 1940 verhuisde Otto Frank zijn bedrijven Opekta, en Pectacon van Singel 400 naar Prinsengracht 263. In de loop van 1942 werd begonnen met het inrichten van een schuilplaats op de eerste en tweede verdieping van het achterhuis, en op 6 juli dook het gezin Frank er onder. Op 13 juli volgde het gezin Van Pels (in het dagboek van Anne Frank de familie Van Daan genoemd), en in augustus werd een draaikast aangebracht die de toegang tot de onderduikruimte moest verbergen. In november dook Fritz Pfeffer, een kennis van Otto Frank, er ook onder. Slechts enkele medewerkers van Opekta waren op de hoogte van de aanwezigheid van de onderduikers. Op de begane grond van het achterhuis bevond zich een magazijn, en de onderduikers moesten daarom overdag heel stil zijn om hun aanwezigheid niet te verraden.

Het Anne Frank Huis staat in de schaduw van de Westertoren. In Annes dagboek is te lezen welke belangrijke rol de toren heeft gespeeld in haar onderduikperiode in het achterhuis.

Op 4 augustus 1944 viel Oberscharführer Karl Silberbauer met vier Nederlandse helpers het pand binnen, na een telefonische tip. Er was sprake van verraad. Alle onderduikers werden gearresteerd, evenals twee helpers, Victor Kugler en Johannes Kleiman. Het dagboek van Anne Frank werd gered door Franks medewerksters Bep Voskuijl en Miep Gies.

Museum

Na de Tweede Wereldoorlog keerde Otto Frank als enige overlevende terug. Opekta bestond nog, en Frank zette het bedrijf weer voort maar trok zich in 1953 terug. Nadat Opekta was verhuisd wilde de toenmalige eigenaar NV Berghaus (een mantelfabriek) het pand laten slopen. De publieke verontwaardiging was echter zo groot dat Berghaus besloot het pand te schenken. Op 3 mei 1957 werd de Anne Frank Stichting opgericht met het doel het pand te herstellen. Na een inzamelingsaktie onder leiding van de Amsterdamse burgemeester Gijs van Hall konden ook de buurpanden Prinsengracht 265 t/m 275 en Westermarkt 16 t/m 20 worden aangekocht. Prinsengracht 263 en 265 werden gerestaureerd; 263 werd het Anne Frank Museum, terwijl in 265 een internationaal jeugdcentrum werd gehuisvest. De andere panden werden gesloopt om plaats te maken voor een studentenhuis waarin in de zomer deelnemers van zomercursussen konden worden gehuisvest. Op 3 mei 1960 werd het Anne Frank Huis als museum geopend. Het museum trekt bijna 1 miljoen bezoekers per jaar waarvan de meesten uit het buitenland.

Omdat het huis met de smalle trappen niet berekend bleek op de honderdduizenden bezoekers werden in 1987 plannen gemaakt voor de uitbreiding van het museum. Na eerdere afgewezen plannen kreeg het museum in 1990 toestemming om te bouwen. In 1997 werd de in 1962 gebouwde studentenflat rechts van het Anne Frank Museum, op de hoek van de Prinsengracht en de Westermarkt, gesloopt en vervangen door een moderne nieuwbouwvleugel van het museum, ontworpen door architectenbureau Benthem Crouwel, waarin 20 eenpersoons-wooneenheden zijn opgenomen.

Het Holocaust Onderwijs Centrum in het Japanse Hiroshima heeft een replica gebouwd van het Achterhuis van Anne Frank. De ruimte werd dinsdag 2 oktober 2007 opengesteld voor het publiek.

Door de sloop van de studentenflat kreeg men korte tijd een uniek zicht op de zijgevel van Prinsengracht 263 en 265. Goed te zien was de structuur van deze standaard-grachtenpanden, bestaande uit een voor- en een achterhuis. Ook was opeens de 150 jaar oude kastanjeboom te zien in de tuin achter het Anne Frank Huis. Anne heeft over de boom geschreven in haar dagboek. In augustus 2004 werd ontdekt dat de boom erg rot is en werd besloten hem te kappen. Door de grote publieke verontwaardiging hierover is geld vrijgemaakt om de boom te stutten. Op 23 augustus 2010 is de kastanje toch omgewaaid.

Reconstructie

Nadat alle museale voorzieningen (in- en uitgangen, toiletten, informatiebalie, educatieve ruimtes, mediatheek, boekhandel en café) naar de nieuwbouw waren verplaatst, kon het interieur van Prinsengracht 263 worden gereconstrueerd zoals het was in Annes tijd. Het voorhuis is in de oorspronkelijke staat teruggebracht. Het magazijn van Opekta, het bedrijf van Otto Frank, is weer terug, de vloer is weer van klinkers en ook de muren zijn in de oude staat teruggebracht. De matglazen toegangsdeur met loket die toegang gaf tot het voorkantoor van Miep Gies is terug. Het privékantoor van Otto Frank in het achterhuis heeft nog de originele meubels, zoals de brandkast en de archiefkasten. Het ernaast gelegen keukentje met het granieten aanrechtje is gereconstrueerd. De plaatjes die Anne op de muren in haar kamertje in het achterhuis plakte, zijn gerestaureerd en achter glas te zien. Ook de vertrekken van de familie Van Pels op de derde verdieping zijn geconserveerd. Het Anne Frank Huis geeft een goed beeld van een eenvoudig vooroorlogs interieur van een bedrijfs- en woonpand.

De hele operatie, de bouw van de nieuwbouw, de verplaatsing van het museum en reconstructie en restauratie van het Anne Frank Huis, kostte 23 miljoen gulden. Op 28 september 1999 werd het vernieuwde museum door Koningin Beatrix geopend.

50 jaar

In het kader van het 50-jarig bestaan van het Anne Frank huis zal i.s.m. de Stichting in 2010 een grafische biografie verschijnen met de titel "Het leven van Anne Frank", samengesteld door Sid Jacobson (schrijver) en Ernie Colón) (illustrator).
ISBN 978 0 8090 2685 2 (paperback) en ISBN 978 0 8090 2684 5 (hard cover)

Externe links

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Anne Frank House op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • Website van het Bureau Monumentenzorg Amsterdam [1]
  • Het Anne Frank Huis : een biografie / Jos van der Lans, Herman Vuijsje. - Amsterdam : Boom, cop. 2010. - 306 p. : ill., plgr. ; 24 cm. Met lit. opg., reg.. ISBN 978-90-8506-939-3
rel=nofollow
52° 22' NB, 4° 53' OL