Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

American Standard Version

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
American Standard Version van 1901,
in de uitgave van 1944, gedrukt door het Wachttoren-, Bijbel- en Traktaatgenootschap van Jehovah's Getuigen.

De American Standard Version (Nederlands: De Amerikaanse Standaard Vertaling) is een protestantse Bijbelvertaling in de Engelse taal. Wegens zijn goede reputatie kreeg de American Standard Version de bijnaam „the Rock of Biblical Honesty” („de Rots van Bijbelse Eerlijkheid”).[1]

Naamgeving

De naam van de Bijbelvertaling luidt voluit Revised Version, Standard American Edition. In de periode na de eerste uitgave in 1901 was de vertaling aanvankelijk het best bekend onder deze naam. Spoedig kwamen andere benamingen in omloop: American Revised Version, American Standard Revision, American Standard Revised Bible, en American Standard Edition. Tegen de tijd dat het copyright werd hernieuwd in 1929, had de benaming American Standard Version zich ingeburgerd.[2]

Medewerkers

De American Standard Version (ASV) werd in 1901 uitgegeven door Thomas Nelson & Sons. Philip Schaff was voorzitter van het vertaalcomité.

George E. Day was de secretaris van het ’American Committee of Revision’ (het herzieningscomité) en van ’the Old Testament Company’. Joseph Henry Thayer was de secretaris van ’the New Testament Company’. Ezra Abbot had, als vooraanstaand tekstcriticus, vaak een beslissennde invloed in tekstuele kwesties. Hij behoord tot de oorspronkelijke ’New Testament Company’.

Geschiedenis

Het werk aan de American Standard Version was een gevolg van de herziening van de King James Version (Authorized Version) van 1611 waaraan in Engeland werd gewerkt. Deze herziene versie werd uitgegeven MN 1881 en staat bekend als de English Revised Version.

Er werd een uitnodiging naar religieuze leiders in Amerika gestuurd om Bijbelwetenschappers te laten meewerken aan de Revised Version. [Philip Schaff]] maakte hieruit in 1870/1871 een selectie van dertig vertalers, die vanaf 1872 aan het werk gingen.[2]

Gebruikte tekstversies

De gevolgde bronteksten voor het Nieuwe Testament waren de Griekse tekstuitgave van Westcott en Hort, bijbelgeleerden van de Universiteit van Cambridge, uit 1881. Voor het Oude Testament werd de Masoretische tekst gebruikt. Het archiefmateriaal van het Amerikaanse herzieningscomité wordt bewaard in de bibliotheek van de American Bible Society in New York.

Voorstellen van de Amerikaanse herzieners zouden worden geaccepteerd wanneer twee derden van de Engelse herzieners hiermee akkoord ging. De overeenkomst was dat de suggesties van de Amerikaanse herzieners zouden worden klonen in een Appendix, maar dat de Amerikaanse herzieners 14 jaar zouden wachten voor zij een versie zouden uitgeven met hun voorgestelde herzieningen in de hoofdtekst.

Kenmerken

De bijbelversie wordt gekenmerkt door het gebruik van de Goddelijke Naam Jehovah op meer dan 6.870 plaatsen. De herzieners leggen uit in het voorwoord: „De verandering die in het Appendix [van de English Revised Version] werd voorgesteld — die waardoor ’HEER’ en ’GOD’ (in kleine kapitalen gedrukt) door ’Jehovah’ worden vervangen — is er een die voor velen onwelkom zal zijn, aangezien de vervangen uitdrukkingen zo veelvuldig voorkomen en zo bekend zijn. Na een zorgvuldige beschouwing kwamen de Amerikaanse herzieners echter tot de unanieme overtuiging dat een joods bijgeloof, op grond waarvan men de Goddelijke Naam als te heilig beschouwde om uitgesproken te worden, niet langer in de Engelse of in een andere vertaling van het Oude Testament diende te domineren, zoals het dat gelukkig ook niet doet in de veelvuldige versies die gemaakt werden door moderne zendelingen. Deze Gedenknaam, uitgelegd in [Exodus 3:14,15] en steeds weer beklemtoond in de originele tekst van het Oude Testament, verwijst naar God als de persoonlijke God, de Verbondsgod, de God van openbaring, de Bevrijder, de Vriend van zijn vol; niet slechts de abstracte „Eeuwige” zoals in vele Franse vertalingen, maar de altijdlevende Helper van diegenen die in moeilijkheden zitten. Deze persoonlijke naam, met zijn rijkdom aan heilige associaties, is nu hersteld op de plaats in de heilige tekst waarop hij ontegenzeglijk recht heeft.”[3]

Zij standaardiseerden het gebruik van het woord „Sjeool” (Engels: Sheol) voor „het graf”, „de put”, en „hel”, waar de herzieners van de Revised English Version in 29 van de 64 gevallen „Sjeool” (Sheol) gebruikten.

Ook letten ze op de grammaticale nauwkeurigheid van het moderne Engels, gebruikten moderne in de plaats van archaïsche spelling, en zochten naar andere woorden voor onbegrijpelijk geworden woorden en uitdrukkingen, en voor fabelwoorden als „eenhoorn” en „draak” die in de Authorised (King James) Version voorkwamen.

Totdat de Revised Standard Version en andere vertalingen werden uitgebracht, werd de ASV veelvuldig gebruikt door Amerikaanse protestanten.

Herzieningen van vertalingen

De tekst van de American Standard Version was de gedeeltelijke basis voor de volgende vertalingen:

Het gebruik van de ASV door Jehovah’s Getuigen

In 1944 verwierf het Wachttoren-, Bijbel- en Traktaatgenootschap de rechten om American Standard Version uit te geven. Op 10 augustus 1944 werd deze uitgave voor het eerst vrijgegeven door Nathan Homer Knorr, de president van het Wachttorengenootschap op een congres in Buffalo. Bij die gelegenheid waren toehoorders uit zeventien locaties via telefoonlijnen verbonden met het congres in Buffalo.

De editie van 1944 bevatte aan het eind van een uitgebreide concordantie van bijbelse woorden, namen en uitdrukkingen. In 1958 bracht het Wachttorengenootschap een versie uit in pocket-formaat. Deze werd geleidelijk vervangen door de Nieuwe-Wereldvertaling van de Heilige Schrift.[4]

Tot 1992 waren er ruim 1.039.400 exemplaren verspreid.

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow