Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Yvonne Keuls

Uit Wikisage
Versie door Mdd (overleg | bijdragen) op 10 nov 2019 om 18:43 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Yvonne_Keuls&oldid=54532667)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow
Bestand:Yvonne Keuls.jpg
Keuls in 2010

Yvonne Keuls (Batavia, 17 december 1931) is een Nederlandse schrijfster.

Levensloop

Yvonne Keuls werd geboren in 1931 in Nederlands-Indië en kwam op zevenjarige leeftijd naar Nederland. Veel van haar boeken werden bekroond en zijn uitgegroeid tot klassiekers van de Nederlandse literatuur.

Populariteit

De populariteit van Keuls is zowel te danken aan haar toegankelijke schrijfstijl als aan de keuze van de thema's van haar boeken, zoals drugsverslaving, oorlog, dakloosheid en pedofilie. Keuls' werk werd onder meer vertaald in het Deens, Duits, Engels, Frans, Fries, Hongaars, Italiaans en Zweeds.

Televisie

Begin jaren '70 was Keuls een vast panellid in de NCRV-quiz Zo Vader, Zo Zoon en de varianten daarop. Destijds was ze nog tamelijk onbekend als schrijfster. In de jaren 80 nam zij deel aan het panelprogramma Daar zeg je zowat van de NCRV.

Bibliografie

  • Kleine muizen (eenakter) (1965, uitgezonden op televisie 20 mei 1966, officieel gepubliceerd in 1981)
  • Onbegonnen werk (voor televisie) (1967), bekroond met de Mr. H.G. van der Vies-prijs
  • De toestand bij ons thuis (met kindertekeningen van Otto Dicke) (1969) Uitg. Ad. Donker, Rotterdam
  • Jan Rap en z'n maat (toneel) (1977), over het wel en wee van de bewoners en personeelsleden van een opvanghuis voor dakloze jongeren. De toneelversie is diverse malen te zien geweest. In 1978 bekroond met de Prijs der Kritiek van de Nederlandse theatercritici en in 1979 met Het Zilveren Jongeren Paspoort. De verfilming in 1989 werd geregisseerd door Ine Schenkkan.
  • Keuls potje (1979)
  • Een doekje voor het bloeden (1980)
  • Keulsiefjes (1980)
  • De moeder van David S., geboren 3 juli 1959 (1980), over de problemen van een moeder die haar kind aan de drugs ten onder ziet gaan en alles probeert te doen om dat te voorkomen.
  • Regenwormen (1981)
  • Het verrotte leven van Floortje Bloem (1982), over een meisje dat door allerlei omstandigheden in de drugs- en prostitutiewereld verzeild raakt.
  • Annie Berber en het verdriet van een tedere crimineel (1985), over een kinderrechter die pedofiele contacten onderhoudt.
  • De arrogantie van de macht (1986)
  • Daniël Maandag (1988)
  • Alle Indische tantes (1988)
  • De tocht van het kind (1990)
  • Meneer en mevrouw zijn gek (1992), bekroond met de Floortje Bloem Prijs
  • Die kat van dat mens (1993)
  • Lowietjes smartengeld of: Het gebit van mijn moeder (1995)
  • Keulsiefjes (1996)
  • Mevrouw mijn moeder (1999), over de relatie met haar Nederlands-Indische moeder, die op 96-jarige leeftijd is overleden. Ook de manier waarop haar moeder tegen de 'Nederlandse' wereld aankijkt komt aan de orde. Bekroond met de Trouw Publieksprijs
  • Dochters (1999)
  • Indische Tantes (2001)
  • Madame K: Van Indisch kind tot Haagse dame (2001)
  • Familiegedoe (2004)
  • Trassi tantes (2004)
  • Benjamins bruid (2008)
  • Allemaal beestjes (2009) bundeling dierenverhalen, speciaal voor de Boekenweek
  • Koningin van de nacht (2013) over een halfjoods gezin dat probeert te overleven tijdens de oorlog
  • Rapport Tommie (2014), heruitgave van Annie Berber en het verdriet van een tedere crimineel (1985), met een nieuwe inleiding van de schrijfster en een nawoord van Rudie Kagie.

Externe links