William Howard Hay

William Howard Hay (Hartstown, Pennsylvania, 14 december 1866– 20 april 1940) was een Amerikaans arts en de directeur van het East Aurora Sun and Diet Sanatorium. Hij is vooral bekend voor zijn dieet, gebaseerd op voedselcombinaties.

Loopbaan

Hay gradueerde aan de New York University Medical College in 1891 en kreeg zijn medische toelating in Pennsylvania. Hij had dan een praktijk in Youngsville, en was de ’surgeon’ (’chirurg’) van de American Tinplate Company van New Castle.

Hay had overgewicht en leed aan een zware nierziekte (nefritis / de ziekte van Bright), waar de gevestigde geneeskunde in die tijd niets kon tegen doen. Toen hij te horen kreeg dat hij niet lang meer te leven had, begon hij manieren te zoeken om zijn conditie te verbeteren. Toen hij las over het volk van de Hunza’s in de Himalaya, dat zich uitsluitend voedt met natuurlijke levensmiddelen zoals vruchten, groenten, melk, noten en volkorenproducten, zich in de natuur beweegt, en aan geen enkele beschavingsziekte lijdt, trok dit zijn aandacht.

Dr. Hay besloot dat voeding zo natuurlijk en zuiver mogelijk zou moeten zijn en niet te veel zuurvormende producten zou mogen bevatten. Hij schakelde om naar vegetarische voeding, en at slechts één keer per dag: ’s avonds.

Hij dronk geen koffie meer en stopte enkele maanden later met roken. Na een drietal maanden had hij heel wat gewicht verloren, en hij begon verbeteringen in zijn gezondheidstoestand te bemerken. Aangespoord door deze ervaringen, gebruikte hij de volgende tien jaar om natuurgeneeskunde en voedselcombinaties te bestuderen.

Een aantal van de voedingsprincipes die hij begon te volgen kwamen overeen met die van dr. Ragnar Berg.

Hay ontwikkelde in 1907 het principe om eiwitrijke en koolhydratenrijke voeding gescheiden te houden. Hij stelde dat alle beschavingsziekten te wijten zijn aan een verzuring (acidose) van het lichaam, die vooral veroorzaakt wordt door een gemengde opname van eiwiten en koolhydraten. Beide soorten voeding moeten op een andere manier worden verteerd. Wanneer ze gelijktijdig in het verteringsstelsel komen, zijn gistings- en rottingsprocessen in de dunne darm het gevolg. Angezien peulvruchten zowel proteïnen als koolhydraten bevatten, vond hij deze ongeschikt voor de menselijke voeding.

Volgens Hay verloopt de vertering beter, wanneer men eiwitrijke en koolhydratenrijke voedingsmiddelen apart gebruikt, omdat de voor de vertering benodigde enzymes bij een aparte opname beter kunnen functioneren. Het enzyme ptyaline kan dan ongestoord zetmeel opsplitsen in tussenproducten zoals maltose. Het enzyme pepsine is werkzaam bij het opsplitsen van eiwitten. Door een snellere vertering blijft het voedsel niet onnodig lang in de darmen liggen.

Dr. Hay overleed in 1940 als gevolg van een een auto-ongeluk op 74-jarige leeftijd.

Wetenschappelijke inschatting

De alvleesklier (pancreas) kan verschillende enzymen voor de spijsvertering tegelijkertijd afscheiden, ongeacht of men koolhydraten of eiwitten heeft gegeten. Dit is strijdig met de basisveronderstellingen waarop het dieet van Hay gebaseerd is. Hoewel de koolhydratenvertering inderdaad al in de mond begint, en de eiwitvertering in de maag, worden beide voedingsstoffen vooral in de dunne darm verteerd; gelijktijdig verteren van koolhydraten en eiwitten is geen probleem.

Publicaties

• The Medical Millennium, 1927.
• Health via food, 1929.
• Building better bodies, 1932.
• A new health era, 1933.
• Weight control, 1935.
• The Hay system of child development, [met Esther L. Smith], 1936.
• Some human ailments, 1937.
• A new health era, 1939.
• Who are the quacks?, 1940.
• Superior health through nutrition, 1944.
• What price health, 1946.
• Medical millennium, 1947.
• How to always be well, 1967.

Zie ook

• Voedselcombinatie volgens de dr. Hay-methode