Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Vladimir Chodov

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 15 jan 2018 om 19:47 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vladimir_Chodov&oldid=3946882 13 mei 2006 Paul Pieniezny 26 apr 2006)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bestand:Vladimir Khodov.jpg
Vladimir Khodov

Vladimir (Anatoljevitsj) Chodov (1976 - 3 september 2004) (Russisch: Владимир Анатольевич Ходов) was een van de leiders bij de gijzelingsactie in een school in Beslan.

Jeugd

Vladimir Chodov werd geboren als Vladimir Samosjkin in Berdjansk in Oekraïne (toen Oekraïense SSR). Toen hij drie jaar oud was, hertrouwde zijn 39-jarige moeder Aleksandra met de 54 jaar oude Noord-Ossetische legeringenieur Anatoli Chodov, en verhuisde naar Elchotovo (een dorpje op 40 kilometer afstand van Beslan) waar ze in een ziekenhuis werkte als verloskundige. [1] Anatoli adopteerde Vladimir en één jaar later, in 1980, werd een tweede zoon Boris geboren. Nadat beide ouders uit elkaar gingen, verhuisde Aleksandra met haar zonen naar Beslan, waar beiden naar de School Nummer Eén gingen die later aangevallen werd. Vladimir, die hier de naam Samosjkin gebruikte, onderscheidde zich van zijn medeleerlingen door goede uitslagen (oa voor Russisch), een haast ziekelijke ambitie, en een hautaine houding tegenover zijn leeftijdgenoten, terwijl Boris door de leraars als een hooligan bestempeld werd. Nadat beide kinderen de lagere school beëindigd hadden, keerden Aleksandra, Vladimir and Boris terug naar Elchotovo.

Later

In 1996 werd Boris veroordeeld tot zeven jaar celstraf wegens moord. Tijdens één van zijn bezoeken aan de gevangenis van Majkop werd Vladimir in 1998 genoodzaakt te vluchten, nadat tegen hem een aanklacht wegens verkrachting was ingediend. Hij verbleef hierna twee jaar bij zijn grootvader in Berdjansk. Volgens de politie bezocht hij daarna islamististische kringen in de Russische deelrepubliek Adygea, volgde les in een madrassa in Tsjerkessië en vocht in Tsjetsjenië, eerst als kok bij de rebellengroep rond Roeslan Gelajev, maar toen die naar Georgië vluchtte, bij een groep rond Iljes Gortsjichanov. [2]

Boris, die zich in de gevangenis tot de islam bekeerd had, kwam vervroegd vrij. Hij begon een handel met wapens en drugs uit Tsjetsjenië en ontvoerde op 1 juli 2003 een meisje van het dorp als bruid. Omdat zij met hem niet wou huwen, haalde haar familie haar weg. Enkele dagen later kwam het tot een gevecht tussen haar neef en Boris, waarbij Boris gedood werd. Op de begrafenis van Boris kwam de al lang afwezige Vladimir in moslimkleren en in het gezelschap van twee bebaarde mannen (waarvan één later door de dorpelingen herkend werd onder de dode gijzelnemers van Beslan) het lijk opeisen voor een islamitische begrafenis. Hierna werd hij door de plaatselijke politie aangehouden en onder duistere omstandigheden weer vrijgelaten. De verantwoordelijke voor Beslan, Sjamil Basajev, beweerde later dat de politie Vladimir vrij liet in ruil voor de belofte voor de overheid te spioneren in de groep rond Basajev.

Nog in 2003 verloor het gezin Anatoli, wellicht ook door overlijden.

Volgens de politie had Vladimir dan al deelgenomen aan een "Taliban" training camp in Galasjki (Ingoesjetië), en keerde hij na zijn vrijlating daar terug. Op 3 februari 2004, in Vladikavkaz, werden een jonge soldaat en een vrouw in zijn nabijheid het slachtoffer van een bom. Al op 21 februari werd Vladimir tot de hoofdverdachte verklaard nadat hij herkend was op een video-opname van een nabije bank die het doel van de aanslag was. Nadat bij een andere bekeerling in Elchotovo een wapenarsenaal was ontdekt, werd Vladimir Chodov opgenomen op de internet-"Gezocht" pagina's van de FSB, ook onder zijn codenaam "Abdullah". Hij kreeg ook de verantwoordelijkheid voor een mislukte aanslag op de trein van Moskou naar Vladikavkaz (dichtbij het treinstation van Elchotovo) in mei. [3]

De gijzeling

Volgens inwoners van Elchotovo verbleef Vladimir in de zomer van 2004 gewoon bij zijn moeder. Op 1 september 2004 kwam hij ook in Beslan aan in een aparte wagen, met vier of vijf medestanders.

Een andere leider van de gijzeling stelde Vladimir aan de gegijzelden voor als "één van jullie, bereid om jullie allen neer te schieten." Volgens verschillende gegijzelden was Vladimir of Abdullah ook één van de wreedste gijzelnemers.

Tijdens de gijzeling werd Vladimirs moeder door de FSB gevraagd om haar zoon op te bellen. Zij vroeg haar zoon herhaaldelijk om de kinderen vrij te laten. Vladimir vroeg haar niet terug te bellen en nam afscheid.

Volgens verschillende versies was Vladimir Chodov de tweede gijzelnemer die gedood werd. Desondanks liepen geruchten dat hij de gijzeling overleefd had. Een foto van zijn lijk werd op Internet gepubliceerd. [4]

Na zijn dood

Na de gijzeling liepen allerlei soms wilde geruchten, o.a. over het aanbod aan een moeder om haar kinderen vrij te laten als ze een sjahida-riem zou dragen, over een familielid van zijn vader die dankzij Vladimir als één van de weinige mannen de gijzeling overleefde, en over het feit dat Vladimir de bestorming overleefd zou hebben, waarna hij zelfmoord zou gepleegd hebben in de gevangenis.

Sjamil Basajev claimde bijna een jaar later dat Vladimir Chodov een geheime agent van de FSB was, die overliep naar zijn groep en zo de inval in Noord-Ossetië vergemakkelijkte. Het relaas van Basaev bevatte een aantal manifeste onjuistheden. [5] Een brief geschreven door 30 inwoners van Elchotovo stelde een al lang durende corruptie bij de lokale politie aan de kaak. [6] De nieuwe minister van binnenlandse zaken van Noord-Ossetië, Soslan Sikojev sloot tegenover een journalist van Trud hoge bescherming voor de Chodovfamilie binnen de lokale politie niet uit. [7]

Na de terroristische actie in Beslan werd in Elchotovo een volksvergadering gehouden waarop geëist werd dat Vladimirs moeder, Aleksandra Samosjkina uit het dorp, en zelfs uit Noord-Ossetiê verbannen zou worden. Ondertussen was zij al vrijgelaten door de FSB en naar een kennis in Vladikavkaz verhuisd. [8]

Links

Noten

  1. ^ Vremja Novostej Профессиональные террористы, Убитые в Беслане боевики прошли подготовку в диверсионных лагерях - 14 september 2004 (ru)
  2. ^ Mosnews South Russia Region Evicts Mother of Beslan Hostage-Taker - 4 oktober 2004
  3. ^ Newsru.ru В Северной Осетии взорван поезд Москва-Владикавказ - 29 mei 2004 (ru)
  4. ^ Foto van het lijk van Chodov
  5. ^ Yahoo-groups: Chechnya Short-list: Basayev's words cause controversy
  6. ^ МОНИТОРИНГ СМИ: Абдулла даже своему отцу желал смерти. В редакцию "КП" пришло письмо от односельчан Владимира Ходова (он же Абдулла), принимавшего участие в захвате школы в Беслане - 18 september 2004 (ru)
  7. ^ Gazeta Trud ОН И МЕРТВЫЙ НАВОДИТ УЖАС НА ДНЯХ СХОД СЕВЕРООСЕТИНСКОГО СЕЛА ЭЛЬХОТОВО РЕШИЛ ВЫСЕЛИТЬ ОТТУДА АЛЕКСАНДРУ САМОШКИНУ, МАТЬ ОДНОГО ИЗ САМЫХ ЗЛОБНЫХ ТЕРРОРИСТОВ БАНДЫ, ЗАХВАТИВШЕЙ В СЕНТЯБРЕ ШКОЛУ В БЕСЛАНЕ - 14 oktober 2004 (ru)
  8. Zie noot mosnews