Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Viktor Schauberger: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 10: | Regel 10: | ||
| religieuzetitel = | | religieuzetitel = | ||
| religieuzenaam = | | religieuzenaam = | ||
| handtekening = | | handtekening = Viktor_schauberger_signature.jpg | ||
| geboortedatum = [[30 juni]] [[1885]] | | geboortedatum = [[30 juni]] [[1885]] | ||
| geboorteplaats = Holzschlag in Schwarzenberg am Böhmerwald | | geboorteplaats = Holzschlag in Schwarzenberg am Böhmerwald | ||
| Regel 25: | Regel 25: | ||
| tijdvak9 = | | tijdvak9 = | ||
| functie9 = | | functie9 = | ||
| partners = | | partners = Maria | ||
| kinderen = | | kinderen = Walter, Margarete en Huberta Schauberger | ||
| religie = | | religie = | ||
| politieknaam = | | politieknaam = | ||
| Regel 43: | Regel 43: | ||
Viktor Schauberger werd geboren als achtste van twaalf kinderen van Leopold Schauberger en diens echtgenote Josefa, geboren Klimitsch. Net zoals zijn vader en grootvader, wou hij boswachter worden. | Viktor Schauberger werd geboren als achtste van twaalf kinderen van Leopold Schauberger en diens echtgenote Josefa, geboren Klimitsch. Net zoals zijn vader en grootvader, wou hij boswachter worden. | ||
Van 1906 tot 1908 vervuilde hij zijn militaire dienstplicht. Kort na de geboorte van zijn zoon Walter werd hij wegens het uitbreken van de [[Eerste Wereldoorlog]] in 1914 opnieuw opgeroepen voor het leger.<ref name=bio>http://www.pks.or.at/v_biography.html</ref> | Van 1906 tot 1908 vervuilde hij zijn militaire dienstplicht. Kort na de geboorte van zijn zoon Walter werd hij wegens het uitbreken van de [[Eerste Wereldoorlog]] in 1914 opnieuw opgeroepen voor het leger.<ref name=bio>http://pks.or.at/viktor-schauberger/ <!---http://www.pks.or.at/v_biography.html ---></ref> | ||
In 1919 werd hij benoemd tot boswachter,<ref name=bio/> en in de periode van 1920 tot 1924 werkte hij voor onder Prins Adolf von Schaumburg-Lippe als hoofdboswachter met de verantwoordelijkheid over meer dan 21.000 ha woud en jachtgebieden in Brunnenthal/Steyrling, in het Oostenrijkse district Kirchdorf/Krems.<ref name=bio/> | In 1919 werd hij benoemd tot boswachter,<ref name=bio/> en in de periode van 1920 tot 1924 werkte hij voor onder Prins Adolf von Schaumburg-Lippe als hoofdboswachter met de verantwoordelijkheid over meer dan 21.000 ha woud en jachtgebieden in Brunnenthal/Steyrling, in het Oostenrijkse district Kirchdorf/Krems.<ref name=bio/> | ||
Versie van 26 jul 2020 19:00
| Viktor Schauberger | ||
| ||
| Algemene informatie | ||
| Handtekening | 
| |
| Geboren | 30 juni 1885, Holzschlag in Schwarzenberg am Böhmerwald | |
| Overleden | 25 september 1958, Linz | |
| Nationaliteit | Oostenrijks | |
| Bekend van | houtdrijfinstallatie, waterbehandeling, alternatieve aandrijfkracht | |
| Beroep | bosbeheerder, uitvinder | |
| Overige informatie | ||
| Partner(s) | Maria | |
| Kinderen | Walter, Margarete en Huberta Schauberger | |
Viktor Schauberger (Holzschlag in Schwarzenberg am Böhmerwald, 30 juni 1885 – Linz, 25 september 1958) was een Oostenrijks boswachter, consulent van het Oostenrijkse ministerie voor land- en bosbouw, natuuronderzoeker en uitvinder.
Leven
Viktor Schauberger werd geboren als achtste van twaalf kinderen van Leopold Schauberger en diens echtgenote Josefa, geboren Klimitsch. Net zoals zijn vader en grootvader, wou hij boswachter worden.
Van 1906 tot 1908 vervuilde hij zijn militaire dienstplicht. Kort na de geboorte van zijn zoon Walter werd hij wegens het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 opnieuw opgeroepen voor het leger.[1]
In 1919 werd hij benoemd tot boswachter,[1] en in de periode van 1920 tot 1924 werkte hij voor onder Prins Adolf von Schaumburg-Lippe als hoofdboswachter met de verantwoordelijkheid over meer dan 21.000 ha woud en jachtgebieden in Brunnenthal/Steyrling, in het Oostenrijkse district Kirchdorf/Krems.[1]
Schauberger zag hoe de forellen jaarlijks stroomopwaarts trokken en vroeg zich af hoe het kwam dat ze wel leken stil te hangen in het water, zonder zichtbare krachtinspanning en hoe ze vervolgens snel vooruit schoten. De forellen leken gebruik te maken van de kracht van de spiraalvormige waterstroming.
Gevelde boomstammen werden gewoonlijk op het water drijvend getransporteerd. Schauberger observeerde de moeilijkheden die zich hierbij voordeden. In 1922 ontwierp en bouwde Schauberger nieuwe houtdrijfinstallaties in Steyrling,[1] gebaseerd op zijn observaties van de natuurlijke draaibeweging van het water. Met deze installatie konden de kosten voor het hakken en transporteren van het hout worden gereduceerd tot een tiende van de vroegere prijs.[1] Schauberger werd gepromoveerd tot Wildmeister,[1] en in 1924 benoemd tot Rijksadviseur inzake houtdrijfinstallaties.[1]
In 1926 bouwde hij in Neuberg an der Mürz een installatie om boomstammen te transporteren. Over deze installatie werd in 1933 zelfs een documentairefilm gedraaid: Tragendes Wasser.[1] Verdere installaties werden in 1928 gebouwd in Oostenrijk, Joegoslavië en Bulgarije.[1]
Schauberger onderzocht de mogelijkheden van een alternatief soort motor, die geen afvalstoffen zou produceren zoals de gebruikelijke ontploffingsmotor. In de jaren 1931 tot 1952 bleef hij pogingen ondernemen om een machine te maken die energie zou maken uit lucht en water. Toen dit zonder succes bleef, richtte hij zijn aandacht weer op de mogelijkheid van de forellen om in bergriviertjes moeiteloos naar boven te zwemmen.
Door een intrige van de Weense ingenieursvereniging werd Schauberger in 1941 tijdelijk in de psychiatrische instelling van Mauer-Öhling gestopt en vervolgens onder voortdurende observatie door de SS geplaatst. Hetzelfde jaar werkte Schauberger bij Messerschmidt in Augsburg aan motorkoelingssystemen en correspondeerde hij met vliegtuigconstructeur Heinkel over vliegtuigturbines.[1]
In 1944 werkte Schauberger verder aan de repulsinemachine aan het Technisch College te Rosenhügel in Wenen. Tegen mei 1945 was een prototype klaar.
In 1945 begon hij te werken aan de Klimator. Dit toestel had als doel de lucht in woonruimtes af te koelen en te verwarmen.[2]
Na de oorlog werd Schauberger door Amerikaanse agenten benaderd en negen maanden in de gevangenis gezet.
Daarna zette hij zijn werkzaamheden verder. Hij onderzocht het produceren van elektriciteit door middel van een waterdraaikolk in een gesloten circuit. Ook ontwierp hij een koperen ploeg en deed proefnemingen met spiraalvormige waterleidingen.
Verblijf in de V.S.
In 1958 bood een concern uit de Verenigde Staten geld aan voor praktische experimenten met implosie-energie. Schauberger werd door de vertegenwoordigers Karl Gerchsheimer en Norman Dodd, in opdracht van de industrieel Robert Donner uitgenodigd naar Texas. Gerschsheimer zorgde ook voor contacten met Harold W. Totten, eigenaar van de Washington Iron Works, Inc. Viktor Schauberger ging met zijn zoon Walter en zijn schoonzoon dr. W. Luib naar Red River County. Maar Schauberger werd achterdochtig dat men zijn ontdekkingen zou gebruiken om een nog krachtigere waterstofbom te ontwerpen. Na een verblijf van drie maanden gedurende de hete zomermaanden en na een hevige discussie met de baas van de onderneming, stond Schauberger erop om naar Oostenrijk terug te keren. Om te mogen vertrekken moest hij eerst een in het Engels opgestelde overeenkomst ondertekenen dat elk verder onderzoek in verband met implosie aan de Amerikanen zou toekomen en dat hij zijn werk geheim moest houden. Alle meegebrachte documenten, prototypes en apparatuur werden in de VS achtergelaten.[1]
Op 25 september, vijf dagen na zijn terugreis naar Oostenrijk, overleed Viktor Schauberger.[1]
Viktor Schaubergers zoon Walter (1914–1994) studeerde fysica en onderzocht de wetenschappelijke basis van zijn vaders ideeën en apparaten. Hij richtte het PKS-instituut op (PKS: Pythagoras-Kepler System).
De kleinzoon Jörg Schauberger (1954) studeerde wiskunde en fysica en begon met een uitgeverij, waarin boeken en dvd’s over de werken van van Viktor en Walter Schauberger worden uitgegeven.
Werken
Uit zijn natuurobservaties trok Viktor Schauberger conclusies, die hem vraagtekens lieten zetten bij het tot nu toe bekende natuurwetenschappelijke wereldbeeld. Hij stelde dat de natuur gebruik maakt van een nog onbekend bewegingsprincipe dat hij „implosie” noemde. Hij meende dit op macrokosmisch niveau te herkennen in de „schroefachtige bewegingen” van de planeten en op microkosmisch niveau in de ellipsoïde banen van de elektronen in het atoommodel van Bohr. Hij stelde dat deze „cycloïde bewegingsvormen” op alle niveaus van de natuurkundige werkelijkheid van belang zouden zijn. Uit deze stelling leidde hij zijn motto af: „die Natur kapieren und kopieren” (de natuur begrijpen en kopiëren).[3]
Toestellen die hij repulsine of repulsator noemde, en die hij had gebouwd als transportmiddel of om energie op te wekken, werden in de Tweede Wereldoorlog onderzocht op hun capaciteit om als wonderwapen (Wunderwaffe) te worden gebruikt.[4]
Patenten
Weblinks
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 http://pks.or.at/viktor-schauberger/
- º Callum Coats, Living Energies, 2002. ISBN 0-7171-3307-9
- º Siegbert Lattacher, Viktor Schauberger – auf den Spuren des legendären Naturforschers. Ennsthaler, Steyr 2003, p. 223-228.
- º Zeit online, 4 april 2012, NS-Zeit in Österreich: Wiege der Nazi-Ufos
