Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Van Vloten: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(+ Cat)
k (typografische aanhalingstekens „” ’)
Regel 2: Regel 2:
'''Van Vloten''' is een [[Nederland]]s [[Lijst_Nederland's_Patriciaat#V|patricisch geslacht]].<ref name="cbgdeel88">{{cite web | url=http://194.171.109.12/news/328/Nieuw+deel+in+de+reeks+Nederland%92s+Patriciaat+verschenen | title=Nieuw deel in de reeks Nederland’s Patriciaat verschenen | publisher=''Centraal Bureau voor de Genealogie'' | date=26 augustus 2008 | accessdate=10 Januari 2012}}</ref>
'''Van Vloten''' is een [[Nederland]]s [[Lijst_Nederland's_Patriciaat#V|patricisch geslacht]].<ref name="cbgdeel88">{{cite web | url=http://194.171.109.12/news/328/Nieuw+deel+in+de+reeks+Nederland%92s+Patriciaat+verschenen | title=Nieuw deel in de reeks Nederland’s Patriciaat verschenen | publisher=''Centraal Bureau voor de Genealogie'' | date=26 augustus 2008 | accessdate=10 Januari 2012}}</ref>


De stamvader van het geslacht was Cornelis van Vloten die woonde in de Haar ([[Vleuten]]).<ref name="nedpat5p420">''Nederland´s Patriciaat'' 5<sup>e</sup> editie. ''Centraal Bureau voor de Genealogie''. 1914. p.420</ref> De familie is voornamelijk bekend geworden door [[Johannes van Vloten]], die [[Baruch Spinoza|Spinoza's]] werk herontdekte en diens [[vrijdenkerij]] voortzette en vanwege zijn drie dochters die elk trouwden met een belangrijke schrijver of kunstenaar van de [[Beweging van Tachtig]].
De stamvader van het geslacht was Cornelis van Vloten die woonde in de Haar ([[Vleuten]]).<ref name="nedpat5p420">''Nederland’s Patriciaat'' 5<sup>e</sup> editie. ''Centraal Bureau voor de Genealogie''. 1914. p.420</ref> De familie is voornamelijk bekend geworden door [[Johannes van Vloten]], die [[Baruch Spinoza|Spinoza’s]] werk herontdekte en diens [[vrijdenkerij]] voortzette en vanwege zijn drie dochters die elk trouwden met een belangrijke schrijver of kunstenaar van de [[Beweging van Tachtig]].


==Enkele bekende leden van dit geslacht==
==Enkele bekende leden van dit geslacht==
* [[Johannes van Vloten]] (1740–1809), Nederlands theoloog, vader van:<ref name="nedpat5p422">''Nederland´s Patriciaat'' 5<sup>e</sup> editie. ''Centraal Bureau voor de Genealogie''. 1914. p.422</ref>
* [[Johannes van Vloten]] (1740–1809), Nederlands theoloog, vader van:<ref name="nedpat5p422">''Nederland’s Patriciaat'' 5<sup>e</sup> editie. ''Centraal Bureau voor de Genealogie''. 1914. p.422</ref>
** [[Martha van Vloten]] (1857–1943), vrouw van [[Frederik van Eeden]]<ref name="nedpat5p422"/>
** [[Martha van Vloten]] (1857–1943), vrouw van [[Frederik van Eeden]]<ref name="nedpat5p422"/>
** [[Betsy van Vloten]] (1862–1946), vrouw van [[Willem Witsen]]<ref name="nedpat5p422"/>
** [[Betsy van Vloten]] (1862–1946), vrouw van [[Willem Witsen]]<ref name="nedpat5p422"/>
Regel 11: Regel 11:


==Wapen==
==Wapen==
Het wapen bestaat uit een ''"groen klaverblad in zilver, vergezeld door drie duiven van natuurlijke kleur"''.<ref name="cbgfamiliewapen">{{cite web | url=http://194.171.109.12/index.php?registratiecode=HDATNL017908&status=D&exact=JA&cat=HDAT&zoekterm=Vloten,%20van | title=Van Vloten familiewapen | publisher=''Centraal Bureau voor de Genealogie'' | accessdate=10 Januari 2012}}</ref>
Het wapen bestaat uit een ''„groen klaverblad in zilver, vergezeld door drie duiven van natuurlijke kleur”''.<ref name="cbgfamiliewapen">{{cite web | url=http://194.171.109.12/index.php?registratiecode=HDATNL017908&status=D&exact=JA&cat=HDAT&zoekterm=Vloten,%20van | title=Van Vloten familiewapen | publisher=''Centraal Bureau voor de Genealogie'' | accessdate=10 Januari 2012}}</ref>


==Literatuur==
==Literatuur==
* ''Nederland´s Patriciaat'' 5<sup>e</sup> editie. ''Centraal Bureau voor de Genealogie'' 1914
* ''Nederland’s Patriciaat'' 5<sup>e</sup> editie. ''Centraal Bureau voor de Genealogie'' 1914
* ''Nederland’s Patriciaat'' 88<sup>e</sup> editie. ''Centraal Bureau voor de Genealogie'' 2007/’08
* ''Nederland’s Patriciaat'' 88<sup>e</sup> editie. ''Centraal Bureau voor de Genealogie'' 2007/’08
* Stokvis, Pieter.; Uuden, Cornelie van. ''De gezusters van Vloten. De vrouwen achter Frederik van Eeden, Willem Witsen en Albert Verwey''. ''Uitgeverij Bert Bakker''. Amsterdam 2007
* Stokvis, Pieter.; Uuden, Cornelie van. ''De gezusters van Vloten. De vrouwen achter Frederik van Eeden, Willem Witsen en Albert Verwey''. ''Uitgeverij Bert Bakker''. Amsterdam 2007
Regel 22: Regel 22:
{{References}}</div>   
{{References}}</div>   
}}
}}
[[Categorie:genealogie]]
[[Categorie:Genealogie]]

Versie van 11 jan 2012 18:54

Van Vloten familiewapen uitgevoerd in glas-in-lood.

Van Vloten is een Nederlands patricisch geslacht.[1]

De stamvader van het geslacht was Cornelis van Vloten die woonde in de Haar (Vleuten).[2] De familie is voornamelijk bekend geworden door Johannes van Vloten, die Spinoza’s werk herontdekte en diens vrijdenkerij voortzette en vanwege zijn drie dochters die elk trouwden met een belangrijke schrijver of kunstenaar van de Beweging van Tachtig.

Enkele bekende leden van dit geslacht

Wapen

Het wapen bestaat uit een „groen klaverblad in zilver, vergezeld door drie duiven van natuurlijke kleur”.[4]

Literatuur

  • Nederland’s Patriciaat 5e editie. Centraal Bureau voor de Genealogie 1914
  • Nederland’s Patriciaat 88e editie. Centraal Bureau voor de Genealogie 2007/’08
  • Stokvis, Pieter.; Uuden, Cornelie van. De gezusters van Vloten. De vrouwen achter Frederik van Eeden, Willem Witsen en Albert Verwey. Uitgeverij Bert Bakker. Amsterdam 2007

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

rel=nofollow