Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

UNESCO: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=UNESCO&oldid=51626217)
 
(stek)
 
Regel 157: Regel 157:
{{Appendix}}
{{Appendix}}
{{Navigatie organisaties Verenigde Naties}}
{{Navigatie organisaties Verenigde Naties}}
 
{{stek}}
[[Categorie:UNESCO| ]]
[[Categorie:UNESCO| ]]
[[Categorie:7e arrondissement (Parijs)]]
[[Categorie:7e arrondissement (Parijs)]]

Huidige versie van 27 nov 2020 om 20:11

rel=nofollow

De Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization, UNESCO) is een gespecialiseerde organisatie van de Verenigde Naties met als missie het bijdragen aan de vredesopbouw, armoedebestrijding, duurzame ontwikkeling en interculturele dialoog door onderwijs, wetenschap, cultuur en communicatie. De UNESCO is opgericht op 16 november 1945 en haar hoofdkantoor staat in Parijs.

Werkwijze

De UNESCO vervult als gespecialiseerde VN-organisatie vijf rollen voor de wereldgemeenschap in het kader van de in de inleiding genoemde UNESCO missie. Deze rollen zijn:

  • Ideeënproeftuin, inclusief vooruitzien
  • Regelgever
  • Uitwisselingsplaats/coördinatiecentrum
  • Mogelijkhedenschepper in lidstaten
  • Katalysator voor internationale samenwerking

Prioriteiten

De UNESCO ziet twee wereldwijde prioriteiten: Afrika en gelijkheid tussen man en vrouw. Daarnaast is er aandacht voor de jeugd, de minst ontwikkelde landen, de kleine eilandstaatontwikkelingslanden, achtergestelde en buitengesloten groepen en de zwakste delen van een samenleving inclusief oorspronkelijke bevolkingsgroepen.

Middellangetermijnstrategie

De UNESCO werkt met een middellangetermijnstrategie die zes jaar omspant. De huidige middellangetermijnstrategie 2008-2013 is vastgesteld tijdens de 34ste Algemene Conferentie van 16 oktober tot 2 november 2007.

De vijf hoofddoelen die de UNESCO zich in de periode 2008-2013 stelt zijn:

  • Kwalitatief goed onderwijs voor iedereen.
  • Wetenschappelijke kennis en wetenschappelijk beleid mobiliseren voor duurzame ontwikkeling.
  • Opkomende ethische uitdagingen aan de orde stellen.
  • Culturele diversiteit en interculturele dialoog bevorderen.
  • Iedereen omvattende kennissamenlevingen opbouwen met behulp van informatie en communicatie.

Tweejarenprogramma

In de tweejarenprogramma's wordt de middellangetermijnstrategie uitgewerkt in concrete aanpakken voor de vijf UNESCO aandachtsgebieden (onderwijs, natuurwetenschappen, sociale wetenschappen, cultuur en communicatie/informatie).

Werelderfgoed

Een redelijk bekende activiteit van de UNESCO is het werelderfgoedprogramma. Sinds 1972 stimuleert de UNESCO de bescherming van werelderfgoed (World Heritage) door het opstellen van een werelderfgoedlijst door de UNESCO Commissie voor het Werelderfgoed. Deze lijst bevat onroerende goederen met een uitzonderlijke en universele natuur- en/of cultuurwaarde. In 1992 is de UNESCO gestart met het Memory of the World-programma, bedoeld om het wereldgeheugen te beschermen. Dit programma heeft in 1995 aanleiding gegeven tot de oprichting van de Werelderfgoedlijst voor documenten. Ook is er aandacht voor immaterieel erfgoed en onderwater cultuurerfgoed. Er staan op dit moment 1031 monumenten op de lijst van materiaal erfgoed van UNESCO en daarvan zijn er 48 bedreigd.[1]

Lijst van directeuren-generaal

  1. Julian Huxley (Verenigd Koninkrijk, 1946–1948)
  2. Jaime Torres Bodet, (Mexico, 1948–1952)
  3. John Wilkinson Taylor, (Verenigde Staten, 1952–1953)
  4. Luther Evans, (Verenigde Staten, 1953–1958)
  5. Vittorino Veronese, (Italië, 1958–1961)
  6. René Maheu, (Frankrijk, 1961–1974)
  7. Amadou-Mahtar M'Bow, (Senegal, 1974–1987)
  8. Federico Mayor Zaragoza, (Spanje, 1987–1999)
  9. Koïchiro Matsuura, (Japan, 1999–2009)
  10. Irina Bokova, (Bulgarije, 2009–2017)
  11. Audrey Azoulay, (Frankrijk, 2017– )

Geschiedenis

Bestand:Unesco-IHE.JPG
UNESCO-IHE Institute for Water Education in Delft

Op 16 november 1945 komen vertegenwoordigers van 37 landen in Londen bijeen om de constitutie van de UNESCO te ondertekenen, die in werking treedt op 4 november 1946, na ratificatie door 20 ondertekenende landen. Twee jaar later beveelt de UNESCO haar lidstaten aan om gratis basisonderwijs verplicht en universeel te maken. De Co-ordinating Committee for International Voluntary Service (CCIVS) wordt opgericht, met o.a. het doel om internationale samenwerking en intercultureel begrip te bevorderen door middel van internationale vrijwilligersprojecten.

In 1952 wordt een intergouvernementele conferentie door de UNESCO bijeengeroepen die de Universele Conventie inzake Auteursrecht aanneemt. In de decennia na de Tweede Wereldoorlog beschermde deze Conventie het auteursrecht van de vele staten die toen geen partij waren bij de Conventie van Bern ter Bescherming van Literaire en Kunstwerken (1886).

1956: De Republiek van Zuid-Afrika trekt zich terug uit de UNESCO met als reden dat sommige UNESCO-publicaties neerkomen op 'inmenging in de rassenproblemen' van dat land. In 1994 keert men terug onder leiding van Nelson Mandela.

1958: Ingebruikname van het UNESCO-hoofdkwartier te Parijs, ontworpen door Marcel Breuer (VS), Pier-Luigi Nervi (Italië) en Bernard Zehrfuss (Frankrijk).

1960: Lancering van de Nubiëcampagne in Egypte, ter verplaatsing van de Grote Tempel van Aboe Simbel om te voorkomen dat deze wordt overspoeld door de Nijl na constructie van de Aswandam. Gedurende deze twintigjarige campagne worden 22 monumenten en architecturale complexen verplaatst. Dit is de eerste en grootste van een reeks campagnes, waaronder ook Moenjodaro (Pakistan), Fez (Marokko), Kathmandu (Nepal), Borobudur (Indonesië) en de Acropolis (Griekenland) vallen.

1968: De UNESCO organiseert de eerste intergouvernementele conferentie over milieu en ontwikkeling, nu bekend als 'duurzame ontwikkeling'. Die leidt tot het opzetten van het Mens- en Biosfeerprogramma (MAB).

1972: De Werelderfgoedconventie wordt aangenomen. Het Werelderfgoedcomité wordt opgericht in 1976 en de eerste locaties worden in 1978 opgenomen op de Werelderfgoedlijst.

1974: Paus Paulus VI kent de Johannes XXIII Vredesprijs toe aan de UNESCO.

1975: In Tokio wordt onder auspiciën van de VN en de UNESCO de Universiteit van de Verenigde Naties opgericht.

1978: De UNESCO neemt de Verklaring inzake Rassen en Rassendiscriminatie aan. Opeenvolgende rapporten van de directeur-generaal over dit onderwerp halen de pseudowetenschappelijke basis van racisme overtuigend onderuit.

1980: Publicatie van de eerste twee delen van de Algemene Geschiedenis van Afrika van de UNESCO. Soortgelijke reeksen gaan over andere regio's, zoals Centraal-Azië en de Cariben.

1984: De Verenigde Staten trekken zich terug uit de UNESCO, met als reden onvrede over het management en andere zaken. Het Verenigd Koninkrijk en Singapore volgen in 1985. Het budget van de organisatie daalt aanzienlijk.

1990: De Wereldconferentie over Onderwijs voor Allen in Jomtien in Thailand besluit tot een wereldwijde beweging ten behoeve van basisonderwijs voor alle kinderen, jongeren en volwassenen. Tien jaar later spreekt het Wereldonderwijsforum te Dakar een engagement uit voor het bereiken van basisonderwijs voor iedereen tegen het jaar 2015.

1992: Ontstaan van het Geheugen van de Wereldprogramma om onvervangbare bibliotheek- en archiefcollecties te beschermen. Thans omvat dit ook geluids-, film- en televisiearchieven.

1994: Zuid-Afrika keert onder leiding van Nelson Mandela terug binnen de UNESCO.

1997: Het Verenigd Koninkrijk keert terug binnen de UNESCO.

1998: De Universele Verklaring over het Menselijk Genoom en de Mensenrechten, die door de UNESCO is ontwikkeld en in 1997 is aangenomen, wordt door de VN erkend.

1999: Directeur-generaal Koichiro Matsuura start hervormingen om de staf en de activiteiten van de Organisatie te herstructureren en decentraliseren.

2001: De Algemene Conferentie neemt de Universele Verklaring over Culturele Diversiteit aan.

2003: De Verenigde Staten keren terug binnen de UNESCO. De Algemene Conferentie neemt de Conventie ter bescherming van het Immaterieel Cultureel Erfgoed aan.

2005: De Algemene Conferentie neemt de Conventie over de Bescherming en Promotie van de Diversiteit van Culturele Expressies aan.

2007: Singapore keert terug binnen de UNESCO.

2011: De Palestijnse Autoriteit wordt toegelaten als volledig lid van UNESCO.[2][3] Als reactie op het Palestijnse lidmaatschap heffen de VS en Israël al hun financieringen van de organisatie op.[4]

2013: Wegens het uitblijven van contributie is het stemrecht van de Verenigde Staten en Israël ingetrokken.

2017: De Verenigde Staten kondigen aan per 31 december 2018 uit de UNESCO te stappen.[5][6] Israel zegt te volgen.[7]

Zie ook

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
 
rel=nofollow