Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Tosefta

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

De Tosefta (Aramees: תוספתא) is een compilatie van mondelinge tradities (’de mondelinge wet’) uit de rabbijnse periode.

Inhoud

Het woord Tosefta komt uit het Aramees en betekent aanvulling of toevoeging. In veel gevallen is de Tosefta een aanvulling op de Misjna (het belangrijkste Joodse werk dat de mondelinge wet bevat) en een verzameling naast de Misjna.[1] De Tosefta ontstond tegelijkertijd met of kort na de Misjna.

Net als de Misjna is de Tosefta ingedeeld in zes hoofdafdelingen of (Sedariem). De hoofdafdelingen zijn onderverdeeld in traktaten, (Masechtot). Slechts vier Misjna-traktaten ontbreken in de Tosefta, namelijk: Avot, Tamied, Midot en Kiniem. Desondanks is de Tosefta omvangrijker dan de Misjna.[1] De tekst van de Tosefta en van de Misjna loopt in veel gevallen parallel, met het verschil dat de wetten in de Misjna meestal anoniem zijn, terwijl ze in de Tosefta worden toegeschreven aan tannaïem. In sommige gevallen wijkt de tekst van de Tosefta af van die van de Misjna.

De Tosefta is geschreven in rabbijns Hebreeuws en Aramees.

Door de eeuwen heen zijn er verschillende commentaren op de Tosefta geschreven door vooraanstaande joodse geleerden.

Geschiedenis

De Tosefta werd omstreeks 220 n.Chr. gecodificeerd. Volgens Rabbijnse traditie waren rabbi Chija bar Abba I en rabbi Hosaäja hiervoor verantwoordelijk.

Handschriften

  • Handschrift Erfurt: oudste handschrift, 12e/13e eeuw, onvolledig; staatsbibliotheek van Berlijn.
  • Handschrift Wenen: oudste complete handschrift, late 13e eeuw; Nationale Bibliotheek van Oostenrijk.
  • Handschrift Londen: 15e eeuw, onvolledig, British Library, Londen.

Veel oude fragmenten zijn gevonden aan het einde van de 19de eeuw in een opslagruimte (Geniza) van een oude synagoge in Caïro. De Bar-Ilan Universiteit in Ramat Gan (Israël) heeft deze fragmenten online gezet.[2] In 1521 werd het eerste exemplaar van de Tosefta gedrukt in Venetië door Daniel Bomberg, samen met Sefer Halachot van Yitschak Alfasi.

Literatuur

  • M. S. Zuckermandel, Tosefta, Mischna und Boraitha in ihrem Verhältnis zueinander. Delen 1–2. Kauffmann, Frankfurt am Main 1908-1909, (supplement 1910).
  • J. Neusner, The Tosefta. Translated from the Hebrew, 6 delen, New York 1977-1981

Zie ook

Weblinks

Wikisource  (he) קטגוריה:תוספתא op Wikisource

Jewish Encyclopedia 1906  (en) Tosefta, in: Jewish Encyclopedia, New York: Funk & Wagnalls, 1901-1906. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

The Catholic Encyclopedia (1917)  (en) Tosephta, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

Religie-info-site: Artikel over de TOSEFTA

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Tosefta op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Referenties

rel=nofollow
rel=nofollow