Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Tobit

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 22 nov 2011 om 19:33 (persoonsverwarring Tobias en Tobit)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Tobit is een ’apocrief’ boek dat in de katholieke en orthodoxe traditie als deuterocanoniek boek bij het Oude Testament wordt gerekend. Het boek is waarschijnlijk geschreven rond 200 v.Chr. en werd wel eens „het meest perfecte van de Hebreeuws idylles” genoemd.[1] Het maakt deel uit van sommige Septuaginta-handschriften.

Rafaël ontmoet Tobias (door Pieter Lastman

Tobias en zijn zoon Tobit spelen de hoofdrollen in dit boek. Tobias, een vrome jood uit de stam Naftali, wordt naar Ninive gedeporteerd en huwt er met Anna. Wanneer Sanherib[2] de koning van Assyrië joodse volksgenten doodt, begraaft Tobit hun lichamen. Sanherib bestraft Tobit door al zijn bezittingen te plunderen. Bovendien wordt hij blind doordat vogeldrek in zijn ogen valt. Maar Tobias heeft in het verleden een kleine schat achtergelaten bij iemand in Medië, en stuurt nu zijn zoon Tobit op pad om die op te halen.

Op zijn reis naar Ekbatana (Rages) krijgt Tobias gezelschap van een engel in mensengedaante die zich later voorstelt als ’Rafaël’ (bet. ’God geneest’). Tobias herkent hem echter niet als engel. Rafaël is gestuurd na gebeden van Tobit èn van Sara.

Deze Sara stond zeven maal op het punt te trouwen, maar al haar aanstaanden werden in de nacht voor het huwelijk verslonden door Asmodeüs, een demon. Sara bad God zodoende om een nieuwe man, en nu eentje die niet verslonden zou worden.

Met hulp van Rafaël verslaat Tobit de demon, vindt hij Sara en brengt hij zijn vaders schat naar huis. Met de gal van een vis die hij samen met Rafaël heeft gevangen, geneest Tobias zijn vaders blindheid. Een deel van de schat wordt als aalmoezen weggegeven.

Later, op de leeftijd van honderdachtenvijftig, overlijdt Tobias. Voor zijn dood voorspelt hij zijn zoon de ondergang van Ninive, en raadt hem aan met zijn gezin de stad te ontvluchten. De voorspelling komt uit.

Moraal en Betekenis

Het boek is te vergelijken met de Joodse wijsheidsliteratuur. De waarde van gebed, aalmoezen geven wordt in het boek benadrukt, evenals respect voor de doden. Daarnaast geeft het boek een beeld van de tussenkomst van engelen.

Tekst

De tekst is slechts uit de tweede hand bekend in uiteenlopende Griekse tekstoverleveringen, waarvan de verhouding tot een verondersteld Hebreeuws of Aramees origineel duister is.[3]

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

Verwijzingen en noten

  1. º Lancelot Brenton, The Septuagint with Apocrypha, Samuel Bagster & Sons, Londen, 1851, Deel “The Books of the Apocrypha”, p. i.
  2. º Sennacherim, WV
  3. º De Bijbel — uit de grondtekst vertaald. Willibrordvertaling, 1982. Inleiding op Tobit, Judit, Ester.
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikisource  Het boek van Tobía op Wikisource