Ter Engelen

Dienstencentrum Ter Engelen is een Limburgse organisatie voor kinderen en volwassenen met een verstandelijke beperking. De hoofdzetel is gevestigd in Maaseik.

Zowel jonge kinderen als volwassenen kunnen er terecht. Elke vorm van ondersteuning is aangepast aan een specifieke behoefte. Dienstencentrum Ter Engelen is een vzw die opgesplitst is in 4 units die tot op zekere hoogte autonoom werken. Elke unit werkt in een eigen regio en voor een eigen publiek.

Ontstaan

De indirecte geschiedenis van Ter Engelen gaat terug tot de 17de eeuw toen de orde der Capucijnen een kerk en aanpalend klooster bouwden in Maaseik. De kerk en het klooster zijn gedeeltelijk gerestaureerd en te bezoeken. Na de Franse revolutie beleven de Capucijnen een moeilijke tijd in Maaseik. In 1832 wordt in Tilburg, een nieuwe congregatie gesticht. Eerwaarde heer Zwijsen richt de 'Zusters van Liefde van Onze Lieve Vrouw Moeder van Barmhartigheid 'op. Reeds in 1840 komen er vier zusters naar Maaseik en betrekken daar het Capucijnenklooster. Zij zijn de stichters van wat toen 'Onze Lieve Vrouw Ter Engelen' was. Zij zorgden voor een aantal meisjes met een visuele of auditieve beperking (destijds doofstommen genaamd). Zij waren het eerste publiek van Ter Engelen. Vanaf 1938 gaat men zich geleidelijk aan meer en meer toeleggen op de opvoeding van en het onderwijs aan verstandelijk beperkte meisjes. In 1963 worden de resterende blinde en dove kinderen overgebracht naar andere gespecialiseerde instellingen.

De jaren ’70

De jaren ’70: golf van sociale vernieuwing bereikt ook Maaseik. De mondiale sociale invloeden van de jaren ’60 dringen vanaf de jaren ’70 ook door in Vlaanderen en in Dienstencentrum Ter Engelen. ‘Zelfbeschikking’, ‘emancipatie’ en ‘privacy’ zijn termen die ook in de opvang en begeleiding van kinderen met een handicap een voedingsbodem vinden. Dat kan echter maar gerealiseerd worden door kleinere en beter aangepaste leefgroepen te organiseren. En daarvoor dient er buiten de muren van het ‘Klein Kloosterke’ te worden gebouwd.

Vanaf 1972 worden ook jongens tot 13 jaar in het internaat van Dienstencentrum Ter Engelen opgenomen.

In 1973 start naast de internaatsopvang een semi-internaat voor schoolgaande kinderen van het buitengewoon onderwijs.

De jaren ’80

De jaren ’80: Ter Engelen breekt uit zijn muren In 1980 kan één van Vlaanderens mooiste internaten in gebruik worden genomen. Het is gelegen op het domein Siemkensheuvel en omvat 10 paviljoenen voor 100 minderjarige jongens en meisjes met een handicap. De begeleiding van de kinderen blijft niet beperkt tot binnen de muren van de instelling. Meer en meer worden het hele gezin en de omgeving van het kind betrokken in de behandeling.

Bovendien ontstaat vanaf 1980 een sterke tendens tot daling van het aantal minderjarigen en wordt de behoefte aan opvang en begeleiding van volwassenen met een verstandelijke handicap steeds duidelijker. Vanaf dan worden er snel en planmatig de dagcentra, tehuizen niet-werkenden en werkenden uitgebouwd over een regio van Maaseik tot Bree en Maasmechelen. Er komt ook een fusie met een organisatie uit Hasselt, Het Roer.

Actueel: unitwerking

Dienstencentrum Ter Engelen bestaat uit 4 units, een dienst begeleid wonen én Assist (dienstverlening voor mensen met een eigen budget). Unit Open Kans omvat initiatieven voor volwassenen met een beperking te Bree. Unit De Kade biedt zorg en begeleiding aan volwassenen met een beperking in Maaseik en Maasmechelen. Unit Het Roer richt zich tot volwassenen en kinderen met een verstandelijke beperking in Hasselt. Alle units voor volwassenen hebben een sterk uitgebouwde ambulante werking. Unit Siemkensheuvel richt zich tot kinderen met een verstandelijke beperkingen tot kinderen met gedrags- en emotionele stoornissen in Maaseik en Dilsen-Stokkem. Ook hier is er een ambulante werking.