Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Synaxarion: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
(cat) |
||
| Regel 21: | Regel 21: | ||
}} | }} | ||
[[Categorie: Kerkgeschiedenis]] | [[Categorie: Kerkgeschiedenis]] | ||
[[Categorie: | [[Categorie: Liturgisch boek]] | ||
Versie van 20 okt 2014 11:19
Een Synaxarion (Gr. Συναξάριον, Lat. ook Synaxarium) is een liturgisch boek, dat in de Oosterse kerken wordt gebruikt. Het bevat heortologische aantekeningen: notities over de religieuze feestdagen in een kerkelijk jaar. Daarnaast bevat het de perikopen, de Misorde en hagiografie van de heiligen wier feestdag wordt gevierd. Daarin stemt het overeen met een martyrologie uit de Rooms-katholieke kerk.
Een synaxarion voor de stad Constantinopel is vermoedelijk op keizer Constantijn VII (905-959) terug te voeren. Later werd dit geldig voor de hele chalkedonische orthodoxie. De Bollandist Hippolyte Delehaye gaf een historische recensie van het boek uit. Een andere recensie ging verder in op het Griekse Menaion (het orthodoxe liturgische maandboek). Deze werd rond het midden van de 12e eeuw in Constantinopel door Russische en Bulgaarse geestelijken naar het Oudkerkslavisch vertaald en uitgebreid met beschrijvingen van Slavische heiligenlevens. Deze Slavische versie staat bekend onder de naam ’Proloog’. Het synaxarion wordt tot op heden in de oostelijke kerken gebruikt.
Definities
In loop van de tijd varieerde de betekenis die men aan het woord synaxarion gaf. Eerst werd er alleen een index mee bedoeld van de Bijbelse en andere lessen die in de kerk gelezen werden. In deze betekenis komt het overeen met het Latijnse Capitulare en Comes. Later werd het Synaxarion opgevuld met de volledige tekst van de te lezen perikopen, maar behield dezelfde naam. De index zelf werd dan algemeen menologion heortastikon genoemd.
Ook bepaalde kalenders heetten in de Middeleeuwen Synaxaria.
Zie ook
Literatuur
|
