Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Stiefkindarrest

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen


rel=nofollow

Het Stiefkindarrest of arrest Stiefkind (HR 07-01-1997, NJ 1997, 361) is een arrest van de Nederlandse Hoge Raad.

Casus

Aanleiding voor het arrest was de vervolging van de heer A.T.H. voor het plegen van ontucht met zijn minderjarige stiefkind Christina H. (geboren 1964) in de periode van 23 oktober 1982 tot 28 november 1982. In hoger beroep veroordeelde het gerechtshof te Arnhem verdachte voor 1. verkrachting, meermalen gepleegd, 2. verkrachting, meermalen gepleegd, 3. feitelijke aanranding van de eerbaarheid, meermalen gepleegd, 4. feitelijke aanranding van de eerbaarheid, meermalen gepleegd, 5. ontucht met zijn minderjarig stiefkind, meermalen gepleegd, 6. mishandeling, meermalen gepleegd, 7. bedreiging met enig misdrijf tegen het leven gericht en 8. mishandeling, meermalen gepleegd.

Ter discussie staat het onder 5 genoemde "ontucht met zijn minderjarig stiefkind".

Rechtsvraag

Is een huwelijk tussen de ouder en een vermeende stiefouder vereist om als stiefkind aangemerkt te worden? (Ja.)

Hoge Raad

In cassatie betoogt de raadsman van verdachte op grond van literatuur en de wetsgeschiedenis van het Wetboek van Strafrecht dat geen sprake kan zijn van een stiefkind nu de verdachte niet met de moeder van het kind gehuwd was. Zo blijkt uit de verklaring van Christina H. in het proces-verbaal:

A.T.H. is eigenlijk mijn stiefvader. Ik ben nooit door hem erkend en mijn moeder is nooit met hem getrouwd.

Opmerking verdient hier dat zij zichzelf tegenspreekt, omdat, zo betoogt de raadsman, A.T.H. niet haar stiefvader kan zijn als hij haar niet erkend heeft of niet met haar moeder getrouwd is of is geweest.

De Hoge Raad overweegt (r.o. 4.3.1):

Uit de geschiedenis van de totstandkoming van de Wet van 18 juli 1936, Stb. 203, waarbij in de delictsomschrijving van art. 249, eerste lid, Sr is opgenomen het plegen van ontucht met zijn minderjarig stiefkind, volgt dat de wetgever daarbij het oog heeft gehad op het geval dat de dader gehuwd is (geweest) met de ouder van het desbetreffende kind van wie hij zelf niet de ouder is en niet ook op het geval dat de dader in concubinaat leeft of heeft geleefd met de ouder van het desbetreffende kind (...).

De Hoge Raad overweegt verder dat het legaliteitsbeginsel noopt tot een restrictieve uitleg van het artikel, maar dat niettemin zou kunnen worden betoogd dat de Hoge Raad een ruimere uitleg aan het begrip 'stiefkind' geeft. In dat geval zou volgens de Hoge Raad duidelijk moeten worden gezegd welke kinderen wel en niet onder het begrip 'stiefkind' vallen, en daartoe acht het college zichzelf niet bevoegd. Daarnaast overweegt de Hoge Raad dat art. 249 Sr voldoende ruimte biedt om kinderen die weliswaar aan de man zijn toevertrouwd maar niet onder 'stiefkind' kunnen vallen toch te beschermen. De officier van justitie had er voor kunnen kiezen deze bepaling ten laste te leggen, in plaats van het bestanddeel 'stiefkind'.

De Hoge Raad vindt in beginsel niet dat het Hof te ver is gegaan door Christina H. onder het begrip 'stiefkind' te scharen, maar vervolgt door te zeggen dat het Hof vervolgens zelf heeft vastgesteld dat zij geen stiefkind is. Hieruit volgt dat het Hof ten onrechte het onder 5 bewezenverklaarde feit als 'ontucht met zijn minderjarig stiefkind' heeft gekwalificeerd. De Hoge Raad concludeert daarom voor wat betreft punt 5 tot ontslag van alle rechtsvervolging.

Belang voor de rechtsgeleerdheid

Voor de rechtsgeleerdheid is het arrest van belang ter illustratie van de kwalificatie van een feit en de interpretatie van begrippen in de delictsomschrijving en hoe ver een rechter daarin kan gaan (de dunne lijn tussen extensieve interpretatie en analogie).

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • H.K. Elzinga, Jurisprudentie Strafrecht, derde editie, Ars Aequi Libri, Nijmegen: 2011
  • HR 7 januari 1997, NJ 1997, 361

rel=nofollow

Q2203456 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow
rel=nofollow