Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Sophie Louise van Mecklenburg-Schwerin

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 29 nov 2022 om 02:55
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Sophie Louise van Mecklenburg-Schwerin (Sophie Luise zu Mecklenburg-Schwerin; Grabow, 6 mei 1685(juliaans)Schwerin, 29 juli 1735)(gregoriaans) was een dochter van hertog Frederik van Mecklenburg-Schwerin en Christina Wilhelmina van Hessen-Homburg. Zij werd in 1708 de derde echtgenote van koning Frederik I van Pruisen.

Het eigenlijke doel van het huwelijk, het land een troonopvolger te geven, bleef onvervuld: het huwelijk bleef kinderloos. Er volgde voor Sophie Louise een hofleven vol intriges, haat en laster, waartegen de jonge koningin geestelijk noch lichamelijk opgewassen was. Vooral Katharina gravin Kolbe van Wartenberg, (meisjesnaam Rickers), de echtgenote van de Pruisische minister-president rijksgraaf van Wartenberg en tevens minnares van de koning, maakte het haar bijzonder moeilijk.

Zij trok zich terug in de rol van verzorgster van haar zieke echtgenoot en probeerde hem onder invloed van haar onverdraagzame hofdame, Jonkvrouw Eleonore van Grävenitz, van het calvinisme tot het lutheranisme te bekeren. Een tijdlang vergezelde zij koning Frederik overal en stopte ’s avonds zijn pijpen in het Tabakscollege, dat hij als eerste koning in Pruisen had gesticht.

Toen zij tijdens een verhitte religieuze discussie openlijk verklaarde dat niemand van het calvinistische geloof kon hopen op redding, vroeg de koning vroeg of zij na zijn dood over hem zou spreken als de Koning-Gemaal zaliger, antwoordde zij: „Ik zou zeggen: ’de geliefde Koning die van ons is heengegaan’.” Dit was voor de koning aanleiding om Jonkvrouw von Grävenitz, en Francke van het hof te verbannen en Sophie Luise’s ’biechtvader’ Porst terecht te wijzen. De koning bezocht haar sindsdien slechts zelden. Na deze de facto scheiding van de koning, het verlies van haar beste vrienden en haar terugtrekking uit het hofleven, raakte Sophia Louisa in een neerwaartse spiraal tot depressie en ging zich obsessief verdiepen in het piëtisme, tot het punt van manie. Uiteindelijk verloor zij periodiek haar zelfbeheersing en kreeg zij hevige aanvallen, een omstandigheid die haar begeleiders lang voor de koning verborgen hielden.

In januari 1713, slechts enkele weken voor zijn dood, stuurde Frederik I haar weg, naar het landgoed te Perwenitz, dat de koning enkele jaren voordien van een baron had gekocht. Zijn opvolger, koning Frederik-Willem I, stuurde haar naar haar moeder, die weduwe was, in het kasteel Grabow.

Bij haar dood werd ze begraven in de Schelfkirche St. Nikolai in Schwerin.

Sophie Louise was de stichtster van de naar haar genoemde Sophienkirche in Berlijn.

q64996 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Sophia Louise of Mecklenburg-Schwerin op Wikimedia Commons.

rel=nofollow
 
rel=nofollow