Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Seriemoordenaar

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

Een seriemoordenaar is een moordenaar die minstens drie slachtoffers op verschillende tijdstippen doodt, met een afkoelingsperiode tussen de verschillende moorden, meestal op vergelijkbare wijze, over het algemeen vanuit een lustmotief. Een seriemoordenaar onderscheidt zich hierin van de massamoordenaar die vooral veel mensen ombrengt, maar niet noodzakelijk op verschillende tijdstippen. Een seriemoordenaar onderscheidt zich hierin van de spree-killer die minstens drie mensen ombrengt, op verschillende tijdstippen maar zonder een afkoelingsperiode tussen de verschillende moorden.

Kenmerken

Uit onderzoek is gebleken dat veel seriemoordenaars blanke, heteroseksuele mannen zijn, van rond de dertig jaar. Doorgaans hebben zij een seksuele stoornis en een negatief zelfbeeld, veelal hebben seriemoordenaars sadistische karaktertrekken. Seriemoordenaars neigen ernaar onbekenden van het andere geslacht, maar van hetzelfde ras om te brengen. De daadwerkelijke moord is vaak de climax van een heel proces dat zij met elke moord opnieuw doormaken. Sommige seriemoordenaars keren terug naar de plaats delict, of de plek waar zij de stoffelijke resten van hun slachtoffer hebben achtergelaten. Meer dan eens eigenen seriemoordenaars zich persoonlijke bezittingen van het slachtoffer toe; het terugkeren naar de plaats delict of het in de nabijheid houden van het slachtoffer anderszins, alsmede het toe-eigenen van persoonlijke bezittingen zijn allen middelen om 'ultieme macht' over het slachtoffer te hebben, iets dat vaak het hogere doel van seriemoordenaars is gebleken. De meest verregaande vorm van deze ultieme macht uitoefenen uit zich in kannibalisme, waar bijvoorbeeld Jeffrey Dahmer zich schuldig aan maakte. Naarmate seriemoordenaars meer slachtoffers maken worden zij vaak onvoorzichtiger, de moorden volgen elkaar sneller op en de seriemoordenaar getroost zich minder moeite het stoffelijk overschot te verbergen. De seriemoordenaars die de meeste slachtoffers maken hebben vaak een bovengemiddelde intelligentie.

Modus operandi

Veel seriemoordenaars hebben, evenals andere misdadigers, hun eigen "handtekening" of "signatuur". De MO (modus operandi) wordt vaak gezien als het "handschrift" van de dader, of de signatuur. Dit zijn echter twee onafhankelijke begrippen. De MO is wat de dader doet om zijn daad te plegen en kan veranderen. De signatuur is wat de dader moet doen om aan zijn lustgevoelens te voldoen. De MO kan veranderen omdat een dader met elke moord leert hoe hij het beter kan doen. Ook is het mogelijk dat op de plaats van de misdaad geïmproviseerd moet worden.

Hoe subtiel het verschil kan zijn tussen MO en signatuur blijkt uit de volgende voorbeelden:

  • Een bankrover die gijzelaars zich uit laat kleden en laat poseren in obscene houdingen terwijl hij foto's neemt, laat duidelijk zijn signatuur achter. Voor de overval is het niet nodig om de foto's te nemen. Het verlengt alleen zijn verblijf in de bank. Het laten uitkleden van gijzelaars is iets dat hij moet doen om voldoening uit het misdrijf te halen.
  • Een bankrover die gijzelaars zich uit laat kleden in de hoop dat zij zich zo schamen en op elkaar letten dat identificatie van de dader bemoeilijkt wordt, is bezig met MO. Het laten uitkleden van gijzelaars hoort bij zijn plan om het misdrijf te laten slagen.

Er bestaat het gevaar van stereotypering van seriemoordenaars. Zo worden Jeffrey Dahmer en Ted Bundy vaak als stereotiepe seriemoordenaars aangemerkt. Hoewel bij beiden waarschijnlijk 'afwijzing' heeft geleid tot hun daden, verschillen zij echter wezenlijk van elkaar. Seriemoordenaars zijn doorgaans van het mannelijke geslacht, maar er is ook een aantal vrouwelijke seriemoordenaars, veelal zogenaamde 'black widows' die systematisch hun partners/echtgenoten vermoordden.

Bekende seriemoordenaars

Veel beruchte seriemoordenaars waren tevens kannibalen, iets dat waarschijnlijk aan hun bekendheid heeft bijgedragen. De grootst nog in levende zijnde seriemoordenaar zou de Colombiaan Pedro Alonso Lopez zijn. Hij zou naar schatting 350 vrouwen en kinderen hebben vermoord en verkracht. De grootste seriemoordenaar aller tijden zou volgens het Guinness Book of Records de Indiër Behram (of Buhram) zijn. Hij behoorde tot het genootschap der thugs, die ritueel mensen wurgden als eerbetoon aan de doodsgodin Kali. De bronnen zijn vaag, maar hij vermoordde naar het schijnt 931 mensen tussen 1790 en 1830, allemaal door wurging met zijn wurgdoek. Een andere kandidaat is de Hongaarse gravin Erzsébet Báthory die na de dood van haar man in haar kasteel vrouwen en jonge meisjes martelde en vermoordde met behulp van vier medeplichtigen. Ook hier zijn de bronnen onduidelijk: conservatieve schattingen gaan uit van 36 bewezen moorden, maar er zouden aanwijzingen zijn dat het aantal moorden 200 tot 600 beliep.

Seriemoordenaars in Nederland & België

Seriemoordenaars in Europa

Seriemoordenaars in de Verenigde Staten


Seriemoordenaars in Canada

Seriemoordenaars in Latijns-Amerika

Seriemoordenaars in Azië

Seriemoordenaars in Afrika

Seriemoordenaars in Australië

Overgenomen van "http://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Seriemoordenaar&oldid=326671"