Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Samuel IJsseling: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Samuel_IJsseling&oldid=43327674 77.242.114.58 12 feb 2015)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Samuel_IJsseling&oldid=43453824)
 
Regel 1: Regel 1:
[[Filosoof]]'''Samuel IJsseling''' (1932-) is emeritus hoogleraar filosofie. Sinds 1969 is hij verbonden aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte aan de Katholieke Universiteit Leuven. Na zijn priesteropleiding koos hij voor de filosofie. Hij promoveerde op het proefschrift ''Heidegger. Denken en danken, geven en zijn'', dat decennialang gold als de beste introductie op het werk van Heidegger. IJsseling bezocht Heidegger in diens berghut in het Duitse Todtnauberg. IJsseling specialiseerde zich in de fenomenologie en beheerde lange tijd het Husserl-archief in Leuven. Hij introduceerde structuralistische en poststructuralistische Franse denkers, zoals Derrida en Ricoeur, in het Nederlandse taalgebied. Met beiden was hij bevriend. Door zijn introducerende boeken over de nieuwe Franse denkers werd hij de stem van een nieuwe generatie filosofen.
'''Samuel IJsseling''' (1932 Delft) is emeritus hoogleraar filosofie. Sinds 1969 is hij verbonden aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte aan de Katholieke Universiteit Leuven. Na zijn priesteropleiding koos hij voor de filosofie. Hij promoveerde op het proefschrift ''Heidegger. Denken en danken, geven en zijn'', dat decennialang gold als de beste introductie op het werk van Heidegger. IJsseling bezocht Heidegger in diens berghut in het Duitse Todtnauberg. HIj specialiseerde zich in de fenomenologie en beheerde lange tijd het Husserl-archief in Leuven. Structuralistische en poststructuralistische Franse denkers, zoals Derrida en Ricœur, introduceerde hij in het Nederlandse taalgebied. Met beiden was hij bevriend. Door zijn inleidende publicaties over de nieuwere Franse denkers werd hij de stem van een nieuwe generatie filosofen.
 
In zijn latere werk keert de religie op een filosofische wijze terug. Hij voelt weinig voor het monotheïsme, dat in zijn optiek te weinig interpretaties toelaat. Hij kiest daarom voor het polytheïsme van de oude Grieken, waarover hij meerdere spraakmakende boeken publiceert. Hij ziet de meerduidigheid van de Griekse filosofie als een filosofische, narratieve religie die passend is voor onze postmoderne tijd.
In zijn latere werk keert de religie op een filosofische wijze terug. Hij voelt weinig voor het monotheïsme, dat in zijn optiek te weinig interpretaties toelaat. Hij kiest daarom voor het polytheïsme van de oude Grieken, waarover hij meerdere spraakmakende boeken publiceert. Hij ziet de meerduidigheid van de Griekse filosofie als een filosofische, narratieve religie die passend is voor onze postmoderne tijd.


=== Publicaties van Samuel IJsseling ===
=== Publicaties van Samuel IJsseling ===
* Heidegger; ''Denken en danken. Geven en zijn'', (1964), heruitgave: uitgeverij Vantilt 2015.
* ''Heidegger. Denken en danken. Geven en zijn'', (1964), heruitgave: uitgeverij Vantilt 2015.
* Samuel IJsseling: ''Retoriek en filosofie'', Ambo, Bilthoven 1975.
* Samuel IJsseling: ''Retoriek en filosofie'', Ambo, Bilthoven 1975.
* Egide Berns, Samuel Ijsseling en Paul Moyaert: ''Denken in Parijs; Taal en Lacan, Foucault, Althusser, Derrida'', Samsom Uitgeverij, Alphen aan den Rijn/ Brussel 1979.
* Egide Berns, Samuel IJsseling en Paul Moyaert: ''Denken in Parijs; Taal en Lacan, Foucault, Althusser, Derrida'', Samsom Uitgeverij, Alphen aan den Rijn/ Brussel 1979.
* ''Mimesis; over schijn en zijn'', Ambo 1990.
* ''Mimesis; over schijn en zijn'', Ambo 1990.
* ''Apollo, Dionysos en de anderen; Griekse goden in de hedendaagse filosofie'', Uitgeverij Boom, Amsterdam 1994.
* ''Apollo, Dionysos en de anderen; Griekse goden in de hedendaagse filosofie'', Uitgeverij Boom, Amsterdam 1994.
* E. Berns, P. Moyaert e.a.: ''De God van denkers en dichters. Opstellen voor Samuel IJsseling'', uitgeverij Boom, Amsterdam 1997.
* E. Berns, P. Moyaert e.a.: ''De God van denkers en dichters. Opstellen voor Samuel IJsseling'', uitgeverij Boom, Amsterdam 1997.
''Macht en onmacht; essays'', Uitgeverij Boom, Amsterdam 1999.  
* ''Macht en onmacht; essays'', Uitgeverij Boom, Amsterdam 1999.  
* Samuel IJsseling & Ann van Sevenant: ''Wat zou de wereld zijn zonder filosofie'', uitgeverij Klement/ Pelckmans, Kampen 2007.
* Samuel IJsseling & Ann van Sevenant: ''Wat zou de wereld zijn zonder filosofie'', uitgeverij Klement/ Pelckmans, Kampen 2007.


=== Publicaties over Samuel IJsseling ===
=== Publicaties over Samuel IJsseling ===
*''Drie Godinnen; Mnemosyne, Demeter, Moira'', uitgeverij Boom, Amsterdam 1998.
*''Drie Godinnen; Mnemosyne, Demeter, Moira'', uitgeverij Boom, Amsterdam 1998.
{{Wikidata|}}
{{DEFAULTSORT:IJsseling, Samuel}}
[[Categorie:Nederlands hoogleraar]]
[[Categorie:Nederlands filosoof]]

Huidige versie van 27 feb 2015 om 01:25

Samuel IJsseling (1932 Delft) is emeritus hoogleraar filosofie. Sinds 1969 is hij verbonden aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte aan de Katholieke Universiteit Leuven. Na zijn priesteropleiding koos hij voor de filosofie. Hij promoveerde op het proefschrift Heidegger. Denken en danken, geven en zijn, dat decennialang gold als de beste introductie op het werk van Heidegger. IJsseling bezocht Heidegger in diens berghut in het Duitse Todtnauberg. HIj specialiseerde zich in de fenomenologie en beheerde lange tijd het Husserl-archief in Leuven. Structuralistische en poststructuralistische Franse denkers, zoals Derrida en Ricœur, introduceerde hij in het Nederlandse taalgebied. Met beiden was hij bevriend. Door zijn inleidende publicaties over de nieuwere Franse denkers werd hij de stem van een nieuwe generatie filosofen.

In zijn latere werk keert de religie op een filosofische wijze terug. Hij voelt weinig voor het monotheïsme, dat in zijn optiek te weinig interpretaties toelaat. Hij kiest daarom voor het polytheïsme van de oude Grieken, waarover hij meerdere spraakmakende boeken publiceert. Hij ziet de meerduidigheid van de Griekse filosofie als een filosofische, narratieve religie die passend is voor onze postmoderne tijd.

Publicaties van Samuel IJsseling

  • Heidegger. Denken en danken. Geven en zijn, (1964), heruitgave: uitgeverij Vantilt 2015.
  • Samuel IJsseling: Retoriek en filosofie, Ambo, Bilthoven 1975.
  • Egide Berns, Samuel IJsseling en Paul Moyaert: Denken in Parijs; Taal en Lacan, Foucault, Althusser, Derrida, Samsom Uitgeverij, Alphen aan den Rijn/ Brussel 1979.
  • Mimesis; over schijn en zijn, Ambo 1990.
  • Apollo, Dionysos en de anderen; Griekse goden in de hedendaagse filosofie, Uitgeverij Boom, Amsterdam 1994.
  • E. Berns, P. Moyaert e.a.: De God van denkers en dichters. Opstellen voor Samuel IJsseling, uitgeverij Boom, Amsterdam 1997.
  • Macht en onmacht; essays, Uitgeverij Boom, Amsterdam 1999.
  • Samuel IJsseling & Ann van Sevenant: Wat zou de wereld zijn zonder filosofie, uitgeverij Klement/ Pelckmans, Kampen 2007.

Publicaties over Samuel IJsseling

  • Drie Godinnen; Mnemosyne, Demeter, Moira, uitgeverij Boom, Amsterdam 1998.

Zoek op Wikidata

rel=nofollow