Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Roland Van Campenhout

Uit Wikisage
Versie door IPA (overleg | bijdragen) op 2 jun 2018 om 10:13 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Roland_Van_Campenhout&oldid=47480202)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Roland Van Campenhout of kortweg Roland (Boom, 1945) is een Vlaams bluesmuzikant.

Biografie

Jeugd

Roland groeide op in de steenbakkerij-omgeving van de Rupelstreek. Zijn vader, een jazzmuzikant, verdronk toen hij vijf was. Toen hij 14 was ging Roland het huis uit. Pas toen hij 20 was begon hij zich met muziek bezig te houden. Hij speelde in de skifflegroep, the William & Roland Skiffle Group, en het folkduo Miek en Roel.

In 1969 boorde hij definitief een ander genre aan: blues, al zou hij zich tijdens zijn carrière ook met andere stijlen zoals country, wereldmuziek, folk, rock ... bezighouden. Roland ontdekte het genre toen hij dat decennium John Lee Hooker zag optreden in het café De Muze in Antwerpen. Hij brak door tijdens Jazz Bilzen, waar hij zijn reputatie als live-artiest vestigde.

Jaren 70 en 80

Tijdens de jaren zeventig werd hij lid van Rory Gallaghers band en toerde de hele wereld rond, zelfs tot in Singapore. Hij trad ook op met Tim Hardin, Leo Kottke en Ian Anderson. Roland bouwde hierdoor een reputatie als zwervend muzikant op die van café naar café trekt. Sinds de geboorte van zijn dochter heeft hij dit leven meer ingetoomd.

In 1985 had hij commercieel succes met de plaat "76 cm per second",[1] waarop hits als "Fish on the hook" en "Cruising down on main street" stonden.

Jaren 90

Ook zijn samenwerking met Arno Hintjens als het nevenproject "Charles et les Lulus" (1990-1991) bleek bijzonder succesrijk. Het deed veel om Rolands bekendheid aan een nieuw en ander publiek door te geven. Roland speelde hierna op de debuutplaat van Marie-Laure Béraud, Arno's vriendin. In 1993 zong Arno ook de track, "Les Femmes" op Rolands album "Little Sweet Taste". Datzelfde jaar produceerde Roland Pieter-Jan De Smet's plaat, "Antidote" en verzorgde de soundtrack van Marc Diddens film "Mannen maken plannen".

Roland coverde Johan Verminnens nummer "Rue des Bouchers" op het hommage-album, "Spelers & Drinkers".

In 1998 interviewde Roland zijn idool John Lee Hooker. Een jaar later nam hij een cd op met Neeka en trad ook een poos met haar op. Dat jaar kreeg hij ook de Lifetime achievement-prijs bij de ZAMU Awards.

Jaren 2000

In 2000 trad Roland samen op met Wannes Van de Velde met wie hij eigen nummers speelde en ook Bob Dylan coverde.

In 2001 speelde hij samen met de bluesgroep El Fish.

In 2003 ondernam hij samen met Jean Blaute en Paul Michiels, een succesvolle theatertournee.

In 2005, toen hij 60 werd en zijn 40-jarige carrière vierde, ontving hij van het ministerie van Cultuur een speciaal verguld beeld met inscriptie. Datzelfde jaar kreeg hij op 20 augustus de derde straat in de SIM-route, de Roland Van Campenhouts Brick Road, aan de Steenovens in Sint-Amands. Er prijkt een blauw straatnaambord en een geschilderd portret van Robert De Keersmaecker.

In 2006 trad Roland op tijdens de 0110-concerten voor verdraagzaamheid.

In 2008 nam hij met Admiral Freebee het album Never Enough op, waarvoor hij een jaar later een Music Industry Award ontving in de categorie Beste Artwork.

In de herfst van 2010 ging hij op Country Ladies - A tribute-tournee langs de Vlaamse cultuurcentra met Nathalie Delcroix, Eva De Roovere en Tine Reymer als country ladies, en bracht hij 'Fortune cookie' uit, een album met het trio Roland Van Campenhout/Steven Debruyn/Tony Gyselinck. Het trio speelde ook een Radio 1 Sessie die later n.a.v. Record Store Day op plaat werd uitgebracht.

In 2011 en 2012 toerde hij als muzikant met het dansgezelschap Ultima Vez in het gezelschap van gitarist Elko Blijweert en drummer Jeroen Stevens. Eerst voor de kortlopende voorstelling IT 3.0 (met choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui), later voor de voorstelling Oedipus/Bêt Noir, gebaseerd op een tekst van Jan Decorte. In dit laatste stuk vertolkte Roland ook een kleine rol (Laos, de vader van Oedipus).

Via Ultima Vez leerde hij gitarist Mauro Pawlowski beter kennen. In 2013 namen ze samen het album New Found Sacred Ground op, waaraan ook o.a. The Black Box Revelation meewerkte.

Op 5 februari 2015 werd hij opgenomen in de Radio 2 eregalerij voor een leven vol muziek.

Discografie

Albums

  • New found sacred ground (2013)
  • Dah Blues Iz-A Coming (22-01-2013)
  • Parcours (2009)
  • Never Enough (2008)
  • The great atomic power (2005)
  • Lime & Coconut (2003)
  • Waterbottle (samen met El Fish, 2001)
  • Nomaden van de Muziek (samen met Wannes Van de Velde, 2000)
  • Waltz... (1999)
  • 50 (1994)
  • Little sweet taste (1994)
  • Mannen maken plannen - soundtrack (1993)
  • Last letter home (1992)
  • Roland & friends - live (1990)
  • Hole in your soul (1990)
  • The last tribe (1990)
  • Good as bad can be (1989)
  • 76 Centimeters per second (1985)
  • Snowblind (1981)
  • Movin' on (1975)
  • Live (1974)
  • One step at a time (1972)
  • A tune for You (1971)

Singles

  • The Truth (2005)
  • Bird in my pyjamas (2004)
  • Lime in the coconut (2003)
  • Plastic Jezus (1999)
  • Hash Bamboo Shuffle (1998)
  • Down along the cove (1998)
  • Little sweet taste (1994)
  • Don't this road look rough and rocky (1992)
  • A man needs a plan (1992)
  • Last letter home (1992)
  • I'll give all I've got (1989)
  • C'est si bon (1988)
  • Fish on the hook (1985)
  • Cruising down on mainstreet (1985)
  • Chain gang (1983)
  • Le Brabant sonne (1980)
  • Buddy is holly (1971)
  • Your trip is not like mine (1968)

Best Of

  • Day by day - Blow by blow (1994)

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Belgisch pop en Rock archief
rel=nofollow
rel=nofollow