Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Remi De Roo

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 23 sep 2018 om 06:44
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Remi Joseph De Roo (Swan Lake (Manitoba), 24 februari 1924) is een Canadese rooms-katholieke bisschop-emeritus. Hij was van 1962 tot 1999 bisschop van het Canadese bisdom Victoria.

Hij werd geboren in Canada in een gezin van Belgische ouders, die nog voor zijn geboorte van uit het Oost-Vlaamse Lembeke uitweken naar Canada.[1] Aan de Universiteit van Manitoba behaalde De Roo een bachelor in de latijnse filosofie. Nadien studeerde hij verder in Rome aan de Pauselijke Universiteit Sint Thomas van Aquino waar hij in 1952 een doctoraat in de theologie behaalde. Hij werd priester gewijd op 8 juni 1950 en tot bisschop van het bisdom Victoria (Victoria (Canada)) benoemd op 14 december 1962.

Als bisschop vertegenwoordigde hij zijn bisdom op het Tweede Vaticaans Concilie,[2] en was daar een radicaal voorstander van vernieuwingen, die het waagde ook thema’s als het priesterschap voor vrouwen en de afschaffing van het verplichte celibaat aan te snijden.[3] Tijdens zijn bisschoppelijke opdracht was hij een groot verdediger van het sociaal handelen en de bevrijdingstheologie en verzette hij zich tegen de uitwassen van het kapitalisme. De Roo was de stuwende kracht achter de Canadese bisschoppelijke brief "Ethical Reflections on the Economic Crisis" die in 1983 werd gepubliceerd.

Hij bleef er in functie tot zijn emeritaat, dat inging op 18 maart 1999.

Hij is de laatste nog levende bisschop die deelnam aan alle vier sessies van het Tweede Vaticaans Concilie, van 1962 tot 1965.[3]

Verbod

In de zomer van 1999 werd hem door de pauselijke nuntius in Canada Luigi Bonazzi het verbod opgelegd het internationaal congres van gehuwde priesters bij te wonen. Hij moest zijn deelneming in Atlanta schrappen omdat zijn aanwezigheid alleen maar tot verwarring kon leiden.[4]

Externe link

Bronvermelding

rel=nofollow