Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Publiciteitsfoto

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 5 dec 2015 om 10:46 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Publiciteitsfoto&oldid=45428456 Hannolans 30 nov 2015)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Een publiciteitsfoto is een foto die wordt verspreid door een organisatie of persoon met het doel publiciteit te genereren of op gunstige wijze afgebeeld te worden. De publiciteitsfoto's worden afgedrukt in bladen, gebruikt op tv en in andere media, zoals het internet. Deze foto's worden gemaakt in opdracht door een fotograaf.

Auteursrecht

Publiciteitsfoto's zijn bedoeld om te publiceren. Op het eerste gezicht lijkt het er dan ook op dat deze foto's vrijelijk gebruikt mogen worden. Dat is echter lang niet altijd het geval. In principe is de foto – net als elke andere – gewoon auteursrechtelijk beschermd[1]. De auteursrechten liggen bij de fotograaf, het portretrecht bij de gefotografeerde. Wat betreft het portretrecht bij portretfoto's kan men er bij een publiciteitsfoto van uitgaan dat de gefotografeerde akkoord is met publicatie, de foto is immers in zijn of haar opdracht gemaakt met het doel om gepubliceerd te worden. Is de foto gemaakt voor publicatie in een specifiek medium (bijvoorbeeld 'folio', wat staat voor 'drukwerk') of bij een bepaald persbericht, dan mag de foto niet zomaar in een ander medium of bij een ander bericht gebruikt worden. De licentie is daarmee niet volledig vrij.

In welke gevallen een publiciteitsfoto te gebruiken is, is afhankelijk van wat de opdrachtgever en de fotograaf hebben afgesproken. Meestal wordt deze toestemming voor gebruik van een foto vermeld in een disclaimer of bijschrift. Ontbreekt dat, dan is de reikwijdte van de licentie te achterhalen via de organisatie. Vaak is naamsvermelding van de fotograaf of het fotobureau verplicht. Als de auteursrechtelijke status van een publiciteitsfoto niet helder is, wordt in de Verenigde Staten vaak gebruikgemaakt van 'fair use' ofwel 'gebruik naar redelijkheid'. In Nederland geldt het citaatrecht, maar dat is beperkter dan fair use.

Jurisprudentie

Op 11 januari 2006 deed de Rechtbank in 's-Hertogenbosch uitspraak in een zaak die was aangespannen door een fotograaf[2]. Hij maakte bezwaar tegen het plaatsen van een door hem gemaakte (publiciteits)foto op het internet. Met de opdrachtgever – de gefotografeerde – was hij overeengekomen dat de foto gebruikt zou worden voor uitnodigingen en plaatsing in één blad met een oplage van 2500 exemplaren. De beheerder van de website die de publiciteitsfoto op de site plaatste verweerde zich door te zeggen dat het overduidelijk een publiciteitsfoto was en hij er daarom van uit mocht gaan dat de foto rechtenvrij was. De rechter was het niet met de beheerder eens, hij had moeten informeren naar de licentie alvorens de foto te plaatsen. Die licentie behelsde niet de plaatsing op internet. Het feit dat de beheerder niet expres maar uit onwetendheid het auteursrecht had geschonden, deed daar niet aan af. De beheerder had dan wel geen echte schuld, maar volgens 'verkeersopvattingen' komt de fout wel voor rekening van de beheerder (verkeersopvattingen is een juridische term en betekent: wat gebruikelijk is in de maatschappij, naar de mening van de gebruiker van de term). De beheerder had bovendien niet de naam van de fotograaf bij de foto vermeld, dat maakte de zaak in de ogen van de rechter nog erger. Uiteindelijk werd de beheerder van de website veroordeeld tot een flink bedrag van rond de € 2000,-. Veel meer dan hij ooit voor een foto was kwijt geweest.

Zie ook

Bronvermelding

rel=nofollow