Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Procesfinanciering: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Procesfinanciering&diff=cur&oldid=45332362 -1- Maarten93 15 nov 2015)
 
(+ Cat)
 
(5 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Procesfinanciering''' laat zich het best omschrijven als een investering van een derde (de procesfinancier) in de vordering van een eisende partij, waarbij tussen de procesfinancier en de eiser een overeenkomst wordt gesloten die ertoe strekt dat de kosten voortaan voor rekening van de procesfinancier zullen zijn, en dat daarvoor een vergoeding in het verschiet wordt gesteld dat gelijk is aan een deel van de [[vordering]].
'''Procesfinanciering''' houdt in dat een eisende partij met een derde partij (de financier) afspreekt dat de laatste een percentage van de opbrengst krijgt, in ruil voor het betalen van de proceskosten.


Procesfinanciering geniet in het buitenland al een behoorlijke bekendheid. In Nederland bestaat procesfinanciering al enige jaren, maar is de bekendheid achtergebleven. Dit terwijl het een zeer mooi alternatief is voor de gefinancierde rechtsbijstand. In Groot Brittannië zijn advocaten zelfs al verplicht om te wijzen op de mogelijkheid van procesfinanciering (zoals dat in Nederland is voorgeschreven  voor de gefinancierde rechtsbijstand middels een toevoeging).
Advocaten (en overige juridische adviseurs) in Nederland zien al jaren hun inkomsten slinken doordat eisende partijen hun vordering afschrijven, in plaats van hoge proceskosten te riskeren. De omzetten van advocaten en gerechtsdeurwaarders dalen daardoor al jaren, waardoor het aantal aanbieders is afgenomen. Procesfinanciering kan hiervoor een oplossing zijn.


Procesfinanciering zorgt voor een Level Playing Field voor procederende partijen. Eisers met een kleine portemonnee zullen in verband met de hoge kosten vaak besluiten om maar af te zien van een procedure (of deze te staken) , terwijl ze wél een legitieme vordering hebben. Op misschien wel een heel vermogende partij, die juist ómdat een procesfinancier zich ermee bemoeit (en een procedure voor de eiser zal bekostigen) tóch tot een oplossing genegen zal zijn.  
Tegenstanders zien procesfinanciering als een onwenselijke ontwikkeling die aanzet tot een claimcultuur (Amerikaanse praktijken). Voorstanders zien het als een instrument dat het recht voor particulieren en de middenstand (MKB) toegankelijker maakt. Het zorgt ervoor dat zaken die zonder financiering zouden blijven liggen, voor de rechter komen of op andere wijze worden geschikt.  


== Wetgeving ==
Het Nederlandse recht kent bijna geen wetgeving die de rechtsverhoudingen tussen de financiers, eisende partijen en hun advocaten/gemachtigden regelt. Hier wordt procesfinanciering niet zo veel ingezet als in sommige omringende landen, zoals Duitsland en Groot-Brittannië. In Groot-Brittannië en Duitsland heeft men al beter inzicht van de kansen en bedreigingen die procesfinanciering met zich meebrengt en hoe het recht daarmee moet omgaan of daarop moet worden aangepast.


== Voor wie? ==
{{Appendix|2=W.H. van Boom en J.L. Luijten, artikel in Themis 2015-5; waarin onder meer verwezen wordt naar de volgende bronnen:
Procesfinanciering heeft ook een andere positieve invloed. Incassobureaus, gerechtsdeurwaarders en [[advocaten]] behouden namelijk hun omzetten als hun cliënten kiezen voor procesfinanciering. Bij procesfinanciering blijft de zaak namelijk in behandeling bij de partij die het contact tot stand bracht tussen de procesfinancier en de eisende partij.  
* Third-Party Financing in International Investment Arbitration, Rotterdam: 2011, Rapport uitgebracht ten behoeve van de OESO, te vinden op http://dx.doi.org/10.2139/ssrn. 2027114;
* C. Veljanovski, ‘Third Party Litigation Funding in Europe’, Journal of Law, Economics and Policy  2012, p. 405 e.v.
* C.J.S. Hodges, S. Vogenauer & M. Tulibacka (red.), The Costs and Funding of Civil Litigation: a Comparative Perspective, Oxford: Hart Publishing 2010, p. 1 e.v.
* http://www.procesfinanciering-nederland.nl
* M. Tuil & L. Visscher, New Trends In Financing Civil Litigation; In Europe – A Legal, Empirical, and Economic Analysis, Cheltenham/Northampton: Edward Elgar 2010
* C. Hodges, J. Peysner & A. Nurse, Litigation funding: status and issues (Oxford legal studies research paper no. 55), 2012; V. Shannon & L. Bench Nieuwveld, Third-Party Funding in International Arbitration, Alphen aan den Rijn:
* http://procesfinanciering.nl/
* N. Rowles-Davies & J. Cousins, Third Party Litigation Funding, Oxford: OUP 2014
* Brief minister van Veiligheid en Justitie d.d. 26 juni 2012, Kamerstukken II 2011/12, 33123, 6, p. 6 e.v.
* Brief staatssecretaris van Veiligheid en Justitie d.d. 8 november 2013, Kamerstukken II 2013/14, 31753, 65 (rechtsbijstand), p. 3-4.
}}


En dan ontstaat er dus echt een WinWin situatie voor alle betrokken partijen; de eisende partij wint omdat de risico’s naar een ander verschuiven. De advocaat/gerechtsdeurwaarder wint omdat hij zijn omzetten behoudt (want die worden door de procesfinancier voldaan) en de procesfinancier wint, omdat deze bij succes meedeelt in het resultaat.
[[Categorie:Juridische terminologie]]

Huidige versie van 5 okt 2018 om 09:39

Procesfinanciering houdt in dat een eisende partij met een derde partij (de financier) afspreekt dat de laatste een percentage van de opbrengst krijgt, in ruil voor het betalen van de proceskosten.

Advocaten (en overige juridische adviseurs) in Nederland zien al jaren hun inkomsten slinken doordat eisende partijen hun vordering afschrijven, in plaats van hoge proceskosten te riskeren. De omzetten van advocaten en gerechtsdeurwaarders dalen daardoor al jaren, waardoor het aantal aanbieders is afgenomen. Procesfinanciering kan hiervoor een oplossing zijn.

Tegenstanders zien procesfinanciering als een onwenselijke ontwikkeling die aanzet tot een claimcultuur (Amerikaanse praktijken). Voorstanders zien het als een instrument dat het recht voor particulieren en de middenstand (MKB) toegankelijker maakt. Het zorgt ervoor dat zaken die zonder financiering zouden blijven liggen, voor de rechter komen of op andere wijze worden geschikt.

Wetgeving

Het Nederlandse recht kent bijna geen wetgeving die de rechtsverhoudingen tussen de financiers, eisende partijen en hun advocaten/gemachtigden regelt. Hier wordt procesfinanciering niet zo veel ingezet als in sommige omringende landen, zoals Duitsland en Groot-Brittannië. In Groot-Brittannië en Duitsland heeft men al beter inzicht van de kansen en bedreigingen die procesfinanciering met zich meebrengt en hoe het recht daarmee moet omgaan of daarop moet worden aangepast.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties

W.H. van Boom en J.L. Luijten, artikel in Themis 2015-5; waarin onder meer verwezen wordt naar de volgende bronnen:

  • Third-Party Financing in International Investment Arbitration, Rotterdam: 2011, Rapport uitgebracht ten behoeve van de OESO, te vinden op http://dx.doi.org/10.2139/ssrn. 2027114;
  • C. Veljanovski, ‘Third Party Litigation Funding in Europe’, Journal of Law, Economics and Policy 2012, p. 405 e.v.
  • C.J.S. Hodges, S. Vogenauer & M. Tulibacka (red.), The Costs and Funding of Civil Litigation: a Comparative Perspective, Oxford: Hart Publishing 2010, p. 1 e.v.
  • http://www.procesfinanciering-nederland.nl
  • M. Tuil & L. Visscher, New Trends In Financing Civil Litigation; In Europe – A Legal, Empirical, and Economic Analysis, Cheltenham/Northampton: Edward Elgar 2010
  • C. Hodges, J. Peysner & A. Nurse, Litigation funding: status and issues (Oxford legal studies research paper no. 55), 2012; V. Shannon & L. Bench Nieuwveld, Third-Party Funding in International Arbitration, Alphen aan den Rijn:
  • http://procesfinanciering.nl/
  • N. Rowles-Davies & J. Cousins, Third Party Litigation Funding, Oxford: OUP 2014
  • Brief minister van Veiligheid en Justitie d.d. 26 juni 2012, Kamerstukken II 2011/12, 33123, 6, p. 6 e.v.
  • Brief staatssecretaris van Veiligheid en Justitie d.d. 8 november 2013, Kamerstukken II 2013/14, 31753, 65 (rechtsbijstand), p. 3-4.
rel=nofollow