Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Prinsesje Petronella

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 2 sep 2015 om 21:35 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Prinsesje_Petronella&oldid=44737077 80.101.85.200 - 8 jun 2010)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

Prinsesje Petronella is een typetje uit een (zeer korte) serie sketches in het Nederlandse kinderprogramma Het Klokhuis. De prinses wordt gespeeld door Tjitske Reidinga en de schrijver van de miniatuur-toneelstukjes is Niek Barendsen, die als schrijver en eindredacteur sinds 1991 aan het programma verbonden is.[1]

De verwende prinses

Prinsesje Petronella is het prototype van de verwende prinses. Ze is jong en mooi en heeft niets om handen. Elke scène vangt aan in haar kamer in het paleis. Daar zit zij zich stierlijk te vervelen en ze mijmert dan ook over een heel ander leven, dat van een arbeidzame burger, maar dan met alle voorrechten van een prinses.

Impulsieve amokmaakster

Dagdromend op haar hemelbed maakt zij telkens onbeheerst ruzie met de voice-over, als die haar van impulsieve daden probeert te weerhouden. Zodra zij zich een of ander aanlokkelijk beroep heeft ingebeeld, stapt ze dan ook onbekommerd met enkele passen zo uit haar paleiskamer die nieuwe wereld binnen. Daar wil ze ineens dierenarts zijn [2], in de mode werken [3], gymnastiekles geven op televisie [4] , een pizzeria beginnen met een knappe Italiaan [5], astronaut worden [6], of ze heeft zich ineens een paard toegeëigend.[7] Maar binnen enkele tellen stuurt ze als verwend nest met haar wel erg ontactische optreden alles bruut in de war en ontstaat er chaos in haar nieuwe bestaan. De idylle stort onvermijdelijk in - als ze ontdekt dat haar onderdanen vrijwillig met een caravan op vakantie gaan, eist ze zelfs een ander volk - en telkens druipt ze teleurgesteld weer af, terug naar haar kamer in het paleis.

Dolfijnenverzorgster

De enigszins valse voice-over probeert haar daar te confronteren met haar onbesuisde mislukkingen, maar ze wimpelt elke poging tot opgedrongen zelfreflectie af. Opgewekt geeft ze zich gewoon weer over aan een volgend avontuur..... ineens wil ze dolfijnenverzorgster worden! Dat ze dat niet eerder bedacht heeft!

Na aankomst in het dolfinarium slaan de dolfijnen op de vlucht voor haar ruwe stem, wil ze geen rode personeelstrui aantrekken ("stelletje communisten!"), geen kaplaarzen dragen vanwege zweetvoeten en zodra ze een emmer vis krijgt aangereikt, gaat ze van de visgeur terstond in het bassin van de dolfijnen braken. Ze weigert elke vorm van opleiding ("prinsessen moeten helemaal niks!") en ze maakt zich definitief onmogelijk als ze de emmer vol vis over het hoofd van een dierenverzorger uitstort.

Terug in haar paleis weet ze het zeker: ze begint een prinsessenschool! "...dan ga ik die tuttige Margarita (Prinses Margarita de Bourbon de Parme) maar eens wat manieren bijleren, ooohh...!" [8]

Bronvermelding

rel=nofollow