Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Piet Akkerman: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 32: Regel 32:
*{{aut|Sven Tuytens}}, [https://www.academia.edu/13070110/Op_zoek_naar_sporen_van_Piet_Isra%C3%ABl_en_Emiel_Akkerman_in_Spanje Op zoek naar sporen van Piet 'Israël' en Emiel Akkerman in Spanje], in: ''Brood & rozen'', 2015, nr. 2, p. 26-39
*{{aut|Sven Tuytens}}, [https://www.academia.edu/13070110/Op_zoek_naar_sporen_van_Piet_Isra%C3%ABl_en_Emiel_Akkerman_in_Spanje Op zoek naar sporen van Piet 'Israël' en Emiel Akkerman in Spanje], in: ''Brood & rozen'', 2015, nr. 2, p. 26-39
*{{aut|Rudi Van Doorslaer}}, [https://www.journalbelgianhistory.be/en/system/files/article_pdf/BTNG-RBHC,%2022,%201991,%203-4,%20pp%20721-782.pdf Israël 'Piet' Akkerman,  de  diamantzager (1913-1937). Een joodse militant van de Derde Internationale in Antwerpen], in: ''Belgisch Tijdschrift voor Nieuwste Geschiedenis'', 1991, nr. 3-4, p.  721-782
*{{aut|Rudi Van Doorslaer}}, [https://www.journalbelgianhistory.be/en/system/files/article_pdf/BTNG-RBHC,%2022,%201991,%203-4,%20pp%20721-782.pdf Israël 'Piet' Akkerman,  de  diamantzager (1913-1937). Een joodse militant van de Derde Internationale in Antwerpen], in: ''Belgisch Tijdschrift voor Nieuwste Geschiedenis'', 1991, nr. 3-4, p.  721-782
 
{{Appendix}}
{{DEFAULTSORT:Akkerman, Piet}}
{{DEFAULTSORT:Akkerman, Piet}}
[[Categorie:Belgisch communist]]
[[Categorie:Belgisch communist]]

Versie van 20 mei 2020 23:15

Israël (Piet) Akkerman (Antwerpen, 22 juni 1913Algora, 2 januari 1937) was een Belgisch communist die deelnam aan de Spaanse Burgeroorlog en er het leven liet.

Akkerman's broer Emiel sneuvelde eveneens tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Emiel was getrouwd met Vera Luftig.

Levensloop

Israël Akkerman was de zoon van joodse immigranten uit Polen. Zijn vader Jozef Akkerman had zich in Antwerpen gevestigd als diamantwerker, met zijn vrouw Bluma Klipper uit Krakau. Ze kregen een zoon Emiel (1908) en vijf jaar later Israël. De twee broers gingen in de Joodse jeugdbeweging en daarna in de communistische jeugd, waarvan Israël op 16 jaar secretaris werd. In 1924 was hij één van de oprichters van de lokale tak van Internationale Rode Hulp. Eens jongvolwassen ging hij op zijn beurt aan de slag in de diamantnijverheid, waarin de crisis in de nasleep van de Wall Street Krach hard toesloeg.

In 1930 werd de 16-jarige Akkerman in Antwerpen gearresteerd tijdens een antikoloniale actie van communistische jongeren.[1]

In 1931 opteerde hij voor de Belgische nationaliteit, een aanvraag die in 1931 werd verworpen ""omdat hij onvoldoende bewijzen had geleverd van zijn gehechtheid aan het land en aan het Belgische volk", een vonnis dat rekening hield met het communistische gedachtengoed van de broers Akkerman. In 1934 werd ook het beroep, waarin hij werd bijgestaan door advocaat Jean Fonteyne en de socialistische senator Henri Rolin, verworpen omdat Akkerman volgens de verslagen bekend stond als "agitator". Ook de cassatieberoepen werden verworpen.

De Crisis van de jaren 1930 trof ook Akkerman, in 1930 en 1931 was hij nog leerling-diamantslijper, maar in 1932 was hij werkloos waarna hij werk ging zoeken in de Luikse steenkoolmiddens. In 1933 woonde hij terug in Antwerpen, in juli trok hij in bij zijn oudere broer Emiel.

In 1934 kreeg hij een relatie met Lya Berger, een van de latere leden van Las Mamás belgas

In 1936 rondde hij het manuscript af voor de roman Als de vliegwielen stilstaan, die zijn persoonlijke strijd weergeeft.

Israël ontpopte zich tot een strijdbare syndicalist die, onder zijn nieuw aangenomen voornaam 'Piet', succesvolle stakingen organiseerde van de Algemene Diamantwerkersbond van België (1935-36), een als reformistisch bekende vakbond. Hoewel hij buitenlander was werd hij het land niet uitgezet, vermoedelijk omdat de beroepsprocedures rond zijn naturalisatieaanvraag nog liepen. Op 30 november 1936 werd hij op voorstel van de minister van Justitie uit het land gewezen. Hij was toen echter al niet meer in België.

In november 1936 vertrok hij immers al als vrijwilliger naar Spanje om voor de Internationale Brigades te vechten. Hij werd politiek commissaris van het bataljon André Marty van de twaalfde brigade, dat vooral uit Belgen en Fransen bestond. Prompt wees de regering-Van Zeeland II hem het land uit (ministerraad van 30 november). Tijdens een opmars door de streek van Guadalajara viel een groepje met Akkerman in een hinderlaag: bij het dorp Algora werd hij door een kogel geraakt en fataal in de buik gestoken met een bajonet. Brigadegenoot Gustav Regler schreef Piets laatste woorden neer: "Mij hebben ze beet, maar ons zullen ze niet hebben". In zijn persoonlijke notities luidde de laatste regel: "zich laten doodschieten is geen kunst".

CCC

Na de Tweede Wereldoorlog raakte de naam van Akkerman wat vergeten.

De Belgische terreurgroep Cellules Communistes Combattantes bracht in de jaren 80 de naam Akkerman terug in the picture omdat ze 14 aanslagen pleegden onder de noemer 'campagne Pierre Akkerman' die was gericht 'het militarisme van de bourgeoisie en het pacifisme van de kleinburgerlijke bevolking'.[2]

Literatuur

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º [https://www.journalbelgianhistory.be/nl/journal/belgisch-tijdschrift-voor-nieuwste-geschiedenis-1991-3-4/isra-l-piet-akkerman-diamantzager ISRAËL TIET' AKKERMAN, DE DIAMANTZAGER (1913-1937).
  2. º Las mamás belgas. Jonge Spanjestrijdsters uit de Lage Landen. Sven Tuytens, Uitgeverij Lannoo, 2017, 320p.
rel=nofollow
rel=nofollow