Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Paul-Henri Spaak: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Permalink: //nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paul-Henri_Spaak&oldid=27533037 + Permalink: //no.wikipedia.org/w/index.php?title=Paul-Henri_Spaak&oldid=9556173)
 
({{Navigatie secretarissen-generaal NAVO}})
 
Regel 144: Regel 144:
}}
}}
{{EindOpvolging}}
{{EindOpvolging}}
{{Navigatie secretarissen-generaal NAVO}}
{{Navigatie Presidential Medal of Freedom (1953-1961)}}
{{Navigatie Presidential Medal of Freedom (1953-1961)}}



Huidige versie van 3 jun 2016 om 13:19

rel=nofollow

Paul Henri Charles Spaak (Schaarbeek, 25 januari 1899 - Eigenbrakel, 31 juli 1972) was een Belgisch socialistisch politicus en regeringsleider.

Biografie

Paul-Henri Spaak werd geboren in Schaarbeek als kleinzoon van de liberale politicus Paul Janson en neef van een ander liberaal politicus, Paul-Emile Janson, die kort Eerste Minister van België was van 1937 tot 1938. Zijn moeder, Marie Janson, was de eerste vrouwelijke senator. Zijn vader, Paul Spaak was advocaat en schrijver. Zijn dochter Antoinette Spaak werd na zijn dood politica voor de FDF en later voor de MR.

Spaak studeerde rechten te Brussel en werd lid van de Belgische Socialistische Partij in 1920. Hij zetelde als socialistisch volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel van 1932 tot 1957 en van 1961 tot 1966.

Politieke loopbaan

Internationale carrière

Nog terwijl Spaak in ballingschap te Londen was, lag hij aan de grondslag van de samenwerking tussen België, Nederland en Luxemburg (zie Benelux). In augustus 1949 werd hij voorzitter van de Raadgevende Vergadering van de Raad van Europa. Van 1952 tot 1953 was hij voorzitter van de Gemeenschappelijke Vergadering van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal. Het Spaak-rapport deed de aanbeveling tot oprichting van een Europese Economische Gemeenschap en een Europese Gemeenschap voor Atoomenergie. De EEG en Euratom worden opgericht door de Verdragen van Rome, die ondertekend worden op 25 maart 1957.

Spaak werd internationaal bekend toen hij in 1946 voorzitter werd van de eerste Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. In 1957 werd hij secretaris-generaal van de NAVO als opvolger van Lord Ismay en bleef dit tot 1961.[1]

Paul-Henri Spaak trok zich terug uit de politiek in 1966. Hij overleed op 73-jarige leeftijd in zijn huis te Eigenbrakel.

Literaire loopbaan

Minder bekend is dat Paul-Henri Spaak evenals zijn vader literair actief was. Sinds 1945 was Spaak verkozen tot lid van de Académie royale de langue et de littérature françaises de Belgique.

Onderscheidingen

Trivia

  • Net als vele andere Belgische politici had ook Spaak regelmatig een cameo in de stripreeks Nero:
    • Hij werd samen met Camille Huysmans gecast in de rol van opstandelingen in het "De Hoed van Geeraard de Duivel" (1950). Het tweetal wil in strook 233 dat de Indische vorst aftreedt. Dit is een parodie op het verzet van de socialisten tegen de terugkeer van Leopold III tijdens de koningskwestie.
    • Nadat Nero in het album "De Witte Parel" (1960) als voetballer van Real Madrid Benfica verslagen heeft krijgt hij in strook 27 gelukwensen van onder meer Spaak.
    • Spaak stapt in strook 87-88 van het Neroalbum "De Driedubbelgestreepte" (1962) vlak na Tuizentfloot uit het vliegtuig.
    • Hij wandelt voorbij met een krant in zijn hand in strook 57 van het Neroalbum "Het Bobobeeldje" (1965).
    • Hij is ook te zien in het Neroalbum "De Wallabieten" (1968) als minister in een Arabisch paleis (strook 71-72).
    • In strook 26 van "Het Spook uit de Zandstraat" (1995) staat hij op de voorpagina van een oude krant.
  • In 2005 eindigde hij op nr. 40 in de Vlaamse verkiezing voor De Grootste Belg. In de Franstalige verkiezing eindigde hij op nr. 11.
  • Er is een vleugel in het gebouw van het Europees Parlement te Brussel naar hem genoemd.
  • Evenals een hogeschool: Haute Ecole de la Communauté Française Paul Henri Spaak

Externe links

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  • nndb.com
  • Spaak, Paul-Henri (1971). The Continuing Battle: Memoirs of a European, 1936–1966. trans. Henry Fox. London: Weidenfeld. ISBN 0-297-99352-6.
  • Thomson Gale (2007) "Paul-Henri Spaak." Almanac of Famous People, 9th edition.
rel=nofollow
rel=nofollow
Belgische premiers
Voorganger:

Paul-Emile Janson

Regering-Spaak I (1938-1939) Opvolger:

Hubert Pierlot

Voorganger:

Achille Van Acker

Regering-Spaak II (1946-1946) Opvolger:

Achille Van Acker

Voorganger:

Camille Huysmans

Regering-Spaak III (1947-1949) Opvolger:

Gaston Eyskens

Voorganger:
Octave Dierckx
Minister van Verkeerswezen
1935-1936
Opvolger:
Marcel Jaspar
Voorganger:
Paul van Zeeland
Minister van Buitenlandse Zaken
1936-1939
Opvolger:
Eugène Soudan
Voorganger:
Hubert Pierlot
Minister van Buitenlandse Zaken
1940-1949
Opvolger:
Paul van Zeeland
Voorganger:
Paul van Zeeland
Minister van Buitenlandse Zaken
1954-1958
Opvolger:
Pierre Wigny
Voorganger:
Lord Ismay
Secretaris-generaal van de NAVO
1957-1961
Opvolger:
Dirk Stikker
Voorganger:
Pierre Wigny
Minister van Buitenlandse Zaken
1961-1966
Opvolger:
Pierre Harmel
rel=nofollow