Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Otto Buchinger

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 24 feb 2019 om 17:34 (Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Otto Hermann Ferdinand Buchinger''', pseudoniem: O. Wanderer, (Darmstadt, 16 februari 1878Überlingen, 16 april 1966) was een Duitse...')
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Otto Hermann Ferdinand Buchinger, pseudoniem: O. Wanderer, (Darmstadt, 16 februari 1878Überlingen, 16 april 1966) was een Duitse arts die als eerste systematisch de gunstige uitwerking van therapeutisch vasten documenteerde.

Leven

Otto Buchinger was de zoon van een ambtenaar. Hij studeerde geneeskunde aan de Justus Liebig Universitrit in Gießen (Hessen).

In 1917 leed Buchinger aan een amandelontsteking, die niet volledig genas, en die een pijnlijke reuma veroorzaakte, deze artritis werd toen bestempeld als acute reumatische koorts. Antibiotica waren toen nog niet bekend.

In 1919 vastte Buchinger samen met een collega bijna drie weken lang. Daarna bleken zijn symptomen verdwenen. Na zijn genezing richtte Buchinger zich vooral op een natuurlijke benadering van de geneeskunde en maakte een gedetailleerd studie over het therapeutische vasten aan de hand van de vakliteratuur die hem in die periode ter beschikking stond.

In juli 1920 richtte hij in Witzenhausen een ziekenhuis op en verhuisde in 1935 naar Bad Pyrmont.

In 1935 publiceerde hij zijn belangrijkste werk, Das Heilfasten und seine Hilfsmethoden, dat daarna nog vaak werd herdrukt.