Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Nicolas-Joseph Spedalieri

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 8 feb 2019 om 13:04
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Baron Nicolas-Joseph Spédalieri (ook Nicola Giuseppe Spedalieri of Spédaliéri) (Bronte, 21 januari 1812Marseille, 18 december 1887) was een vooraanstaand esotericus, spiritist, theosoof en martinist uit de 19e eeuw.

Leven

Hoewel Papus de bekendste discipel is van Eliphas Levi was dit slechts een postume titel. Spédalieri wordt beschouwd als de belangrijkste persoonlijke leerling tijdens het leven van Levi. Levi begon vanaf 1861 persoonlijke discipelen aan te nemen in Frankrijk, Engeland en Duitsland. Naast de theosofen Spédalieri en Mary Gebhard waren zijn bekendste leerlingen Kenneth MacKenzie, Frederic Hickley, Jacques Charrot, Constantin Branicki en Jean-Baptiste Pitois. Deze laatste is beter gekend onder zijn schrijversnaam Paul Christian. Naar eigen zeggen had Levi twaalf discipelen, waarvan vier die hij zijn vrienden noemde, waaronder Spédalieri.

Spédalieri werd geboren in Sicilië als zoon van wijnverbouwer en -handelaar, baron Joachim-Maria Spedalieri en diens echtgenote Maria Carolina de Graefer. Reeds op twintigjarige leeftijd had hij de werken gelezen van Louis-Claude de Saint-Martin. Hij verhuisde van Bronte naar Napels en vervolgens naar Marseille, waar hij zich vestigde en op 23 april 1840 trouwde met Marie Elisabeth Claire Viau.

Spédalieri getuigde dat de lessen van Eliphas Levi, in de vorm van wekelijkse brieven, gratis waren en persoonlijk geschreven in functie van de noden en het begripsvermogen van de individuele leerlingen. Hijzelf was met zijn meester in contact getreden na het lezen van diens Leer en Ritueel der Hogere Magie. Tussen 1861 en 1874 wisselden ze meer dan 1000 brieven uit. Deze originele brieven werden gebundeld in negen dikke boekdelen. Het is niet duidelijk waar deze thans bewaard worden. Zeker is dat Paul Chacornac ze tot zijn beschikking had bij het schrijven van zijn biografie over Eliphas Levi. Een deel van deze brieven werd in 1894 en ’95 gepubliceerd in het Engelse theosofische tijdschrift Lucifer als Letters to a disciple: letters from Eliphas Lévi Zahed to Baron Nicolas-Joseph Spédalieri on magic, numerology and the tarot. In het begin van de 20e eeuw werden ze in het Franse tijdschrift van Papus, Le Voile d'Isis gepubliceerd onder de titel: Lettres Cabalistiques au Baron Spédalieri, d’Eliphas Levi.

Daarnaast had Spédalieri van Eliphas Levi een door hem geschreven kopie gekregen van een manuscript van Johannes Trithemius, de abt van Spanheim: The Magical Ritual of the Sanctum Regnum, dat Levi ingekleefd had tussen de pagina’s van een antiek werk van Trithemius.[1]

Spédalieri gaf het aan Edward Maitland, coauteur met Anna Kingsford van The Perfect Way. Maitland liet het uitgeven, waardoor de tekst voor het nageslacht bewaard bleef. Het manuscript kwam later in het bezit van William Wynn Westcott, oprichter van de Hermetic Order of the Golden Dawn.[2]

Een deel van de briefwisseling van Levi aan Spédalieri werd gepubliceerd als postume werken van Eliphas Levi.

Hij stierf in Marseille op 16 december 1898, bijgestaan door zijn nichtje, mademoiselle Laporte, die de immense bibliotheek van haar oom erfde. Hij werd begraven met zijn tweede vrouw, Antonina Spedalieri (overleden in 1871).

Weblinks

Verwijzingen

rel=nofollow