Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Michael Green (theoloog)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.
rel=nofollow

Edward Michael Bankes Green (20 augustus 1930 [1]6 februari 2019) was een Britse theoloog, anglicaanse priester, christelijke apologeet en auteur van meer dan 50 boeken.[2]

Biografie

Green was een van de voormannen van de evangelicale (bijbelgetrouwe) beweging binnen de Anglicaanse Kerk. Hij schreef tientallen boeken over evangelisatie en apologetiek (geloofsverdediging), waarvan er verscheidene in het Nederlands zijn vertaald. Hij keerde zich daarin vooral tegen populaire misvattingen en vooroordelen van niet-christenen over gelovigen.

Greens moeder was een Australische en zijn vader, een geestelijke in het landelijke Oxfordshire, was afkomstig uit Wales. Hij werd een toegewijde christen door de bediening van E. J. H. Nash (bekend als ’Bash’).[3] Hij volgde opleidingen aan Clifton College[4] en Exeter College, Oxford (1953), vervolgens aan Queens College, Cambridge (Bachelor of Arts 1957, Master of Arts 1961, Bachelor of Divinity 1966), en begon daarna voorbereidingen te treffen voor een gewijd ambt in Ridley Hall. Hij ontving de graad van Doctor of Divinity door de aartsbisschop van Canterbury (1996) en de Universiteit van Toronto (1992). Hij werd diaken in 1957 en tot priester gewijd in 1958.

Green was assistent-curate (kapelaan) van Holy Trinity, Eastbourne (1957–60), docent aan het London College of Divinity (1960–69), Principaal van het St. John’s College, Nottingham (1969–75), Rector van de St. Aldate’s Church, Oxford en kapelaan van het Oxford Pastoraat (1975–86). Hij was bovendien een erekanunnik van de kathedraal van Coventry van 1970 tot 1978. Daarna verhuisde hij naar Canada, waar hij van 1987 tot 1992 hoogleraar evangelisatie was aan het Regent College in Vancouver. Hij keerde terug naar Engeland om de functie van adviseur van de aartsbisschop op zich te nemen.

In 1993 werd hij benoemd bij de kathedraal van Canterbury. In 1996 ging hij officieel met pensioen, maar ondanks dat werd hij in 1997 senior-onderzoeker en hoofd van Evangelism and Apologetics in Wycliffe Hall, Oxford, een gerenommeerd instituut. Hij woonde in het stadje Abingdon in de buurt van Oxford.

Green was 61 jaar getrouwd met Rosemary (meisjesnaam Storr)[1] en ze hadden vier kinderen: Tim, Sarah, Jenny en Jonathan.[5] Michael Green overleed op 6 februari 2019 op 88-jarige leeftijd in Oxford.

Apologetiek en evangelisatie

Green was een productief schrijver, met veel van zijn werk geschreven voor een populair lezerspubliek, hoewel hij ook heeft bijgedragen aan academische studies. Veel van zijn bekendste boeken handelen over de tweeledige onderwerpen van evangelisatie en apologetiek.

Een van de doelstellingen van Green was om christenen toe te rusten in hun greep op de evangelieboodschap en om vervolgens vertrouwen te hebben om met anderen over geloofsaangelegenheden te praten. Deze praktische doelstellingen zijn duidelijk terug te vinden in zijn boeken zoals Evangelism, Now and Then en Sharing Your Faith With Friends and Family. Op technisch niveau heeft Green bijgedragen aan een academische studie van de praktijk en theorie van evangelisatie in het evangelie in de vroege kerk. Dit werk onderzoekt de ontwikkeling van evangelisatie door de nieuwtestamentische teksten en door de vroege kerkvaders. Hij bouwde voort op die fundamentele studies in zijn pleidooi voor evangelisatie op het niveau van een parochiekerk, zowel via zijn persoonlijke bediening als in zijn boek Evangelisatie door de plaatselijke kerk.

Het werk van Green richtte zich over het algemeen op populaire misvattingen en bezwaren van niet-christenen. In boeken zoals Je moet een grapje maken, Wereld op de vlucht en Why Bother With Jesus? (Waarom anderen lastigvallen met Jezus), behandelde hij de houding van religieuze onverschilligheid en scepsis. Hij richtte zich ook op verschillende bezwaren met betrekking tot religieuze hypocrisie en religieus pluralisme, evenals populaire vragen van twijfel en ongeloof.

Green schrok er niet voor terug heilige huisjes aan te vallen. Zo zei hij in 2005 in het opinieblad CV Koers dat gereformeerde theologie ’zondige theologie’ is. Die heeft volgens hem ’allerlei tradities in de kerk ingevoerd die niet in de Bijbel staan’. Vervolgens verliezen gereformeerde theologen zich in interne discussies over die kwesties, ’terwijl de massa verloren gaat’. Volgens hem moesten christenen ’de kerk uit, de samenleving in’.

Hij onderzocht ook de bewijzen voor het leven, de dood en de opstanding van Christus in Man Alive en opnieuw in de herziening van dat boek, The Day Death Died.

Green onderzocht ook academische uitdagingen voor het geloof, zoals in de verzameling essays die hij had opgesteld als antwoord op het werk van Don Cupitt over de geïncarneerde mythe van God, die minder dan zes maanden later werden gepubliceerd onder de titel The Truth of God Incarnate (De waarheid van de God vleesgeworden God). In die analyse richtten Green en zijn collega’s zich op de problemen van mythe en geschiedenis zoals die in de moderne bijbelwetenschap werden voorgesteld, vooral met betrekking tot de relatie tussen de gebeurtenissen van Jezus’ bediening en onderwijs en de leer van de Incarnatie.

Een van Greens meer recente werken, The Books the Church Suppressed (Fictie en waarheid in ’De Da Vinci Code’), is een argument voor orthodox christendom tegen het gnosticisme zoals gepresenteerd in De Da Vinci Code. Green heeft hier het gnosticisme verbonden met een achteruitgang in de samenleving. Hij beweerde ook dat het gnosticisme leidt tot een achteruitgang van de moraliteit, zodat door het aanwijzen van een homoseksuele bisschop de bisschoppelijke kerk van de Verenigde Staten zelf gnostische neigingen heeft getoond. [citaat??] Hij beschouwde aspecten van apologetische methodologie en strategie in zijn samen met geschreven Alister McGrath geschreven werk.

Green hekelde meer dan eens evangelisatie die gericht is op uitbreiding van kerken. ’Laten we ons ervan bewust zijn dat het in het geloof gaat om relaties, niet om gebouwen of instituten. Vele kerken zullen worden afgebroken, maar ­relaties tussen mensen blijven er altijd.’ Ook riep hij predikanten regelmatig op niet individueel aan de slag te gaan: ’Creëer leiderschapsteams, ga samen met de belangrijkste geestelijke leiders uit uw gemeente elke zaterdag ontbijten.’

Green behandelde ook kwesties van discipelschap in het christelijke leven, bediening en leiderschap in de kerk, de leerstelling van de [[doop]s, pneumatologie (studie van de Heilige Geest) en demonologie. Hij schreef ook niet-technische commentaren op bepaalde boeken van het Nieuwe Testament.

Adventure of Faith is zijn spirituele autobiografie.

Bibliografie

  • Called to Serve, Westminster Press, Philadelphia, 1965.
  • Man Alive, Inter-Varsity, Leicester, 1967.
  • Runaway World, Inter-Varsity Press, London, 1968. US Library of Congress Catalog Card Number 74-78819.
  • Evangelism in the Early Church, Hodder & Stoughton, London, 1970.
  • New Life, New Lifestyle, Hodder & Stoughton, London, 1973.
  • I Believe in the Holy Spirit, William B. Eerdmans, Grand Rapids, 1975.
  • You Must Be Joking: Popular Excuses for Avoiding Jesus Christ, Hodder & Stoughton, 1976.
  • (ed), The Truth of God Incarnate, Hodder & Stoughton, 1977.
  • Evangelism, now and then, InterVarsity Press, Downers Grove, 1979.
  • Why Bother With Jesus? Hodder & Stoughton, London, 1979.
  • Church and Homosexuality, Hodder & Stoughton, London, 1980 ISBN 0-340-25483-1
  • The Day Death Died, InterVarsity Press, Leicester, 1982.
  • To Corinth with Love, Hodder & Stoughton, London, 1982
  • Freed to Serve, Hodder & Stoughton, London, 1983.
  • The Empty Cross of Jesus, InterVarsity Press, Downers Grove, 1984.
  • World on the Run, InterVarsity Press, Leicester, 1985.
  • Second Epistle of Peter and the General Epistle of Jude, Tyndale New Testament Commentaries, 2nd edition, InterVarsity Press, Leicester/William B. Eerdmans, Grand Rapids, 1987.
  • Baptism, Hodder & Stoughton, London, 1987 ISBN 0-340-41056-6
  • I Believe in Satan's Downfall, Hodder & Stoughton, London, 1988 ISBN 0-340-42543-1
  • Evangelism Through the Local Church, Hodder & Stoughton, London, 1989 ISBN 0-340-52916-4
  • Exposing the Prince of Darkness, Servant, Ann Arbor, 1991.
  • The Dawn of the New Age, Darton Longman & Todd, London, 1993.
  • My God, Oliver Nelson, Nashville, 1993.
  • Springboard for Faith (with Alister McGrath), Hodder & Stoughton, London, 1993.
  • New Testament Spirituality (with R. Paul Stevens), Eagle Publishing, 1994 ISBN 0-86347-113-7
  • Who Is This Jesus?, Hodder & Stoughton, London, 1998? ISBN 0-340-72225-8
  • The Message of Matthew (Bible Speaks Today Series), InterVarsity Press, Downers Grove, 2001 ISBN 0-8308-1243-1
  • But Don’t All Religions Lead to God?: Navigating the Multi-Faith Maze, Baker, Grand Rapids, 2002 ISBN 0-8010-6439-2
  • After Alpha, Kingsway Publications, 2003 ISBN 1-84291-024-8
  • Thirty Years That Changed the World: The Book of Acts for Today, William B. Eerdmans, Grand Rapids, 2004 ISBN 0-8028-2766-7
  • St. Thomas Becket, Gracewing, 2004 ISBN 0-85244-590-3
  • Avoiding Jesus: Answers for Skeptics, Cynics, and the Curious (Southern Icons), Baker, Grand Rapids, 2005 ISBN 0-8010-6561-5
  • Sharing Your Faith With Friends and Family, Baker, Grand Rapids, 2005 ISBN 978-0-80106-525-5
  • The Books the Church Suppressed, Monarch Publications, 2005 ISBN 1-85424-698-4
  • Lies, Lies, Lies!, 2009 ISBN 978-1-84474-391-9
  • Compelled by Joy, 2011 ISBN 978-1-84474-542-5

Autobiografie

  • Adventure of Faith: Reflections on 50 Years of Christian Service, Zondervan, Grand Rapids, 2001 ISBN 0-00-710542-8

Uitgaven in het Nederlands

  • N.a.v. Josh McDowell, De Da Vinci Code: Een zoektocht naar antwoorden, Veenendaal: Grace Publishing House 2006, 136 blz. ISBN 90 77669 09 4 [6]
  • Michael Green, De boeken die de Kerk afwees: Fictie of waarheid in De Da Vinci Code, Vaassen: Medema 2006 (Telosboek), 221 blz. ISBN 90 6353 472 8

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. 1,0 1,1 https://doi.org/10.1093/ww/9780199540884.013.U18003
  2. º https://wycliffehall.org.uk/news/Michael-Green
  3. º Randle Manwaring, From Controversy to Co-Existence: Evangelicals in the Church of England 1914–1980, Cambridge: CUP, 2002, p. 58
  4. º Clifton College Register, Muirhead, J.A.O., Bristol; J. W. Arrowsmith for Old Cliftonian Society; April, 1948. p. 522
  5. º Michael Green (1930–2019): Remembering the infectious joy of this exceptional evangelist (7 februari 2019). Geraadpleegd op 9 februari 2019.
  6. º Recentie van prof. dr. Willem J. Ouweneel
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow